-
101.《枯楠》 唐·杜甫
楩楠枯峥嵘,乡党皆莫记。
不知几百岁,惨惨无生意。
上枝摩皇天,下根蟠厚地。
巨围雷霆坼,万孔虫蚁萃。 -
102.《客堂》 唐·杜甫
忆昨离少城,而今异楚蜀。
舍舟复深山,窅窕一林麓。
栖泊云安县,消中内相毒。
旧疾甘载来,衰年得无足。 -
103.《寄裴施州(裴冕坐李辅国贬施州刺史)》 唐·杜甫
廊庙之具裴施州,宿昔一逢无此流。
金钟大镛在东序,冰壶玉衡悬清秋。
自从相遇感多病,三岁为客宽边愁。 -
104.《西阁曝日》 唐·杜甫
凛冽倦玄冬,负暄嗜飞阁。
羲和流德泽,颛顼愧倚薄。
毛发具自和,肌肤潜沃若。
太阳信深仁,衰气欻有托。 -
105.《秋行官张望督促东渚耗稻向毕清晨遣女奴阿稽竖子…往问》 唐·杜甫
东渚雨今足,伫闻粳稻香。
上天无偏颇,蒲稗各自长。
人情见非类,田家戒其荒。
功夫竞搰搰,除草置岸旁。 -
106.《暇日小园散病,将种秋菜,督勒耕牛,兼书触目》 唐·杜甫
不爱入州府,畏人嫌我真。
及乎归茅宇,旁舍未曾嗔。
老病忌拘束,应接丧精神。
江村意自放,林木心所欣。 -
107.《览柏中允兼子侄数人除官制词因述父子兄弟四美载歌丝纶》 唐·杜甫
纷然丧乱际,见此忠孝门。
蜀中寇亦甚,柏氏功弥存。
深诚补王室,戮力自元昆。
三止锦江沸,独清玉垒昏。 -
108.《寄薛三郎中(据)》 唐·杜甫
人生无贤愚,飘飖若埃尘。
自非得神仙,谁免危其身。
与子俱白头,役役常苦辛。
虽为尚书郎,不及村野人。 -
109.《咏怀二首》 唐·杜甫
人生贵是男,丈夫重天机。
未达善一身,得志行所为。
嗟余竟轗轲,将老逢艰危。
胡雏逼神器,逆节同所归。 -
110.《秋日夔府咏怀奉寄郑监李宾客一百韵》 唐·杜甫
绝塞乌蛮北,孤城白帝边。
飘零仍百里,消渴已三年。
雄剑鸣开匣,群书满系船。
乱离心不展,衰谢日萧然。 -
111.《夔府书怀四十韵》 唐·杜甫
昔罢河西尉,初兴蓟北师。
不才名位晚,敢恨省郎迟。
扈圣崆峒日,端居滟滪时。
萍流仍汲引,樗散尚恩慈。 -
112.《秋日夔府咏怀奉寄郑监李宾客一百韵》 唐·杜甫
绝塞乌蛮北,孤城白帝边。
飘零仍百里,消渴已三年。
雄剑鸣开匣,群书满系船。
乱离心不展,衰谢日萧然。 -
113.《夔府书怀四十韵》 唐·杜甫
昔罢河西尉,初兴蓟北师。
不才名位晚,敢恨省郎迟。
扈圣崆峒日,端居滟滪时。
萍流仍汲引,樗散尚恩慈。 -
114.《江陵节度阳城郡王新楼成王请严侍御判官赋七字句同作》 唐·杜甫
楼上炎天冰雪生,高尽燕雀贺新成。
碧窗宿雾濛濛湿,朱栱浮云细细轻。
杖钺褰帷瞻具美,投壶散帙有馀清。
自公多暇延参佐,江汉风流万古情。 -
115.《试中和节诏赐公卿尺诗》 唐·李观
淑节韶光媚,皇明宠锡崇。
具寮颁玉尺,成器幸良工。
岂止寻常用,将传度量同。
人何不取利,物亦赖其功。
紫翰宣殊造,丹诚厉匪躬。
奉之无失坠,恩泽自天中。 -
116.《祗役江西路上以诗代书寄内》 唐·权德舆
辛苦事行役,风波倦晨暮。
摇摇结遐心,靡靡即长路。
别来如昨日,每见缺蟾兔。
潮信催客帆,春光变江树。 -
117.《秋怀诗十一首》 唐·韩愈
窗前两好树,众叶光薿薿.秋风一拂披,策策鸣不已。
微灯照空床,夜半偏入耳。
愁忧无端来,感叹成坐起。
天明视颜色,与故不相似。 -
118.《喜侯喜至赠张籍张彻》 唐·韩愈
昔我在南时,数君常在念。
摇摇不可止,讽咏日喁噞.
如以膏濯衣,每渍垢逾染。
又如心中疾,针石非所砭。 -
119.《永贞行》 唐·韩愈
君不见太皇谅阴未出令,小人乘时偷国柄。
北军百万虎与貔,天子自将非他师。
一朝夺印付私党,懔懔朝士何能为。 -
120.《燕河南府秀才得生字》 唐·韩愈
吾皇绍祖烈,天下再太平。
诏下诸郡国,岁贡乡曲英。
元和五年冬,房公尹东京。
功曹上言公,是月当登名。