-
21.《邯郸美人歌》 明·康海
兰氏小姬名凤笙,邯郸美人独擅名。
等闲一见万金贱,何况逍遥翡翠屏。
精神婉娈性情适,自恨生身杨柳陌。
陌上羞看游冶郎,镜中愁作当眉碧。
学得秦筝不肯弹,却将针指凑齐纨。
鸳鸯刺就肠先断,掩却银床独自叹。 -
22.《宫词(十八首)》 明·张凤翔
御沟烟水自潺潺,片片桃花落正间。
自恨不如花片落,能随流水到人间。 -
23.《红梅三首》 宋·苏轼
怕愁贪睡独开迟,自恐冰容不入时。
故作小红桃杏色,尚余孤瘦雪霜姿。
寒心未肯随春态,酒晕无端上玉肌。
诗老不知梅格在,更看绿叶与青枝。 -
24.《叹花》 唐·杜牧
自恨寻芳到已迟,往年曾见未开时。
如今风摆花狼藉,绿叶成阴子满枝。
:狂风落尽深红色,绿叶成阴子满枝。 -
25.《惜别赠子中昆仲二首》 宋·张耒
我年十八从先生,今也相逢得三子。
坐思前事且十年,嗟我不才老将俟。
子中兄弟气清拔,粲若瑶环与琼珥。
逸足骏马不受羁,凌跞奔驰动千里。 -
26.《奉使契丹二十八首 出山》 宋·苏辙
燕疆不过古北阙,连山渐少多平田。
奚人自作草屋住,契丹骈车依水泉。
橐驼羊马散川谷,草枯水尽时一迁。
汉人何年被流徙,衣服渐变存语言。 -
27.《奉使契丹二十八首其十出山》 宋·苏辙
燕疆不过古北关,连山渐少多平田。
奚人自作草屋住,契丹骈车依水泉。
橐驼羊马散川谷,草枯水尽时一迁。
汉人何年被流徙,衣服渐变存语言。 -
28.《试院唱酬十一首其四次韵吕君兴善寺静轩》 宋·苏辙
自恨寻山计苦迟,年过四十始知非。
小轩迎客如招隐,野鸟窥人自识机。
窗外竹深孤鹤下,阶前菊秀晚蜂飞。
老僧战胜长幽寂,瘦骨缘何未肯肥。 -
29.《试院唱酬十一首 次韵吕君兴善寺静轩》 宋·苏辙
自恨寻山计苦迟,年过四十始知非。
小轩迎客如招隐,野鸟窥人自识机。
窗外竹深孤鹤下,阶前菊秀晚蜂飞。
老僧战胜长幽寂,瘦骨缘何未肯肥。 -
30.《送女清适宁海胡氏回次韵弟观净慈诗写情》 宋·陈著
自恨当年许嫁轻,临歧悲哽不能声。
痛肠恃酒翻多病,险道登天仅得晴。
女欲有家生世事,谁知与父别时情。
是虽婿玉□堪抱,南望云山泪自倾。 -
31.《和郑府判秋闱行》 宋·杜范
秋云黄,日月忙,登选才俊收词章。
操觚搦翰换钟鼎,往往冰炭交中肠。 -
32.《杂曲歌辞·昔昔盐·倦寝听晨鸡》 唐·赵嘏
去去边城骑,愁眠掩夜闺。
披衣窥落月,拭泪待鸣鸡。
不愤连年别,那堪长夜啼。
功成应自恨,早晚发辽西。 -
33.《辰阳即事(一作刘长卿诗,题云感怀)》 唐·张谓
青枫落叶正堪悲,黄菊残花欲待谁。
水近偏逢寒气早,山深常见日光迟。
愁中卜命看周易,病里招魂读楚词。
自恨不如湘浦雁,春来即是北归时。 -
34.《赠慧上人》 唐·戴叔伦
仙槎江口槎溪寺,几度停舟访未能。
自恨频年为远客,喜从异郡识高僧。
云霞色酽禅房衲,星月光涵古殿灯。
何日却飞真锡返,故人丘木翳寒藤。 -
35.《九日送人》 唐·司空曙
送人冠獬豸,值节佩茱萸。
均赋征三壤,登车出五湖。
水风凄落日,岸叶飒衰芜。
自恨尘中使,何因在路隅。 -
36.《和长安郭明府与友人县中会饮》 唐·张籍
一尊清酒两人同,好在街西水县中。
自恨病身相去远,此时闲坐对秋风。 -
37.《雉媒》 唐·元稹
双雉在野时,可怜同嗜欲。
毛衣前后成,一种文章足。
一雉独先飞,冲开芳草绿。
网罗幽草中,暗被潜羁束。 -
38.《琵琶》 唐·元稹
学语胡儿撼玉玲,甘州破里最星星。
使君自恨常多事,不得工夫夜夜听。 -
39.《赠柔之》 唐·元稹
穷冬到乡国,正岁别京华。
自恨风尘眼,常看远地花。
碧幢还照曜,红粉莫咨嗟。
嫁得浮云婿,相随即是家。 -
40.《隋宫春》 唐·杜牧
龙舟东下事成空,蔓草萋萋满故宫。
亡国亡家为颜色,露桃犹自恨春风。