-
1.《次韵孔平仲著作见寄四首》 宋·苏辙
昔在京城南,成均封茅屋。
清晨屣履过,不顾车击毂。
时有江南生,能使多士服。
同侪畏锋锐,兄弟更驰逐。 -
2.《举野狐话颂》 未知·释印
不落不昧,诬人之罪。
不昧不落,无绳自缚。
可怜柳絮随春风,有时自西还自东。 -
3.《次韵程帅》 宋·陈造
嗜慾割去土与泥,调虞气血等稚儿。
拘拘谫谫世所怪,未免鹤发仍鸡皮。
甘脆为目不为腹,蚕繭自缚良苦之。
两螯公子大於扇,九室春色堪为池。 -
4.《古意赠郑彦能八音歌》 宋·黄庭坚
金欲百链刚,不欲绕指柔。
石羊卧荒草,一世如蜉蝣。
丝成蚕自缚,智成龟自囚。
竹箭天与美,岂愿作嚆矢。 -
5.《甲午雪》 宋·王令
平居汩汩喜自堕,万事过目不省窥。
一年南北两见雪,未始把笔成一诗。
朝看气象浩茫昧,夜归瞑想通幽疑。
梦乘虚空谒帝所,砆礩象柱承琼榱。 -
6.《山行纪事》 宋·洪咨夔
扉开日华早,路转霜花鲜。
游鸿得嘉客,健鹤随老仙。
舴艋野渡浅,略彴孤村连。
纡余盘龙外,杳霭乌猿边。 -
7.《次韵孔平仲著作见寄四首》 宋·苏辙
共居天地间,大类一间屋。
推排出高下,何异车转毂。
死生本昼夜,祸福固倚伏。
谁令尘垢昏,浪与纷华逐。 -
8.《用前韵呈硕父昆仲》 宋·赵蕃
嗟我失脚堕棘榛,寸步有若千里行。
穷山自缚数椽屋,便认怀玉为里门。
扁舟泛从吴楚转,远游欲赋惭无文。
他乡喜见两表弟,把臂劳苦仍如勤。 -
9.《缘识》 宋·宋太宗
大丈夫兮兼文武。
君子能仁潜喜怒。
强明非是尽周旋,满眼真如不自取。
三春花卉正芬芳,发作痴迷我也狂。 -
10.《浣溪沙(和前镇远楼韵)》 宋·吴儆
斜阳波底湿微红。
朱栏翠袖倚轻风。
平平山色有无中。
俯首微官真自缚,高飞远举羡冥鸿。
何时一艇大江东。 -
11.《偶成》 宋·释善珍
长年狎樵牧,门外即荒郊。
瘦草牛羊路,高松鹳鹤巢。
病来勤习定,老去懒寻交。
常愧逃名者,深山自缚茆。 -
12.《偈颂一百六十首》 宋·释宗杲
不用安排,切莫造作。
造作安排,无绳自缚。
不安排,不造作,善财弹指登楼阁。
秘魔放下手中叉,普化入市摇铃铎。 -
13.《苍龙岭》 明·王履
岭下望岭上,夭矫蜒蜿飞。
背无一仞阔,旁有万丈垂。
循背匍匐行,视敢纵横施。
惊魂及坠魄,往往随风吹。 -
14.《和斌老悟道颂》 宋·黄庭坚
终日忙忙本圆觉,只为魔强令法弱。
不疑更问决疑龟,无病还求除病药。
昔人梦中见捕逐,两手无绳元自缚。
黄鹂临梦啼一声,白日当窗始知错。 -
15.《杂言赠罗茂衡》 宋·黄庭坚
嗟来茂衡,学道如登。
欲与天地为友,欲与日月并行。
万物峥嵘,本由心生。
去子之取舍与爱僧,惟人自缚非天黥。 -
16.《与同馆昼会王公衡家分韵得瓜字》 宋·李弥逊
秋曦上观阙,晨驺散蜂衙。
追随我辈人,偶到蓬莱家。
主人心远尘,门无车马哗。
峰峦生几棐,图书乱签牙。 -
17.《杂诗四首》 宋·王之望
春蚕口吐丝,生人皆仰供。
蜘蛛丝满腹,祗能打飞虫。
衣服与网罗,利害岂可同。
蚕生旬月老,蜘蛛无春冬。 -
18.《寄题张法曹瞻云轩》 宋·楼钥
张侯名轩意可知,如登太行看云移。
我虽未得登轩墀,不鄙要我巴人词。
尔时膝下遨以嬉,欲斵数语语不随。
娱侍东嘉乐无涯,官舍偪仄亲不怡。 -
19.《寒雨感怀呈斯远三首》 宋·赵蕃
少读隐逸传,雅意烟霞人。
居官早自缚,半世几没身。
青衫类枯叶,两鬓如烂银。
人知趋走苦,己重疾病湮。 -
20.《遣兴》 宋·张镃
笛簟疎明压砌窗,重阴经日闭修廊。
黄梅未长先愁雨,翠树将成拟纳凉。
藏袖好书多便看,伏瓶生酒渐堪尝。
谁能自缚无涯事,早办风漪百亩塘。