-
41.《得充国书报都中葺所居初成辄以自慰作一首寄》 宋·宋庠
昔贵三公第,今营一畝居。
聊堪避燥湿,兼欲貯琴书。
兽窟犹思骋,鷦巢不愿馀。
长安穷僻地,吾亦爱吾庐。 -
42.《沈仲一送菊自言封殖之劳欲得诗为报为赋三绝》 宋·陈傅良
愁乾手自搭连筒,苦雨丁丁杙小篷。
乞得花开急催客,明朝恐已着霜红。 -
43.《八月十一夜风月可爱自前屋觅酒不得而归小诗》 宋·杜范
晚烟轻拂乱山横,落日才收月已明。
万顷孤光低阔野,一天寒色带疎星。
交情要与秋容淡,携手难禁夜气清。
惯识醉中风月好,不知风月更宜醒。 -
44.《题宋学古九天玄女数自云其师钟尧臣得之襄城》 宋·陆文圭
天九积阳数,玄女夫何为。
广陵亦健将,乃惑一用之。
彼术信诞谩,此遇尤希奇。
珍重柳下翁,仙隐未可知。 -
45.《自豫章还赣至万安始得风》 宋·曾丰
解缆将逾月,归帆始遇风。
只消三数日,能得几何功。
天意非相简,诗人固自穷。
江山清绝处,吾亨亦吾通。 -
46.《偶吟自慰兼呈梦得(予与梦得甲子同,今俱七十)》 唐·白居易
且喜同年满七旬,莫嫌衰病莫嫌贫。
已为海内有名客,又占世间长命人。
耳里声闻新将相,眼前失尽故交亲。
尊荣富寿难兼得,闲坐思量最要身。 -
47.《方何二公回自郡所得不同作诗戏之》 宋·王洋
南邻博士只破帏,春来数日分春衣。
东风陌上催蒙茀,不许看花缓缓归。
那此此理未可诉,破费书厨走长路。
静思我咎安致然,杳杳人情无问处。 -
48.《同叔易于观我斋分韵得自字》 宋·陈与义
小草浪出山,大隐乃居市。
功名一画饼,甚矣痴儿计。
倾身犯火宅,顾自以为戏。
汗颜逢冰子,更复问奚自。 -
49.《顷自桐江得一钓车以袭美乐烟波之思因出以为玩…酬答》 唐·陆龟蒙
旋屈金钩劈翠筠,手中盘作钓鱼轮。
忘情不效孤醒客,有意闲窥百丈鳞。
雨似轻埃时一起,云如高盖强相亲。 -
50.《永遇乐(送陈仁和自便东归·陈至上饶之一年,得子甚喜)》 宋·辛弃疾
紫陌长安,看花年少,无限歌舞。
白发怜君,寻芳较晚,卷地惊风雨。
问君知否,鸱夷载酒,不似井瓶身误。
细思量,悲欢梦里,觉来总无寻处。 -
51.《自径山回得吕察推诗用其韵招之宿湖上》 宋·苏轼
多君贵公子,爱山如爱色。
心随叶舟去,梦绕千山碧。
新诗到中路,令我喜折屐。
古来轩冕徒,操舍两悲忄栗。 -
52.《红雀集汜水罗者得之云来自新罗与圣俞皆赋》 宋·韩维
有翩者微禽,尔类何穰穰。
饱飞檐栋间,千百齐下上。
几人习汝见,于命保无枉。
尔胡丹其质,投翅落异壤。
殊尤众所骇,安得免罗网。
苍茫海外国,长抱万里想。 -
53.《廞庭自三山送荔枝分韵得缃字》 宋·刘学箕
炎精孕秀储气详,荔枝结实魁群芳。
我有犹子客南服,千里眷念情不忘。
星驰走寄一千颗,伏暑火炽劳取将。
筠篮初开气芬溢,稍觉四座浮清香。 -
54.《余昔自西滨得兰数本移艺于庭亦既逾岁…遂寄情于此》 唐·温庭筠
寓赏本殊致,意幽非我情。
吾常有流浅,外物无重轻。
各言艺幽深,彼美香素茎。
岂为赏者设,自保孤根生。 -
55.《喜得自牧上人书》 唐·齐己
吴都使者泛惊涛,灵一传书慰毳袍。
别兴偶随云水远,知音本自国风高。
身依闲淡中销日,发向清凉处落刀。
闻著括囊新集了,拟教谁与序离骚。 -
56.《赋得自君之出矣(二首)》 明·马湘兰
自君之出矣,怕听侍儿歌。
歌入离人耳,青衫泪点多。 -
57.《赋得自君之出矣(二首)》 明·马湘兰
自君之出矣,不共举琼卮。
酒是消愁物,能消几个时? -
58.《自巴河至蕲阳口道中得二诗示仲达与秬同赋》 宋·张耒
落月娟娟堕半环,呕哑鸣橹转荒湾。
东南地缺天连水,春夏风高浪卷山。
旅食每愁村市散,近秋已觉暑衣单。
自惭老病心儿女,三日离家已念还。 -
59.《记春水多红雀传云自新罗而至道损得之请余赋》 宋·梅尧臣
赤羽异蒿鷃,来自东夷国。
群集成皋间,翩翩皆一色。
举臆发朱砂,为瑞应火德。
穿屋彼非类,啄粟惭与食。
清声殊啁呼,所蓄每陋逼。
应当放之去,重展万里翼。 -
60.《余自戊申春得疾止酒十年戊午秋开戒小饮二首》 宋·刘克庄
自是病躯孱,元非饮量悭。
灾星俄引去,美禄稍支还。
兀兀醺酣后,蘧蘧解脱间。
祖云谁缚汝,妙语颇相关。