-
21.《恃宠》 唐·曹邺
二月树色好,昭仪正骄奢。
恐君爱阳艳,斫却园中花。
三十六宫女,髻鬟各如鸦。
君王心所怜,独自不见瑕。
台上红灯尽,未肯下金车。
一笑不得所,尘中悉无家。
飞燕身更轻,何必恃容华。 -
22.《琼州张子的与余同年俱为县令江南子的自建德》 明·归有光
岭表生异人,始兴最开先。
余公亦崛起,屹屹天圣闻。
圣代丘文庄,富学迈昔贤。
忆余童丱时,尝听家君言。 -
23.《自责》 宋·陆游
穷途敢恃舌犹存,小筑城西十里村。
未挂衣冠惭士节,免输薪粲荷君恩。
文章跌宕忘绳墨,学问荒唐失本原。
仕宦一生成底事?子孙世世记吾言。 -
24.《自警》 宋·陆游
生世如梦境,淹速无定时。
少壮不可恃,况汝迫耄期。
五官及百骸,自揣日益衰,客来能送迎,要是强支持。
百口皆新人,所至无旧知;绍兴同朝者,扫地靡复遗。
虽云穷耐久,造物岂汝私?余日真几何?得酒且伸眉。 -
25.《修居室赋诗自警》 宋·陆游
荒园二三亩,败屋八九间,初至如逆旅,忽逾四十年。
屋日已朽蠹,我老不自还。
茅可刈之野,木可伐之山,尚复不能具,日夜忧其颠;况我虚幻身,念念随化迁,齿堕发亦缟,镜中失朱颜,其危甚于屋,何恃能牢坚?丰汝梨与枣,养汝汞与铅,防疾如待敌,爱气如守关,谋于履霜初,惧在横流前,书绅铭席端,虽老尚可全。 -
26.《自海至楚途次寄马全玉八首》 宋·张耒
少年居士正安禅,法是怀公门下传。
已解出应金里矿,何妨离欲火中莲。
苦心参道嗟予晚,极口随机恃子怜。
若许维扬傍仁里,一廛须买许行田。 -
27.《自离富池凡三祷顺济龙求便风皆获应又风日清》 宋·张耒
旗尾指船头,篙工告风便。
张帆弛双橹,去势如脱箭。
船傍两高山,过目若流电。
波平船稳驰,客寝兀未变。 -
28.《梅雨隳城自用前韵》 宋·刘克庄
叠石黏灰事尚新,忽因沾渍减嶙峋。
晋阳昔仅存三板,瓠子今谁助束薪。
恃陋窃忧难御冠,加工却恐倍劳民。
狂生亦岂前知者,曾是边城荷杵人。 -
29.《送外舅杜侍御使陕西自徐州移作》 宋·晁补之
建隆以来论人物,得士与古相低昂。
人才历数仁祖世,后生嵬琐无复望。
老成寂莫典刑在,杜公玉立映班行。
少时学问圣贤说,松柏岁寒观老节。 -
30.《和陶读山海经十三首韵送机简堂自景星岩再住》 宋·吴芾
古无住持事,但只传法旨。
有能悟色空,便可超生死。
庸僧昧本原,岂识西归履。
买帖会禅床,佛法将何恃。 -
31.《自桃川至辰州绝句四十有二》 宋·赵蕃
水势才收一丈余,晓来雷雨又何如。
天民天恤应堪恃,我自多忧雪满梳。 -
32.《归自鄂双莲生于后池偶作再寄紫微》 宋·岳珂
岿然康户山,独秀莲花峰。
派为濂溪源,下有爱莲翁。
绝学嗣洙泗,千载同清风。
书堂二池间,浮翠笼轻红。 -
33.《乐府杂曲·鼓吹曲辞·巫山高》 唐·于濆
何山无朝云,彼云亦悠扬。
何山无暮雨,彼雨亦苍茫。
宋玉恃才者,凭云构高唐。
自重文赋名,荒淫归楚襄。
峨峨十二峰,永作妖鬼乡。 -
34.《杂曲歌辞·妾薄命》 唐·武平一
有女妖且丽,裴回湘水湄。
水湄兰杜芳,采之将寄谁。
瓠犀发皓齿,双蛾嚬翠眉。
红脸如开莲,素肤若凝脂。 -
35.《杂曲歌辞·妾薄命三首》 唐·李端
忆妾初嫁君,花鬟如绿云。
回灯入绮帐,对面脱罗裙。
折步教人学,偷香与客熏。
容颜南国重,名字北方闻。 -
36.《杂曲歌辞·行路难三首》 唐·顾况
君不见古来烧水银,变作北邙山上尘。
藕丝挂身在虚空,欲落不落愁杀人。
睢水英雄多血刃, -
37.《行路难》 唐·卢照邻
君不见长安城北渭桥边,枯木横槎卧古田。
昔日含红复含紫,常时留雾亦留烟。
春景春风花似雪,香车玉舆恒阗咽。
若个游人不竞襻,若个倡家不来折。 -
38.《西陵峡》 唐·杨炯
绝壁耸万仞,长波射千里。
盘薄荆之门,滔滔南国纪。
楚都昔全盛,高丘烜望祀。
秦兵一旦侵,夷陵火潜起。 -
39.《妾薄命》 唐·武平一
有女妖且丽,裴回湘水湄。
水湄兰杜芳,采之将寄谁。
瓠犀发皓齿,双蛾颦翠眉。
红脸如开莲,素肤若凝脂。 -
40.《贻袁三拾遗谪作》 唐·储光羲
倾盖洛之滨,依然心事亲。
龙门何以峻,曾是好词人。
珥笔朝文陛,含章讽紫宸。
帝城多壮观,被服长如春。