-
21.《昝相公送锦被》 宋·汪元量
蜀都府主迎宾客,赠我蜀锦三百尺。
美人蔌蔌弄金梭,鸳鸯机上初成疋。
繁花乱蕊皆同心,艳卉中含杜鹃血。
玉妃如霜姑射仙,金刀剪破云霞缬。 -
22.《次韵石湖居士瓶中早梅二首》 宋·陈造
诗翁静三昧,筇杖壁间横。
小合自清绝,幽芳从瘦生。
巧当窗影见,时映烛花明。
底用寻春去,冲寒踏月行。 -
23.《和周少晳咏梅韵五首》 宋·廖行之
孤根应得暖先回,天惜花房遣护开。
早是冰肌自清绝,却因冠玉更奇瑰。 -
24.《次余仲庸松风阁韵十九首》 宋·裘万顷
不见诗仙何逊来,春风几度早梅开。
竹篱茅舍自清绝,未用移根东阁栽。 -
25.《山居即事》 宋·释绍嵩
拂石玩林壑,凛然天欲秋。
竹风连野色,舍影漾江流。
碧嶂云初合,遥峰雨半收。
山居自清绝,不梦世间游。 -
26.《自鄞江东泛舟至黄山桥度岭游白云寺》 宋·释文珦
望望白云居,崔嵬在碧虚。
水穷方度岭,石峻不容车。
旧爱松萝顶,重来笋蕨余。
却怜清绝景,无地着吟庐。 -
27.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
28.《自京赴奉先县咏怀五百字/自京赴奉先咏怀五百字》 唐·杜甫
杜陵有布衣,老大意转拙。
许身一何愚,窃比稷与契。
居然成濩落,白首甘契阔。
盖棺事则已,此志常觊豁。 -
29.《释秘演诗集序》 宋·欧阳修
予少以进士游京师,因得尽交当世之贤豪。
然犹以谓国家臣一四海,休兵革,养息天下以无事者四十年,而智谋雄伟非常之士,无所用其能者,往往伏而不出,山林屠贩,必有老死而世莫见者,欲从而求之不可得。
其后得吾亡友石曼卿。
曼卿为人,廓然有大志,时人不能用其材,曼卿亦不屈以求合。 -
30.《太史公自序》 两汉·司马迁
太史公曰:“先人有言:‘自周公卒五百岁而有孔子。
孔子卒后至于今五百岁,有能绍明世、正《易传》,继《春秋》、本《诗》、《书》、《礼》、《乐》之际?’”意在斯乎!意在斯乎!小子何敢让焉!上大夫壶遂曰:“昔孔子何为而作《春秋》哉”?太史公曰:“余闻董生曰:‘周道衰废,孔子为鲁司寇,诸侯害子,大夫雍之。
孔子知言之不用,道之不行也,是非二百四十二年之中,以为天下仪表,贬天子,退诸侯,讨大夫,以达王事而已矣。
’子曰:‘我欲载之空言,不如见之于行事之深切著明也。 -
31.《洞庭湖阻风赠张十一署·时自阳山徙掾江陵》 唐·韩愈
十月阴气盛,北风无时休。
苍茫洞庭岸,与子维双舟。
雾雨晦争泄,波涛怒相投。
犬鸡断四听,粮绝谁与谋。 -
32.《疏影·咏荷叶》 宋·张炎
碧圆自洁。
向浅洲远渚,亭亭清绝。
犹有遗簪,不展秋心,能卷几多炎热。
鸳鸯密语同倾盖,且莫与、浣纱人说。 -
33.《黄冈竹楼记》 宋·王禹偁
黄冈之地多竹,大者如椽。
竹工破之,刳去其节,用代陶瓦。
比屋皆然,以其价廉而工省也。
子城西北隅,雉堞圮毁,蓁莽荒秽,因作小楼二间,与月波楼通。 -
34.《贺新郎·用前韵送杜叔高》 宋·辛弃疾
细把君诗说。
怅余音、钧天浩荡,洞庭胶葛。
千尺阴崖尘不到,惟有层冰积雪。
乍一见、寒生毛发。 -
35.《玲珑四犯 被召赋荼》 宋·曹邍
一架幽芳,自过了梅花,独占清绝。
露叶檀心,香满万条晴雪。
肌素净冼铅华,似弄玉、乍离瑶阙。
看翠蛟、白凤飞舞,不管暮烟啼鴂。 -
36.《庆清朝·榴花》 宋·王沂孙
玉局歌残,金陵句绝,年年负却熏风。
西邻窈窕,独怜入户飞红。
前度绿阴载酒,枝头色比舞裙同。
何须拟,蜡珠作蒂,缃彩成丛。 -
37.《奉同张敬夫城南二十咏》 宋·朱熹
纳湖
诗筒连画卷,坐看复行吟。
想像南湖水,秋来几许深。
东渚 -
38.《乐语》 宋·王义山
◎寿崇节致语隆兴府
万年介寿,星辰拱文母之尊;四海蒙恩,雨露宠周臣之宴。
颂声交作,协气横流。
与天同心,为民立命。 -
39.《一冬无雪和际放翁梅诗陆句豪夸余清苦要自不》 宋·程公许
清羸怯问黄错月,呵手寒窗寄幽绝。
一枝幽艳枨触人,花与诗人皆本色。
孤山飞鹤舞空去,诗家何曾绝正脉。
经营惨澹空亡寄,不如倚笔珊瑚格。 -
40.《太清舞》 宋·史浩
天门阙锁烟萝。
琼室瑶台瑞气多。
欲识仙凡光景异,欢谣须听太平歌。
花心念:伏以兽炉缥缈喷祥烟,玳席荧煌开邃幄。