-
1.《十一月朔早起》 宋·杨万里
抛笏投簪四见秋,宦情世味两俱休。
尘随日影穿窗喜,叶卷风声刮地愁。
文武自匀香底火,圣贤教带老时篘。
夜来富贵非人世,梦钓沧浪雪满舟。 -
2.《烧香七言》 宋·杨万里
琢瓷作鼎碧於水,削银为叶轻如纸。
不文不武火力匀,闭阁下帘风不起。
诗人自炷古龙涎,但令有香不见烟。
素馨忽开抹利拆,低处龙麝和沉檀。
平生饱识山林味,不柰此香殊斌媚。
呼儿急取烝木犀,却作书生真富贲。 -
3.《玉楼春·白莲》 清·王夫之
娟娟片月涵秋影,低照银塘光不定。
绿云冉冉粉初匀,玉露泠泠香自省。
荻花风起秋波冷,独拥檀心窥晓镜。
他时欲与问归魂,水碧天空清夜永。 -
4.《宫词百首》 唐·和凝
紫燎光销大驾归,御楼初见赭黄衣。
千声鼓定将宣赦,竿上金鸡翅欲飞。
北阙晴分五凤楼,嵩山秀色护神州。
洛河自契千年运,更拟波中出九畴。 -
5.《和韩致光侍郎无题三首十四韵》 唐·吴融
珠佩元消暑,犀簪自辟尘。
掩灯容燕宿,开镜待鸡晨。
去懒都忘旧,来多未厌新。
每逢忧是梦,长忆故延真。 -
6.《比红儿诗》 唐·罗虬
姓字看侵尺五天,芳菲占断百花鲜。
马嵬好笑当时事,虚赚明皇幸蜀川。
金谷园中花正繁,坠楼从道感深恩。
齐奴却是来东市,不为红儿死更冤。 -
7.《后庭花(或加玉树二字)》 唐·毛熙震
莺啼燕语芳菲节,瑞庭花发。
昔时欢宴歌声揭,管弦清越¤
自从陵谷追游歇,画梁尘黦.伤心一片如珪月,闲锁宫阙。
轻盈舞伎含芳艳,竞妆新脸。 -
8.《菩萨蛮》 唐·温庭筠
小山重叠金明灭,鬓云欲度香腮雪。
懒起画蛾眉,弄妆梳洗迟¤
照花前后镜,花面交相映。 -
9.《生春二十首(丁酉岁·凡二十章)》 唐·元稹
何处生春早,春生云色中。
笼葱闲著水,晻淡欲随风。
度晓分霞态,馀光庇雪融。
晚来低漠漠,浑欲泥幽丛。 -
10.《生春二十首(丁酉岁·凡二十章)》 唐·元稹
何处生春早,春生云色中。
笼葱闲著水,晻淡欲随风。
度晓分霞态,馀光庇雪融。
晚来低漠漠,浑欲泥幽丛。 -
11.《临江仙》 唐·牛希济
峭碧参差十二峰,冷烟寒树重重。
瑶姬宫殿是仙踪。
金炉珠帐,香霭昼偏浓¤
一自楚王惊梦断,人间无路相逢。 -
12.《茶歌》 宋·白玉蟾
柳眼偷看梅花飞,百花头上东风吹。
壑源春到不知时,霹雳一声惊晓枝。
枝头未敢展鎗旗,吐玉缀金先献奇。
雀舌含春不解语,只有晓露晨烟知。 -
13.《寄周安孺茶》 宋·苏轼
大哉天宇内,植物知几族。
灵品独标奇,迥超凡草木。
名従姬旦始,渐播桐君录。
赋咏谁最先,厥传惟杜育。 -
14.《恼公》 唐·李贺
宋玉愁空断,娇饶粉自红。
歌声春草露,门掩杏花丛。
注口樱桃小,添眉桂叶浓。
晓奁妆秀靥,夜帐减香筒。 -
15.《江城子》 宋·晁端礼
幽香闲艳露华浓。
晚妆慵。
略匀红。
春困厌厌,常爱鬓云松。 -
16.《花心动(荷花·夏景)》 宋·赵长卿
绿水平湖,浸芙渠烂锦,艳胜倾国。
半敛半开,斜立斜_,好似困娇无力。
水仙应赴瑶池宴,醉归去、美人扶策。
驻香驾、拥波心媚容,倩妆颜色。 -
17.《江城子》 宋·刘过
淡香幽艳露华浓。
晚妆慵。
略匀红。
春困恹恹,□□鬓云松。 -
18.《昌公房看牡丹歌》 明·陆师道
尝闻乐府牡丹芳春来,一城人若狂。
我今日日被花恼,毋乃花淫如洛阳。
吴中三月花如绮,百品千名斗奇靡。
名园往往平泉庄,禅宫处处西明寺。 -
19.《和杨遂贺雨》 宋·王禹偁
我罢内庭职,出临永阳民。
永阳民虽庶,未免多饥贫。
富之既无术,龊龊为谨身。
可堪今夏旱,如燎复如焚。 -
20.《蔷薇诗一首十八韵呈东海侍郎徐铉》 唐·李从善
绿影覆幽池,芳菲四月时。
管弦朝夕兴,组绣百千枝。
盛引墙看遍,高烦架屡移。
露轻濡彩笔,蜂误拂吟髭。