-
81.《西蜀江君骏卿不知自何处收得余二十二岁所》 当代·钱钟书
藏拙端宜付烬灰,累君收拾太怜才。
坐知老物推排尽,一蟹争如一蟹来。 -
82.《赋得送人自阙下还吴》 宋·释智圆
莼羹鲈脍美,张翰忽思归。
烟水东南阔,风帆旦夕飞。
静吟新月正,闲望旧山微。
独羡长江上,遗名掩竹扉。 -
83.《沈仲一送菊自言封殖之劳欲得诗为报为赋三绝》 宋·陈傅良
东篱何在菊年年,菊视陶诗竟孰贤。
未必缘诗花更好,花将诗与万人传。 -
84.《沈仲一送菊自言封殖之劳欲得诗为报为赋三绝》 宋·陈傅良
霜螯风味小槽春,新样宫衣试麯尘。
一段秋光谁领此,芙蓉凡子桂陈人。 -
85.《归自越避寇海滨寒食不得祭扫》 宋·林景熙
持酒无因洒墓松,禽声花色惨东风。
去年此日身为客,及到乡山又客中。 -
86.《九月十八日自双溪还寺车中偶得》 宋·陈文蔚
太安元有此山川,往古来今几许年。
合是地灵神降岳,为生人杰柱惊天。
遗民但抱羲农朴,正学谁知孔孟传。
要识碧溪流不断,后人须看石岩镌。 -
87.《十月六日小酌以自宝此身方有寿分韵得身字》 宋·方回
一从鼙鼓沸烟尘,十士相逢八九贫。
梦境谁能为达者,醉乡犹幸属閒人。
剩留佳句传来世,谨护风寒养病身。
归去吾家有何物,岂无江水濯缁巾。 -
88.《送友人杨仲能东下以一蹴自造青云分韵得一字》 宋·孙应时
君王急搜罗,九土规混一。
蜀山甚疏远,去者今稍密。
夫君传才具,文字尤炳蔚。
陆深簿领中,尘雾昏玉质。 -
89.《到义宁自夏至秋不得家书思亲谋归不遂》 宋·曾丰
散客强名邑大夫,琴堂余暇北窗孤。
灯前夜雨无宁竹,枕上秋风有战梧。
悬望北音思射雁,满怀东道梦烹鲈。
白云一望二千里,羞听林间反哺乌。