-
61.《自道场山至何山读故人洪舜俞内翰诗刻追和》 宋·程公许
褊性不谐俗,泛梗归无家。
故人右扶风,双旌拥崇牙。
款门及暇日,褰裳蹑飞霞。
维南古道场,诸天集毗耶。 -
62.《报具阙》 宋·方岳
百不如人且罢休,又携书册上孤舟。
归欤雅有一黄犊,愧甚何来双白鸥。
但得浊醪供燕社,不妨明月老菟裘。
研冰自补山人处,莫为区区费庙筹。 -
63.《过曹氏坟庵在灊皖间蜀僧修静自天柱退居于此》 宋·宋庠
山郭屏仆从,取径问樵牧。
短松新被冈,青嶂远遮屋。
鸡犬无四邻,日月自两毂。
阿师厌机缘,脱迹谢尘俗。 -
64.《京师故僚以余退居近畿数赐存问因叙怀自感》 宋·宋庠
病馀颇厌肉,欣得僧庐蔬。
僧窗亦明洁,可以观我书。
弟兄冷相对,因著柏酒醉。
酹馀欲拈笔,状乃尔狼狈。 -
65.《老圃送瓜因为郡平具案》 宋·艾性夫
筠篮满貯绿离离,白发村翁手自提。
能学园人怜杜老,也分蒲鸽到花溪。 -
66.《鲜于大任自东南归唐安遗予张安国所作水调歌》 宋·晁公溯
去蜀游东吴,举头望赤霄。
君之门九重,觚棱郁岧嶢。
是中盛文物,簪笔立汉朝。
规摹觉地雄,气象知天高。 -
67.《和清叟自勉》 宋·陈普
缉熙正学勿虚过,立志悠悠得几何。
黄卷工夫当猛省,青春齿发莫蹉跎。
笔头有焰由充养,镜面无尘在洗磨。
六籍四书无释子,胸中治具看森罗。 -
68.《老而健贫而诗自志其喜八首》 宋·方回
才具虽无用,襟期亦未非。
良难营脱粟,谁肯质深衣。
为士当知耻,观人不相肥。
还家缺车马,犹解步如飞。 -
69.《和渔具十绝》 宋·牟巘五
袅袅不自持,何以制沈犗聊悬一鲂饵,鲸鱣未可狎。
-
70.《春夜梦游溪上如世传桃源与梵僧仙子偶具蟠桃》 宋·释文珦
随意作清游,唯与筇竹偶。
徘徊望原田,宛转赴林薮。
隔溪更幽奇,欲往兴弥厚。
渔人自知心,涉我不待叩。 -
71.《次韵真歇和尚圆觉经颂一十四首·威德自在菩》 宋·释正觉
门开三观莫迟留,得路行行到始休。
鉴像照心无所住,楼钟出碍有来由。
顶中具眼如天主,肘后分符似国侯。
应世度生游幻海,月船风棹驾涛头。 -
72.《海上自之罘至成山览秦皇汉武遗迹》 宋·宋无
雾气沈坤极,涛声撼北溟。
云霞五色水,丹碧万重屏。
脉络华夷秀,并吞宇宙青。
石梁横地户,洞构压同霆。 -
73.《送友人杨仲能东下以一蹴自造青云分韵得一字》 宋·孙应时
君王急搜罗,九土规混一。
蜀山甚疏远,去者今稍密。
夫君传才具,文字尤炳蔚。
陆深簿领中,尘雾昏玉质。 -
74.《邻园花成欲具旬会病未果二首》 宋·王洋
年从胀脉冷侵甩,强欲寻春怯自疑。
衰病固知无可奈,不须妨我看花时。 -
75.《近买山范湾自营藏地与亡弟草塘君及外家墓茔》 宋·薛嵎
因缘还是范湾边,乾巽峰高四应全。
千古青山逢具眼,数茎秋鬓近衰年。
倒骑黄犊循来路,贪看行龙下远田。
惭愧邻翁为指说,传闻此地产英贤。 -
76.《和惠老自上方来住广福寺》 宋·袁说友
岁晚逢三友,身閒爱一丘。
喜闻孤锡至,又向白苹留。
失笑拈花手,无人野渡舟。
个中须具眼,著语待公酬。 -
77.《节南山》 先秦·佚名
节彼南山,维石岩岩。
赫赫师尹,民具尔瞻。
忧心如惔,不敢戏谈。
国既卒斩,何用不监!节彼南山,有实其猗。 -
78.《正月》 先秦·佚名
正月繁霜,我心忧伤。
民之讹言,亦孔之将。
念我独兮,忧心京京。
哀我小心,癙忧以痒。 -
79.《楚茨》 先秦·佚名
楚楚者茨,言抽其棘。
自昔何为,我艺黍稷。
我黍与与,我稷翼翼。
我仓既盈,我庾维亿。 -
80.《桑柔》 先秦·佚名
菀彼桑柔,其下侯旬,捋采其刘,瘼此下民。
不殄心忧,仓兄填兮。
倬彼昊天,宁不我矜?四牡骙骙,旟旐有翩。
乱生不夷,靡国不泯。