-
1.《黄菊二十首》 宋·史铸
满地黄花得意秋,移来庭槛助清幽。
自级禀性天生异,不与繁华混一流。 -
2.《同吕判官从哥舒大夫破洪济城回登积石军多福七级浮图》 唐·高适
塞口连浊河,辕门对山寺。
宁知鞍马上,独有登临事。
七级凌太清,千崖列苍翠。
飘飘方寓目,想像见深意。 -
3.《余自刑部员外郎为时权所挤值盘石出镇藩屏…长句寄所知》 唐·韩偓
正叨清级忽从戎,况与燕台事不同。
开口谩劳矜道在,抚膺唯合哭途穷。
操心未省趋浮俗,点额尤惭自至公。
他日陶甄寻坠履,沧洲何处觅渔翁。 -
4.《屏居北郊自秋涉冬绝省人事触绪有感吒之讽吟》 宋·程公许
鸟飞暮知还,虮微亦有藏。
游子怅无吒,故级那得忘。
轒輼岁横鹜,生涯日凄凉。
骨肉各竄匿,冢祠缺烝尝。
万里一缄书,临风泪千行。
垂白念汝兄,忧乐苦相望。
安得附羽翮,奋飞同一觞。 -
5.《庸庵尚书至自沪三月八日携犹子子式命汽车招》 近代·陈三立
客久看遍门前山,兀倚湖光壁挂杖。
花时台馆颇照眼,亦依蜂蝶媚寻丈。
尚书禊约竟临存,张饮联吟付双桨。
发兴携为玲珑游,魂迎草树初旭朗。 -
6.《和李大夫嗣真奉使存抚河东》 唐·杜审言
六位乾坤动,三微历数迁。
讴歌移火德,图谶在金天。
子月开阶统,房星受命年。
祯符龙马出,宝箓凤凰传。 -
7.《奉赠鲜于京兆二十韵(鲜于仲通,天宝末为京兆尹)》 唐·杜甫
王国称多士,贤良复几人。
异才应间出,爽气必殊伦。
始见张京兆,宜居汉近臣。
骅骝开道路,雕鹗离风尘。 -
8.《咏雪赠张籍》 唐·韩愈
只见纵横落,宁知远近来。
飘飖还自弄,历乱竟谁催。
座暖销那怪,池清失可猜。
坳中初盖底,垤处遂成堆。 -
9.《游桃源一百韵》 唐·刘禹锡
沅江清悠悠,连山郁岑寂。
回流抱绝巘,皎镜含虚碧。
昏旦递明媚,烟岚分委积。
香蔓垂绿潭,暴龙照孤碛。 -
10.《喜符郎诗有天纵》 唐·孟郊
念符不由级,屹得文章阶。
白玉抽一毫,绿珉已难排。
偷笔作文章,乞墨潜磨揩。
海鲸始生尾,试摆蓬壶涡。
幸当禁止之,勿使恣狂怀。
自悲无子嗟,喜妒双喈喈。 -
11.《上昭成阁不得,于从侄僧悟空院叹嗟》 唐·孟郊
欲上千级阁,问天三四言。
未尺数十登,心目风浪翻。
手手把惊魄,脚脚踏坠魂。
却流至旧手,傍掣犹欲奔。 -
12.《喜符郎诗有天纵》 唐·孟郊
念符不由级,屹得文章阶。
白玉抽一毫,绿珉已难排。
偷笔作文章,乞墨潜磨揩。
海鲸始生尾,试摆蓬壶涡。
幸当禁止之,勿使恣狂怀。
自悲无子嗟,喜妒双喈喈。 -
13.《上昭成阁不得,于从侄僧悟空院叹嗟》 唐·孟郊
欲上千级阁,问天三四言。
未尺数十登,心目风浪翻。
手手把惊魄,脚脚踏坠魂。
却流至旧手,傍掣犹欲奔。 -
14.《吊元鲁山》 唐·孟郊
搏鸷有馀饱,鲁山长饥空。
豪人饫鲜肥,鲁山饭蒿蓬。
食名皆霸官,食力乃尧农。
君子耻新态,鲁山与古终。 -
15.《和李校书新题乐府十二首·缚戎人》 唐·元稹
边头大将差健卒,入抄禽生快于鹘。
但逢赪面即捉来,半是边人半戎羯。
大将论功重多级,捷书飞奏何超忽。 -
16.《题茶山(在宜兴)》 唐·杜牧
山实东吴秀,茶称瑞草魁。
剖符虽俗吏,修贡亦仙才。
溪尽停蛮棹,旗张卓翠苔。
柳村穿窈窕,松涧渡喧豗. -
17.《纪梦游甘露寺(寺在京口北固山上)》 唐·陆龟蒙
昔卧嵩高云,云窗正寒夕。
披裘忽生梦,似到空王宅。
峨天一峰立,栏楯横半壁。
级倚绿巅差,关临赤霄辟。 -
18.《书梅福殿壁二首》 唐·张乔
梅真从羽化,万古是须臾。
此地名空在,西山云亦孤。
井痕平野水,坛级上春芜。
纵有双飞鹤,年多松已枯。 -
19.《书梅福殿壁二首》 唐·张乔
梅真从羽化,万古是须臾。
此地名空在,西山云亦孤。
井痕平野水,坛级上春芜。
纵有双飞鹤,年多松已枯。 -
20.《投浙东王大夫二十韵》 唐·罗隐
越岭千峰秀,淮流一派长。
暂凭开物手,来展济时方。
旧迹兰亭在,高风桂树香。
地清无等级,天阔任徊翔。