-
121.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。 -
122.《读书》 宋·曾巩
吾性虽嗜学,年少不自强。
所至未及门,安能望其堂。
荏苒岁云几,家事已独当。
经营食众口,四方走遑遑。 -
123.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人絶,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
124.《深院》 宋·孙惟信
深院清明冷凤箫,梨花寂寂雨潇潇。
秋千一架红墙角,终日无人影自摇。 -
125.《答张子立见寄》 宋·苏洵
舟行道里日夜殊,佳士恨不久与俱。
峡山行尽见平楚,舍舡登岸身无虞。
念君治所自有处,不复放纵如吾徒。
忆昨相见巴子国,谒我江上颜何娱。 -
126.《蔷薇诗一首十八韵,呈东海侍郎徐铉》 宋·李从善
绿影复幽池,芳菲四月时。
管弦朝夕兴,组绣百千枝。
盛引墙看遍,高烦架屡移。
露轻濡彩笔,蜂误拂吟髭。 -
127.《再和雁湖十首》 宋·李壁
梦回檐溜响潺潺,断送群芳一夕间。
静见蜂须拈笔架,细看蛛网度窗环。
数行古篆留科斗,一穗沉烟起博山。
终岁掩关非避俗,自缘多病爱清閒。 -
128.《玲珑四犯 被召赋荼》 宋·曹邍
一架幽芳,自过了梅花,独占清绝。
露叶檀心,香满万条晴雪。
肌素净冼铅华,似弄玉、乍离瑶阙。
看翠蛟、白凤飞舞,不管暮烟啼鴂。 -
129.《游烂柯山》 唐·薛戎
登岩已寂历,绝顶更岧峣。
响像如天近,窥临与世遥。
悠然畅心目,万虑一时销。
圣游本无迹,留此示津梁。 -
130.《伏蒙侍郎见示蓬阁多余暇诗十首调高情逸无以》 宋·李昉
秘阁清虚地,更无闲客过。
身虽纡组绶,心若在烟萝。
架上群书满,阶前败叶多。
知君自得意,其奈万灵何。 -
131.《抛球乐·道人心印悟来》 元·长筌子
道人心印悟来,自然惺洒。
这妙用、玄关造化,神功巧笔,今古难画。
见壶中、不夜春光,有锦绣、江山相亚。
处处花萼楼台,秀吐香风,高耸蟠桃架。 -
132.《清平乐·繁华敢望》 元·刘敏中
繁华敢望。
自喜清贫状。
老屋三间空荡荡。
几册闲书架上。
客来或问中庵。
平生虎穴曾探。
隐几悠然不答,窗间笑指山岚。 -
133.《题义门胡氏华林书院》 宋·向敏中
岑楼高架郁嵯峨,几度凭栏发浩歌。
春树鸟声当户巧,夕阳山色卷帘多。
花凝玉勒含烟露,酒泛金樽醉绮罗。
自是梁园知好客,不妨车马日相过。 -
134.《种兰》 宋·薛季宣
兰生林樾间,清芬倍幽远。
野人坐官曹,兹意极不浅。
西窗蔽斜日,松钗架春晚。
墙阴莳花木,憔悴根日损。 -
135.《山居杂兴》 宋·艾可翁
青山意自足,扰扰复何之。
见客从衣破,哦诗任饭迟。
蔬畦耕犊草,匏架落蝉枝。
逆境偷贫乐,休兵未可期。 -
136.《常熟致道观七星桧》 明·黄云
琴川古迹得纵观,七桧象斗罗仙坛。
真人手植自梁代,燧人之火不及钻。
成形成象两昭应,斟酌元气其无端。
阴敷古殿覆玉座,星宫瞻天肃圣颜。 -
137.《沔阳秩满北上汉水舟中感旧书怀却寄污郡诸寮》 明·李濂
我本山海姿,躬耕嵩少阳。
八岁学籀篆,十岁《急就章》。
孺小不知难,欲升钟索堂。
波磔竟无成,临池心内伤。 -
138.《南岩》 宋·晁谦之
南岩夫何为,山作天倚盖。
山南谿山复,飞顶压其外。
当空横广頟,架屋喉舌内。
尝聆释氏说,仰覆各世界。 -
139.《题广福寺轩》 宋·陈睍
小轩架寒溜,激激鸣水苍。
老僧不靳惜,借与一榻凉。
枕流暂憩息,清飚袭衣裳。
蝉声亦多思,牵引昼梦长。 -
140.《山居十二首》 宋·淳藏王
屋架数椽临水石,门通一径挂藤萝。
自缘此处宜投老,饶得溪云早晚过。