-
101.《水调歌头(喜归)》 宋·刘克庄
遣作岭头使,似戍玉门关。
来时送者,举酒珍重祝身安。
街畔小儿拍笑,马上是翁矍铄,头与璧俱还。
何处得仙诀,发白颊犹丹。 -
102.《霜天晓角(和刘架阁自昭韵)》 宋·吴潜
杯中吸月,桂树飞琼屑。
莫道胡床老子,怕风露、向凄冽。
回首云娥折,老大成痴绝。
且醉今宵光景,莫容易、向人说。 -
103.《丹凤吟(无射商赋陈宗之芸居楼)》 宋·吴文英
丽景长安人海,避影繁华,结庐深寂。
灯窗雪户,光映夜寒东壁。
心凋鬓改,镂冰刻水,缥简离离,风签索索。
怕遣花虫蠹粉,自采秋芸薰架,香泛纤碧。 -
104.《扫花游·送春古江村》 宋·吴文英
水园沁碧,骤夜雨飘红,竟空林岛。
艳春过了。
有尘香坠钿,尚遗芳草。
步绕新阴,渐觉交枝径小。 -
105.《月中行》 宋·陈允平
鬓云斜插映山红。
春重淡香融。
自携纨扇出帘栊。
意欲扑飞虫。
蔷薇架下偏宜酒,纤纤手、自引金钟。
倦歌佯醉倚东风。
愁在落花中。 -
106.《露华(碧桃)》 宋·张炎
乱红自雨,正翠蹊误晓,玉洞明春。
蛾眉淡扫,背风不语盈盈。
莫恨小溪流水,引刘郎、不是飞琼。
罗扇底,从教净冶,远障歌尘。 -
107.《括意难忘》 宋·林正大
蜀道登天。
望峨眉横绝,石栈相连。
西来当鸟道,逆浪俯回川。
狷与鹤,莫攀缘。 -
108.《恋绣衾》 宋·张枢
屏绡裛润惹篆烟。
小窗闲、人泥昼眠。
正雪暖、荼コ架,奈愁春、尘锁雁弦。
杨花做了香云梦,化池萍、犹泛翠钏。
自不怨、东风老,怨东风、轻信杜鹃。 -
109.《阮郎归》 宋·赵文
舞红一架欲生衣。
残英辞旧枝。
雨声自唱惜春词。
行人应未知。
新火后,薄罗时。
君归何太迟。
镜中失却少年姿。
年随花共飞。 -
110.《苏幕遮(春情)》 宋·赵文
绿秧平,烟树远,村燕声喧,凫雁归来晚。
自倚阑干舒困眼。
一架葡萄,青得池塘满。
饮先愁,吟又懒。
几许闲情,百计难消遣。
客路不如归梦短。
何况啼鹃,怎不教肠断。 -
111.《阮郎归》 宋·赵文
舞红一架欲生衣。
残英辞旧枝。
雨声自唱惜春词。
行人应未知。
新火后,薄罗时。
君归何太迟。
镜中失却少年姿。
年随花共飞。 -
112.《苏幕遮(春情)》 宋·赵文
绿秧平,烟树远,村燕声喧,凫雁归来晚。
自倚阑干舒困眼。
一架葡萄,青得池塘满。
饮先愁,吟又懒。
几许闲情,百计难消遣。
客路不如归梦短。
何况啼鹃,怎不教肠断。 -
113.《中吕·山坡羊》 元·陈草庵
伏低伏弱,装呆装落,是非犹自来着莫。
任从他,待如何?天公尚有妨农过,蚕怕雨寒苗怕火。
阴,也是错;晴,也是错。
身无所干,心无所患,一生不到风波岸。 -
114.《徐文长传》 明·袁宏道
余少时过里肆中,见北杂剧有《四声猿》,意气豪达,与近时书生所演传奇绝异,题曰“天池生”,疑为元人作。
后适越,见人家单幅上有署“田水月”者,强心铁骨,与夫一种磊块不平之气,字画之中,宛宛可见。
意甚骇之,而不知田水月为何人。
一夕,坐陶编修楼,随意抽架上书,得《阙编》诗一帙。 -
115.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人绝,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
116.《项脊轩志》 明·归有光
项脊轩,旧南阁子也。
室仅方丈,可容一人居。
百年老屋,尘泥渗漉,雨泽下注;每移案,顾视,无可置者。
又北向,不能得日,日过午已昏。 -
117.《劝学诗》 宋·赵恒
富家不用买良田,书中自有千锺粟。
安居不用架高堂,书中自有黄金屋。
出门莫恨无人随,书中车马多如簇。
娶妻莫恨无良媒,书中自有颜如玉。
男儿若遂平生志,六经勤向窗前读。 -
118.《猫》 元·唐珙
觅得狸儿太有情,乌蝉一点抱唇生。
牡丹架暖眠春昼,薄荷香浓醉晓晴。
分唾掌中频洗面,引儿窗下自呼名。
溪鱼不惜朝朝买,赢得书斋夜太平。 -
119.《恨赋》 南北朝·江淹
试望平原,蔓草萦骨,拱木敛魂。
人生到此,天道宁论?于是仆本恨人,心惊不已。
直念古者,伏恨而死。
至如秦帝按剑,诸侯西驰。 -
120.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。