-
1.《史太师病愈未果走贺诞辰伊迩作古诗三首寄之》 宋·刘应时
真隐爱西湖,居然来卜宅。
春波自溶溶。
秋林何策策。
密迩城市居,夐与嚣尘隔。
开窗放月入,好句来几席。 -
2.《高公权之母郭氏挽诗》 宋·魏了翁
妇道始衷终,宁过三者从。
髧髦维我特,蓬首为谁容。
但识同心处,宁拘异域封。
坛前两溪水,昼夜自溶溶。 -
3.《挽赵飞卿》 宋·阳枋
万翠亭边山郁葱,书声散出五云重。
红萱色改宦情薄,绿酒杯深客话浓。
雁起秋空从整整,鸥间野水自溶溶。
谁人为作坡仙传,弟似颍滨文似邕。 -
4.《小醉》 宋·方岳
日淡风恬独倚筇,一池草色自溶深。
我犹未醉春先醉,政不关渠琥珀浓。 -
5.《自平阳馆赴郡》 唐·畅当
晨兴平阳馆,见月沈江水。
溶溶山雾披,肃肃沙鹭起。
奉恩谬符竹,伏轼省顽鄙。
何当施教化,愧迎小郡吏。 -
6.《太湖诗·初入太湖(自胥口入,去州五十里)》 唐·皮日休
闻有太湖名,十年未曾识。
今朝得游泛,大笑称平昔。
一舍行胥塘,尽日到震泽。
三万六千顷,千顷颇黎色。 -
7.《洞仙歌·溶溶泄泄》 宋·无名氏
溶溶泄泄,似飘扬愁绪。
不是因风等闲度。
道无心用甚,却又情多,行未驻,还作高阳暮雨。
襄王情尚浅,会少离多,空自朝朝又暮暮。 -
8.《自渔梁驿至衢州大雪有怀》 宋·蔡襄
大雪迷空野,征人尚远行。
乾坤初一色,昼夜忽通明。
有物皆迁白,无尘顿觉清。
只看流水在,却喜乱山平。 -
9.《自开善寺饭已赴彦修之集新陂初成次其韵》 宋·胡寅
旱气欲流石,涧溪失盈溶。
况逢青田渴,万锸决使东。
南山思照影,三日云气重。
玉蜺忽堕地,行君竹林中。 -
10.《感遇十二首》 唐·张九龄
兰叶春葳蕤,桂华秋皎洁。
欣欣此生意,自尔为佳节。
谁知林栖者,闻风坐相悦。
草木有本心,何求美人折。 -
11.《玉华仙子歌》 唐·李康成
紫阳仙子名玉华,珠盘承露饵丹砂。
转态凝情五云里,娇颜千岁芙蓉花。
紫阳彩女矜无数,遥见玉华皆掩嫭。 -
12.《演兴四首·招太灵》 唐·元结
招太灵兮山之巅,山屹dB兮水沦涟。
祠之襰兮眇何年,木修修兮草鲜鲜。
嗟魑魅兮淫厉,自古昔兮崇祭。 -
13.《演兴四首·招太灵》 唐·元结
招太灵兮山之巅,山屹dB兮水沦涟。
祠之襰兮眇何年,木修修兮草鲜鲜。
嗟魑魅兮淫厉,自古昔兮崇祭。 -
14.《表夏十首》 唐·元稹
夏风多暖暖,树木有繁阴。
新笋紫长短,早樱红浅深。
烟花云幕重,榴艳朝景侵。
华实各自好,讵云芳意沉。 -
15.《旅次华州,赠袁右丞》 唐·白居易
渭水绿溶溶,华山青崇崇。
山水一何丽,君子在其中。
才与世会合,物随诚感通。
德星降人福,时雨助岁功。 -
16.《题赠郑秘书征君石沟溪隐居》 唐·白居易
郑君得自然,虚白生心胸。
吸彼沆瀣精,凝为冰雪容。
大君贞元初,求贤致时雍。
蒲轮入翠微,迎下天台峰。 -
17.《春云》 唐·裴澄
漠漠复溶溶,乘春任所从。
映林初展叶,触石未成峰。
旭日消寒翠,晴烟点净容。
霏微将似灭,深浅又如重。
薄彩临溪散,轻阴带雨浓。
空馀负樵者,岭上自相逢。 -
18.《汉江》 唐·杜牧
溶溶漾漾白鸥飞,绿净春深好染衣。
南去北来人自老,夕阳长送钓船归。 -
19.《河阳诗》 唐·李商隐
黄河摇溶天上来,玉楼影近中天台。
龙头泻酒客寿杯,主人浅笑红玫瑰。
梓泽东来七十里,长沟复堑埋云子。 -
20.《题昭应王明府溪亭》 唐·赵嘏
靖节何须彭泽逢,菊洲松岛水悠溶。
行人自折门前柳,高鸟不离溪畔峰。
晓渭度檐帆的的,晚原含雨树重重。
轩车过尽无公事,枕上一声长乐钟。