-
121.《梧桐树·得人身》 元·牧常晁
得人身,元自错。
莫信愚痴常造恶。
积善□□乐。
为人幸是生中国。
闻早回头参玄学。
休被尘劳缚。 -
122.《登清凉石有感》 明·丘梁
君不见,清凉山前一灵石,一片方方大如席。
云是文殊说法座,千古流传夸胜迹。
我生闻说自孩提,将信还疑难考索。 -
123.《赴任嘉州嘉陵江泛舟》 宋·石介
江心清照人,江面平如掌。
有客去逍遥,扁舟浮荡漾。
远与城市绝,深将泉石向。
水鸟忽东西,溪云时下上。 -
124.《杂兴五首》 宋·艾性夫
蚕丝自缠缚,蛛网费经营。
智巧同役役,得丧何不平。
益人者损己,害物乃利生。
一抱仰天愧,一甘就镬烹。
祸淫与福善,此理未分明。 -
125.《奉别唐寺丞丈一首》 宋·度正
正家巴山阳,占田才百亩。
春秋自耕稼,亦足糊其口。
中年或水旱,采蕨充饭糗。
四壁固屡空,满屋贮蝌蚪。 -
126.《濠梁凯歌》 宋·胡榘
春残天气何佳哉,捷书夜自濠梁来。
将军生擒伪驸马,虏兵十万冰山摧。
何物轻獧挑胡羯,万里烟尘暗边徼。
边臣玩寇不却攘,三月淮堧惊蹀血。 -
127.《范资政移镇杭州一百韵》 宋·金君卿
圣门高弟游渊源,当时所得惟十贤。
科张言行政与学,兼此四者谁能然。
公含天资得具美,出文入武材谟全。
轩昂盛时进以道,行高德钜齐回骞。 -
128.《改之下第赋赠》 宋·李大力
刘郎气豪酒豪诗更豪,乃肯折节作赋遗恨无纤毫。
诗雄赋老不入世俗眼,仰空大叫索酒歌离骚。
刘郎新诗今莫敌,挑战梅社无遗力。
果然桃杏一山开,龙马行天晓无迹。 -
129.《二月四日游大云寺分韵得三字佛龛多题名韦独》 宋·李薰
野寺依绝壁,化身满诸龛。
后前莽难测,千亿纷相参。
妙斩谢斤斧,高楼轶烟岚。
旁行栗危栈,俯{左日右敢}惊深潭。 -
130.《赠尽梅竹刘信可》 宋·李軏
刘兄胸次参元化,不发为文发为画。
心工入妙手通神,声名直与僧繇亚。
月宫拔得玉兔毫,缚成篆笔铦如刀。
纷然万有类形役,竹梅两品方清高。 -
131.《过崇胜院》 宋·莫若冲
首岁融春卜有秋,晓行犹自索貂裘。
身閒暂脱微官缚,市隐何如此地幽。
一水相望三里近,十年重到片时留。
买田拟作终焉计,直是飘然不系舟。 -
132.《偈颂六首》 宋·释深
桃符休钉,艾人莫缚。
太虚无云,本自寥廓。
大家拊掌归去休,拟议思量错错错。 -
133.《嘲愿成》 宋·释文莹
童头浮屠浙东客,传呼避道长以陌。
宝挝青盖官仪雄,新赐袈裟椹犹黑。
察车后乘从驱挈,庸夫无谋动蛮穴。
暗滩夜被猿猱擒,缚入新溪哭残月。 -
134.《偈颂八首》 宋·释宗印
平如镜,险如崖。
拟即失,动即乖。
不拟不动自缠缚,别有生机掘地埋。
云门亲见陈蒲鞋。 -
135.《放生慈济法门》 宋·释遵式
我比丘某甲,今为傍生类。
发佛大慈悲,忏彼六情根。
无始业障海,眼根著诸色。
耳界闻乱声,鼻染一切香。 -
136.《大悲观音栴檀像》 宋·释遵式
南无十方三世佛,南无本师大牟尼。
南无西方安乐刹,阿弥陀佛十力尊。
南无过去无数劫,彼世世灯观世音。
诸佛慧眼第一净,以不二相观三界。 -
137.《筠寮》 宋·吴可
解衣一寮上,物色太窘束。
柏禅费酬对,松官缚爵禄。
此君真有道,虚心自岩谷。
每以阅世人,得之定超俗。 -
138.《游虎丘》 宋·杨颐
尽日凭高步台阁,意气飘然摆羁缚。
灵踪绝迹万千状,群玉排青插寥廓。
点头巨石势欲动,突立试剑峭如削。
剑池在岭不惮浚,造化神工巧镌凿。 -
139.《游山门呈知府大卿》 宋·姚辟
春风到宛陵,太守遇康乐。
隐几坐高斋,清风媚林壑。
语我诸峰峦,道人古棲吒。
幽潜远江汉,秀耸类衡霍。 -
140.《孙氏池亭》 宋·俞瑊
壁介山水间,幽棲愧尸禄。
眠食行坐处,山光水声足。
嗟我心未厌,出郊搜胜躅。
尝闻隐者居,未为人所目。