-
1.《定风波·自春来》 宋·柳永
自春来、惨绿愁红,芳心是事可可。
日上花梢,莺穿柳带,犹压香衾卧。
暖酥消、腻云亸,终日厌厌倦梳裹。
无那。 -
2.《自春来数梦至阆中苍溪驿五月十四日又梦作两》 宋·陆游
亭皋败叶先秋霣,城上惊鸟半夜啼。
自笑远游心未已,年来频梦到苍溪。 -
3.《鹧鸪天·先自春光似酒浓》 宋·黄夫人
先自春光似酒浓。
时听莺语透帘栊。
小桥杨柳飘香絮,山寺绯桃散落红。
莺渐老,蝶西东。
春归难觅恨无穷。
侵阶草色迷朝雨,满地梨花逐晓风。 -
4.《自春来数梦至阆中苍溪驿五月十四日又梦作两》 宋·陆游
骑驴夜到苍溪驿,正是猿啼月落时。
三十五年如电掣,败墙谁护旧题诗? -
5.《予自春夏屡病至立秋而愈作长句自贺》 宋·陆游
良药扶衰抵万金,渐加糜粥辍呻吟。
溪风拂簟有秋意,山影半庭生夕阴。
薄俗只成惊老眼,幽居正得遂初心。
岸巾待月栏干曲,更觉天公爱我深。 -
6.《和左司张员外自洛使入京中路先赴长安逢立春日…诸公》 唐·孙逖
拜郎登省闼,奉使驰车乘。
遥瞻使者星,便是郎官应。
台妙时相许,皇华德弥称。
二陕听风谣,三秦望形胜。
此中暌益友,是日多诗兴。
寒尽岁阴催,春归物华证。 -
7.《自苏台至望亭驿人家尽空春物增思怅然有作因寄从弟纾》 唐·李嘉祐
南浦菰蒋覆白蘋,东吴黎庶逐黄巾。
野棠自发空临水,江燕初归不见人。
远岫依依如送客,平田渺渺独伤春。
那堪回首长洲苑,烽火年年报虏尘。 -
8.《入宅三首(大历二年春,甫自西阁迁赤甲)》 唐·杜甫
奔峭背赤甲,断崖当白盐。
客居愧迁次,春酒渐多添。
花亚欲移竹,鸟窥新卷帘。
衰年不敢恨,胜概欲相兼。 -
9.《得舍弟观书自中都已达江陵,今兹暮春月末…情见乎词》 唐·杜甫
尔到江陵府,何时到峡州。
乱难生有别,聚集病应瘳。
飒飒开啼眼,朝朝上水楼。
老身须付托,白骨更何忧。 -
10.《界围岩水帘(元和十年春月,自永州召还,经岩下)》 唐·柳宗元
界围汇湘曲,青壁环澄流。
悬泉粲成帘,罗注无时休。
韵磬叩凝碧,锵锵彻岩幽。
丹霞冠其巅,想像凌虚游。 -
11.《白舍人自杭州寄新诗有柳色春藏苏小家…寄浙东元相公》 唐·刘禹锡
钱塘山水有奇声,暂谪仙官领百城。
女妓还闻名小小,使君谁许唤卿卿。
鳌惊震海风雷起,蜃斗嘘天楼阁成。
莫道骚人在三楚,文星今向斗牛明。 -
12.《白舍人自杭州寄新诗有柳色春藏苏小家…寄浙东元相公》 唐·刘禹锡
钱塘山水有奇声,暂谪仙官领百城。
女妓还闻名小小,使君谁许唤卿卿。
鳌惊震海风雷起,蜃斗嘘天楼阁成。
莫道骚人在三楚,文星今向斗牛明。 -
13.《暮春自南台丞再除给事中(仍是本厅几榻杖履宛然如旧)》 唐·薛存诚
再入青锁闱,忝官诚自非。
拂尘惊物在,开户似僧归。
积草渐无径,残花犹洒衣。
禁垣偏日近,行坐是恩辉。 -
14.《春暮思平泉杂咏二十首·望伊川(自此并淮南作)》 唐·李德裕
远村寒食后,细雨度川来。
芳草连谿合,梨花映墅开。
槿篱悬落照,松径长新苔。
向夕亭皋望,游禽几处回。 -
15.《春暮思平泉杂咏二十首·自叙(非尚子遍游五岳)》 唐·李德裕
五岳径虽深,遍游心已荡。
苟能知止足,所遇皆清旷。
七十难可期,一丘乃微尚。
遥怀少室山,常恐非吾望。 -
16.《春宵自遣》 唐·李商隐
地胜遗尘事,身闲念岁华。
晚晴风过竹,深夜月当花。
石乱知泉咽,苔荒任径斜。
陶然恃琴酒,忘却在山家。 -
17.《永乐县所居一草一木无非自栽今春悉已芳茂因书即事一章》 唐·李商隐
手种悲陈事,心期玩物华。
柳飞彭泽雪,桃散武陵霞。
枳嫩栖鸾叶,桐香待凤花。
绶藤萦弱蔓,袍草展新芽。
学植功虽倍,成蹊迹尚赊。
芳年谁共玩,终老邵平瓜。 -
18.《永乐县所居一草一木无非自栽今春悉已芳茂因书即事一章》 唐·李商隐
手种悲陈事,心期玩物华。
柳飞彭泽雪,桃散武陵霞。
枳嫩栖鸾叶,桐香待凤花。
绶藤萦弱蔓,袍草展新芽。
学植功虽倍,成蹊迹尚赊。
芳年谁共玩,终老邵平瓜。 -
19.《自湘川东下立春泊夏口阻风登孙权城》 唐·罗隐
吴门此去逾千里,湘浦离来想数旬。
只见风师长占路,不知青帝已行春。
危怜坏堞犹遮水,狂爱寒梅欲傍人。
事往时移何足问,且凭村酒暖精神。 -
20.《春日自吴门之阳羡道中书事》 唐·曹松
胜异恣游应未遍,路岐犹去几时还。
浪花湖阔虹蜺断,柳线村深鸟雀闲。
千室绮罗浮画楫,两州丝竹会茶山。
眼前便是神仙事,何必须言洞府间。