-
41.《苏端、薛复筵简薛华醉歌》 唐·杜甫
文章有神交有道,端复得之名誉早。
爱客满堂尽豪翰,开筵上日思芳草。
安得健步移远梅,乱插繁花向晴昊。 -
42.《有赠余以端溪绿石枕与蕲州竹簟皆佳物也余既》 宋·欧阳修
端溪琢出缺月样,蕲州织成双水纹。
呼儿置枕展方簟,赤日正午天无云。
黄琉璃光绿玉润,莹净冷滑无埃尘。
忆昨开封暂陈力,屡乞残骸避烦剧。 -
43.《摸鱼儿·问莲根有丝多少》 金朝·元好问
泰和中,大名民家小儿女,有以私情不如意赴水者,官为踪迹之,无见也。
其后踏藕者得二尸水中,衣服仍可验,其事乃白。
是岁此陂荷花开,无不并蒂者。
沁水梁国用,时为录事判官,为李用章内翰言如此。 -
44.《快活歌二首》 宋·白玉蟾
诚哉一得即永得。
大都要藉周天火,十月圣胎方始圆。
虽结丹头终耗失, -
45.《赠墨工》 宋·钱时
客来投我一点漆,快汲清泉洗端石。
晴窗净几试一挥,错落精神光照日。
如此妙质奇复奇,变化纵横随所施。
可怜自有不自宝,日用纷纷谁得知。 -
46.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
47.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
48.《宝鼎现(寿李端明)》 宋·程必
绿杨欲舞,红杏微笑,春工渐侈。
试偻指、自从嘉定,数到宝庆□□里。
无一岁、不书年大有,问元功谁燮理。
□□□、于变雍熙,如此自当千岁。 -
49.《昭君辞》 南北朝·沈约
汉宫美女多如云,中有一人字昭君。
天生倾国倾城色,玉质孤高卓不群。
来至掖庭已有年,愁听宫漏独成眠。
可怜绝色等闲弃,汉帝不分媸与妍。 -
50.《赠吉山寺僧漫尔自述》 明·殷迈
迢遥吉山隈,林端见乔木。
齐梁有古寺,绀宇构岩麓。
朝梵发孤烟,暮禅响幽瀑。
渌水带长川,青芜暗平陆。 -
51.《快活歌二首》 宋·白玉蟾
快活快活真快活,被我一时都掉脱。
撒手浩歌归去来,生姜胡椒果是辣。
如今快活大快活,有时放颠或放劣。
自家身里有夫妻,说向时人须笑杀。 -
52.《胡端逸结庵於清江之草鞋甲岁晏言别始知犹有》 宋·陈杰
千羊濈濈拥初平,有抵封人反哺羹。
自说老来行欲倦,忽闻亲在座皆惊。
白云飞动能无思,寒雀啁啾故有声。
回首送君双泪落,松楸霜露正关情。 -
53.《丁未端月南倅率诸同幕游景秦还至滴水岩南倅》 宋·曾丰
拄到烟萝最上头,试询达磨问浮丘。
仙人安往佛安在,木叶自沉云自浮。
胸次不堪全汩没,公余无废小嬉游。
杯盘各称家丰俭,有即莫悭无莫求。 -
54.《畴昔篇》 唐·骆宾王
少年重英侠,弱岁贱衣冠。
既托寰中赏,方承膝下欢。
遨游灞水曲,风月洛城端。
且知无玉馔,谁肯逐金丸。 -
55.《秦淮》 宋·范成大
祖龙驱群龙,疏此万丈沟。
雨工恋故栖,十步九回头。
至今秦淮曲,蜿若春蛇游。
舟师厌回互,叹息倚柁楼。 -
56.《次开祖使君韵兼呈端叔大夫圣域长老》 宋·晁补之
神龙异凡马,头角要须敛。
峥嵘法云窟,跳出有家范。
金刚不吐焰,已落天魔胆。
一派感慈中,无波寒湛湛。 -
57.《李公子行》 元·杨维桢
李公子,凤之雏,龙之驹。
面如赤玉盘,服如明月珠。
舌端吞吐五色锦,胸中元有邺侯三万牙签书。
曩执金陵南端之白简,今曳淮吴大府之长裾。 -
58.《薛玠两投诗以古风谢之》 宋·陈文蔚
知君家住象山麓,日有见闻新耳目。
自怜各在天一涯,休誉惟能采乡曲。
却来一见玉溪头,已知标致非凡俗。
等闲挥翰墨淋浪,惠我新诗不金玉。 -
59.《杂曲歌辞·升平乐》 唐·薛能
正气绕宫楼,皇居信上游。
远冈延圣祚,平地载神州。
会合皆重译,潺湲近八流。
中兴岂假问,据此自千秋。 -
60.《归阳萧寺有丁行者能修无生忍担水施僧况归命稽首作诗》 唐·顾况
化佛示持帚,仲尼称执鞭。
列生御风归,饲豕如人焉。
曹溪第六祖,踏碓逾三年。
伊人自何方,长绶趋遥泉。