-
61.《去杭州(送王师范)》 唐·元稹
房杜王魏之子孙,虽及百代为清门。
骏骨凤毛真可贵,冈头泽底促足论。
去年江上识君面,爱君风貌情已敦。 -
62.《湘口夜泊,南去零陵十里矣·营水来自营道,》 宋·范成大
我从清湘发源来,直送湘流入营水。
故人亭前合江处,暮夜樯竿矗沙尾。
却从湘口望湘南,城郭山川恍难纪。
万壑千岩诗不偏,惟有苍苔痕屐齿。 -
63.《史仓使约登齐山自弄水亭过清溪桥至壶天洞洞》 宋·魏了翁
自分宇宙有江山,独觉新年胜故年。
水拍大堤人身地,路盘绝嶮马行天。
松萝苒苒开还密,洞谷人谽谽断复穿。
理道元来无隐尔,人从纸上看天渊。 -
64.《归自鄂双莲生于后池偶作再寄紫微》 宋·岳珂
岿然康户山,独秀莲花峰。
派为濂溪源,下有爱莲翁。
绝学嗣洙泗,千载同清风。
书堂二池间,浮翠笼轻红。 -
65.《满庭芳 看清静经,因作是词,赠徐司判》 元·马钰
孤眠独处,不迷外境。
常常留心内认。
悟彻男清女浊,男动女静。
即非世间男女,是无中、些儿结正。 -
66.《哭祖六自虚(时年十八)》 唐·王维
否极尝闻泰,嗟君独不然。
悯凶才稚齿,羸疾主中年。
馀力文章秀,生知礼乐全。
翰留天帐览,词入帝宫传。 -
67.《忆秦娥》 宋·刘辰翁
收灯节。
霖铃又似鳌山雪。
鳌山雪。
今宵清绝,今宵愁绝。
老人似少终然别。
痴痴更望春三月。
春三月。
花如人面,自羞余发。 -
68.《天柱》 宋·谢章
莺花婉娩天,晴空落红雨。
千里赋远游,山水无重数。
武夷天下甲,清绝多奇趣。
名峰三十六,一一拱天柱。 -
69.《自金山放船至焦山》 宋·苏轼
金山楼观何耽耽,撞钟击鼓闻淮南。
焦山何有有修竹,采薪汲水僧两三。
云霾浪打人迹绝,时有沙户祈春蚕。
我来金山更留宿,而此不到心怀惭。 -
70.《次荆公韵四绝》 宋·苏轼
青李扶疏禽自来,清真逸少手亲栽。
深红浅紫従争发,雪白鹅黄也斗开。
斫竹穿花破绿苔,小诗端为觅桤栽。
细看造物初无物,春到江南花自开。 -
71.《舟中听大人弹琴》 宋·苏轼
弹琴江浦夜漏水,敛衽窃听独激昂。
风松瀑布已清绝,更爱玉佩声琅珰。
自従郑卫乱雅乐,古器残缺世已忘。
千家寥落独琴在,有如老仙不死阅兴亡。 -
72.《冬夜吟》 宋·陆游
昨夜凝霜皎如月,碧瓦鳞鳞冻将裂;今夜明月却如霜,竹影横窗更清绝。
造物有意娱诗人,供与诗材次第新。
饥鸿病鹤自无寐,山穷水绝谁为邻?西村梅花消息动,唧唧寒醅渐鸣瓮。
尽将醉帽插幽香,此生莫作长安梦。 -
73.《忆秦娥·收灯节》 宋·刘辰翁
收灯节。
霖铃又似龟山雪。
龟山雪。
今宵清绝,今宵愁绝。
老人似少终然别。
痴痴更望春三月。
春三月。
花如人面,自羞余发。 -
74.《王炎弼安吉丞厅真清轩和沈文伯韵》 宋·曾协
青山如君子,臭味我族类。
向来傲官府,正自恶俗吏。
主人清且贤,菽水无虚伪。
胸次尘滓尽,端可肖人意。 -
75.《重赋畏知寓斋》 宋·赵蕃
君昔少年日,起家官帝城。
诸公盛称许,往往动得名。
夷途一步趋,可到公与卿。
永怀松柏坚,高谢桃李荣。 -
76.《三年衔恤绝不吟诗既奉详祭独绪摧裂偶得古诗》 宋·程公许
髧髦隐雁队,娱侍三老人。
清风一家法,欢颜四时春。
转爥二十年,俯仰含悲辛。
聚散泡起灭,了知幻非真。
忽忽如有见,耿耿恨难平。
孝受自天性,宁与迹俱陈。 -
77.《予自武昌携二猿归夜闻清啸偶成》 宋·岳珂
乐天听琵五,尝赋猿哀鸣。
物产无古今,均此浔阳城。
我居庐山趾,日夕游郊坰。
步足历幽谷,登山穷绝陉。 -
78.《吴季谦侍郎送家酿香绝无灰得未曾有戏成报章》 宋·岳珂
义丰爱酒憎官壶,日长忍渴呼酷奴。
自言畏灰如畏虎,有酒不向官坊酤。
当家香泉世无比,米洁曲甘醇且美。
酿时不著一点灰,满酌寒泉挹清泚。 -
79.《午阴坐清足轩》 宋·董嗣杲
云过秋天乱擘絮,风透秋窗遗剪刀。
客衣难禁如此候,离家失侣徒呼号。
肌骨癯然病易入,况复加以思虑劳。
行来行往失神隽,蛰此何殊悬壁猱。 -
80.《代赋三十韵呈李果州》 宋·刘宰
退之抗表出潮阳,高风万世为美谈。
衡开云气偶然尔,浪占显晦吾所惭。
皇华使者课第一,诏归台省陪朝参。
献疏岂止一痛哭,引去自言七不堪。