-
1.《重伤杨攀处士二首(攀自号绿云翁)》 唐·许浑
绿云多学术,黄发竟无成。
酒纵山中性,诗留海上名。
读书新树老,垂钓旧矶平。
今日悲前事,西风闻哭声。 -
2.《绿阴亭自唐时有之到今五百年卢肇二三公题诗》 宋·戴复古
五百年前作此亭,亭前古木绿阴清。
而今古木无存者,赖有新亭击旧名。 -
3.《绿阴亭自唐时有之到今五百年卢肇二三公题诗》 宋·戴复古
惨惨秋风吹客襟,唐人遗迹宋人吟。
浮云世事多迁变,不独此亭无绿阴。 -
4.《绿阴亭自唐时有之到今五百年卢肇二三公题诗》 宋·戴复古
远山横碧一溪清,白鸟飞边落照明。
吏散庭阶一无事,绿阴亭上又诗成。 -
5.《绿阴亭自唐时有之到今五百年卢肇二三公题诗》 宋·戴复古
政是国家多事秋,渝川县尉亦风流。
吟诗不废公家事,坐使孟郊输一筹。 -
6.《近诗殊少閒行绿阴下喜成杂言以自勉继此当日》 宋·张镃
去冬诗绝稀,作意待好春。
春至病始甦,强赋情少真。
梅花到海棠,不过数十首。
其间岂无兴,有笔慵开口。 -
7.《绿萼香梅十树咸淳间自内前买归乱后尚存对之》 宋·舒岳祥
缟衣黄里绿云跗,仟家结束来天隅。
承平故态今尚尔,流落空山成叹吁。
莫对此花被渠恼,惜花情重人先老。
多少当时似玉人,埋没抄场随塞草。