-
161.《七月二十四日,以久不雨,出祷磻溪·是日宿》 宋·苏轼
龛灯明灭欲三更,攲枕无人梦自惊。
深谷留风终夜响,乱山衔月半床明。
故人渐远无消息,古寺空来看姓名。
欲向磻溪问姜叟,仆夫屡报斗杓倾。 -
162.《七月二十四日以久不雨出祷磻溪是日宿虢县二》 宋·苏轼
所建也夜久不寐见壁有前县令赵荐留名有怀其人龛灯明灭欲三更,欹枕无人梦自惊。
深谷留风终夜响,乱山衔月半床明。
故人渐远无消息,古寺空来有姓名。
欲向磻溪问姜叟,仆夫屡报斗杓倾。 -
163.《自警》 宋·陆游
人生非金石,寿夭不自知,一日复一日,亦或至耄期。
方其未死间,早夜勿自欺。
嗟彼陷溺者,太山起毫厘。
努力戒惰偷,尧舜可庶几。 -
164.《和叶仲洽喜雨》 宋·陈文蔚
一旱不问下与高,风吹日炙同煎熬。
悲鸣鸿雁不饮啄,向人终日声嗷嗷。
千里赤地天不管,毫发微功矜桔槔。
乘除自古有成说,霖潦一春多发泄。 -
165.《游终南山因寄苏奉礼士尊师苗员外》 唐·李端
半岭逢仙驾,清晨独采芝。
壶中开白日,雾里卷朱旂。
猿鸟知归路,松萝见会时。
鸡声传洞远,鹤语报家迟。 -
166.《咏怀》 唐·白居易
昔为凤阁郎,今为二千石。
自觉不如今,人言不如昔。
昔虽居近密,终日多忧惕。
有诗不敢吟,有酒不敢吃。 -
167.《自诲》 唐·白居易
乐天乐天,来与汝言。
汝宜拳拳,终身行焉。
物有万类,锢人如锁。 -
168.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
169.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
170.《题终南山隐者室》 唐·齐己
终南山北面,直下是长安。
自扫青苔室,闲欹白石看。
风吹窗树老,日晒窦云干。
时向圭峰宿,僧房瀑布寒。 -
171.《题鹤鸣泉八韵》 唐·齐己
嘹唳遗踪去,澄明物掩难。
喷开山面碧,飞落寺门寒。
汲引随瓶满,分流逐处安。
幽虫乘叶过,渴狖拥条看。 -
172.《送惟凤师之终南》 宋·释文兆
终南关内见,寒翠叠空虚。
明代谁招隐,深秋自卜居。
宵晴吟洞月,日晓饭溪蔬。
此后嫌名出,应无入阙书。 -
173.《句》 宋·冯坦
终日无人到,隔林惟鸟啼。
雀舌收先雨,猫头掘带泥。
因听敲竹雨,四壁半生苔。
飘风惊日月,落叶满乾坤。 -
174.《自挽(二首)》 明·赵宜生
呜呼骑牛人,汝往一何速。
形神如此癯,寿命岂终促。
壮岁即抱病,有书不能读。
守兹固穷节,不能养亲禄。 -
175.《游锺山》 宋·王安石
终日看山不厌山,买山终待老山间。
山花落尽山长在,山水空流山自闲。 -
176.《甲寅元日予七十矣酒间作短歌示子侄辈》 宋·陆游
我昔自蜀归,百年已过半。
观棋未终局,回视斧柯烂。
饱知山林乐,富贵何足换。
退休失健决,正坐闇且懦。 -
177.《次韵答黄与迪》 宋·黄庭坚
和氏有尺璧,楚国无人知。
青山抱国器,岁月忽如遗。
但使玉非石,果有遭逢时。
吾宗固神秀,天乃晚成之。 -
178.《感二子》 宋·欧阳修
黄河一千年一清,岐山鸣凤不再鸣。
自从苏梅二子死,天地寂默收雷声。
百虫坏户不启蛰,万木逢春不发萌。
岂无百鸟解言语,喧呼终日无人听。 -
179.《登绛州富公嵩巫亭示同行者》 宋·欧阳修
群峰拥轩槛,竹树阴漠漠。
公胡苦思山,规构自心作。
惟予爱山者,初仕即京洛。
嵩峰三十六,终日对高阁。 -
180.《知府孙学士见示和终南监宫太保道怀五首因以》 宋·范仲淹
瑶坛日月静中长,诗思时时逸谢塘。
神枕自成仙岛梦,朝衣犹有御炉香。
三元秘简侵星奏,五岭灵芽待雪尝。
金阙九重留不住,高风何处是严光。