-
121.《交代赵从之善石见和次韵奉答》 宋·曹彦约
诗来格律辞皆老,却恨有砖抛不早。
只因清兴与花同,千咏昔闻今健倒。
君家装额要冰肌,我圃耐寒夸合抱。
秀色孤根各自宜,玉堂茅舍俱相恼。 -
122.《赵季茂通判惠诗走笔奉和十篇》 宋·岳珂
秋气与人宜,山家物物诗。
题新兴常倦,景好句先知。
云断边鸿信,天晴野马吹。
閒情君莫问,谋自不相为。 -
123.《水云乡和制机刘自昭韵三首》 宋·吴潜
水高只合汎归舟,老大何须说壮猷。
乐事尚堪蔡麦候,丰年已兆黍禾秋。
西曹久负平平考,东郡今称上上州。
不待子规相劝督,衰翁何止四宜休。 -
124.《雪寒》 宋·陈著
巫山神女欲回车,滕六留云布玉华。
流水不冰翻有气,老梅虽冻自宜花。
幸逃僵死榆关戍,相伴饥眠草屋家。
种麦已迟天岂恝,一声晴意晓檐鸦。 -
125.《苏训直方夷吾相挽同饭招隐》 宋·章甫
登临筋力犹如昨,兴废循环自有时。
青石独存超士传,粉牌新得省郎诗。
云山改色风生座,野鹿无踪水满池。
胜处只宜文字饮,不须红袖苦追随。 -
126.《鸦舅辞》 宋·张镃
自从结庐依北城,入夏常听鸦舅声。
五更欲尽日未上,绕树往往偕鸡鸣。
想欣绿草露光湿,渐喜茂荫晨辉清。
道人披衣起危坐,睡思顿去毛骨轻。 -
127.《寄宜兴赵大夫二首》 宋·刘宰
去接鸳行侣,犹怜鹤发翁。
连翩致嘉实,多旨荐清空。
往见孤成约,酬知有朴忠。
金张业尔耳,相阀自清风。 -
128.《和答司马宜春逆》 宋·孙应时
纷纷市道交,势利争攫取。
煌煌鼎食家,声色自缠纠。
畸人固寂寞,蓬藋侵瓮牖。
春时步虚曲,植杖话农亩。 -
129.《和李希言仙书事》 宋·王洋
五年萍梗踪,所向随波流。
请言初起时,皇舆向吴头。
触目多变异,论心鲜朋俦。
愿借谷生笔,随非奕者秋。 -
130.《余以檄出陈机宜往西津候别余阻风不得前》 宋·曾丰
孺子未来圮水上,远公已过虎溪头。
佳人密迩不相见,弱水瀰漫那自由。
非负酪奴辜玉友,莫诛风伯讼阳侯。
明年访戴留髡日,大白梨花烂熳酬。 -
131.《秋意自适》 宋·曾丰
燕方为去计,鸿已报来期。
老火晨相谢,新凉夜见私。
耽书灯可眼,渴睡簟宜肌。
好处分明是,橙黄橘绿时。 -
132.《陈涉世家》 两汉·司马迁
陈胜者,阳城人也,字涉。
吴广者,阳夏人也,字叔。
陈涉少时,尝与人佣耕,辍耕之垄上,怅恨久之,曰:“苟富贵,无相忘。
”佣者笑而应曰:“若为佣耕,何富贵也?”陈涉太息曰:“嗟乎!燕雀安知鸿鹄之志哉!”二世元年七月,发闾左适戍渔阳九百人,屯大泽乡。 -
133.《争臣论》 唐·韩愈
或问谏议大夫阳城于愈,可以为有道之士乎哉?学广而闻多,不求闻于人也。
行古人之道,居于晋之鄙。
晋之鄙人,熏其德而善良者几千人。
大臣闻而荐之,天子以为谏议大夫。 -
134.《南歌子·疏雨池塘见》 宋·贺铸
疏雨池塘见,微风襟袖知。
阴阴夏木啭黄鹂,何处飞来白鹭立移时。
易醉扶头酒,难逢敌手棋。
日长偏与睡相宜,睡起芭蕉叶上自题诗。 -
135.《原道》 唐·韩愈
博爱之谓仁,行而宜之之谓义,由是而之焉之谓道,足乎己无待于外之谓德。
仁与义为定名,道与德为虚位。
故道有君子小人,而德有凶有吉。
老子之小仁义,非毁之也,其见者小也。 -
136.《永州八记》 唐·柳宗元
始得西山宴游记自余为僇人,居是州。
恒惴慄。
时隙也,则施施而行,漫漫而游。
日与其徒上高山,入深林,穷回溪,幽泉怪石,无远不到。 -
137.《治安疏》 明·海瑞
户部云南清吏司主事臣海瑞谨奏;为直言天下第一事,以正君道、明臣职,求万世治安事:君者,天下臣民万物之主也。
惟其为天下臣民万物之主,责任至重。
凡民生利病,一有所不宜,将有所不称其任。
是故事君之道宜无不备,而以其责寄臣工,使之尽言焉。 -
138.《上林赋》 两汉·司马相如
亡是公听然而笑曰:“楚则失矣,而齐亦未为得也。
夫使诸侯纳贡者,非为财币,所以述职也。
封疆画界者,非为守御,所以禁淫也。
今齐列为东藩,而外私肃慎,捐国逾限,越海而田,其于义固未可也。 -
139.《与山巨源绝交书》 魏晋·嵇康
康白:足下昔称吾于颍川,吾常谓之知言。
然经怪此意尚未熟悉于足下,何从便得之也?前年从河东还,显宗、阿都说足下议以吾自代,事虽不行,知足下故不知之。
足下傍通,多可而少怪;吾直性狭中,多所不堪,偶与足下相知耳。
闲闻足下迁,惕然不喜,恐足下羞庖人之独割,引尸祝以自助,手荐鸾刀,漫之膻腥,故具为足下陈其可否。 -
140.《神女赋》 先秦·宋玉
楚襄王与宋玉游于云梦之浦,使玉赋高唐之事。
其夜玉寝,果梦与神女遇,其状甚丽,玉异之。
明日,以白王。
王曰:“其梦若何?”玉对曰:“晡夕之后,精神恍忽,若有所喜,纷纷扰扰,未知何意?目色仿佛,乍若有记:见一妇人,状甚奇异。