-
121.《腊雪五首》 宋·苏辙
长恐冬无雪,今朝忽暗空。
细声闻簌簌,远势望蒙蒙。
湿润犹兼雨,倾斜半杂风。
丰登解多事,欢喜助三农。 -
122.《腊雪五首》 宋·苏辙
忧愁不可缓,风雪故相撩。
试问五斗米,能胜一束樵。
耕耘终亦饱,哺啜定谁邀。
寒暑不须避,倾危且自遥。 -
123.《赠提刑贾司门青》 宋·苏辙
前年乘舟护南河,宛丘官舍酣且歌。
去年持节忧犴狱,驱车道路日不足。
今年春风尘土黄,远赴三州议繇役。
天子忧民法令新,整齐百事无闲人。 -
124.《试院唱酬十一首其九试罢後偶作》 宋·苏辙
重门闭不开,乌鸟相呼乐。
晨晖转帘影,微风响松末。
喧哗适已定,寂历方有觉。
人生竟何事,外物巧相缚。 -
125.《寄孙朴》 宋·苏辙
忆昔补官太皞墟,泮宫萧条人事疏。
日高鼾睡声嘘嘘,往还废绝门无车。
君为户曹畏简书,放怀疏懒亦似余。
相逢语笑夜踌躇,烹煮梨栗羞殽蔬。 -
126.《答孔武仲》 宋·苏辙
飞霜委中林,不废长松绿。
惊风振川野,未省劲草伏。
我贫客去尽,君来常不速。
愧君赠桃李,永愿报琼玉。 -
127.《龙川道士》 宋·苏辙
昔我迁龙川,不见平生人。
倾囊买破屋,风雨庇病身。
颀然一道士,野鹤堕鸡群。
飞鸣闾巷中,稍与季子亲。 -
128.《郡斋即事书怀十二韵呈诸官》 宋·杨亿
长乐疏钟自厌闻,汉庭谁不惜离群。
舟浮一水波澜阔,路入千山杳霭分。
郡阁先忧迷簿领,村田聊得问耕耘。
疲民深喜犹安堵,黠吏那知便舞文。 -
129.《连日得杂花数株艺之池亭感而有作》 宋·韩元吉
七十已过半,所向意不如。
一官计大州,仆仆畏简书。
酒薄不可醉,歌舞见已疏。
亦有淡生活,诗成自相纾。 -
130.《苦热》 宋·黄公度
玉井晨不冷,茅檐午欲焚。
月摇看画箑,榴吐认红裙。
迥野都如火,奇峰空自云。
衣巾负芒刺,曝背有人耘。 -
131.《贺吴守被召》 宋·李吕
吴公骨秀如天人,胸襟落落旨经纶。
少年固已富家学,筮仕聊称梅子真。
挽弓骣马特余事,智勇未减飞将军。
向者长汀初拥节,寇攘聚集惊乡付。 -
132.《夏日雨讲郊行次韵刘春卿》 宋·王之道
皇天久不雨,既雨晴亦好。
食已得从容,偕行石城道。
桑麻光似泼,山林净如澡。
苍苔长绿发,嫩竹摇翠葆。 -
133.《北上感怀》 明·刘基
倦鸟思一枝,枥马志千里。
营营劳生心,出入靡定止。
伊余朽钝材,懒拙更无比。
才疏乏世用,嗜僻惟书史。 -
134.《次韵胡学长喜雨》 宋·陈造
胡君著述间,动作千载计。
雅奥三百篇,挹取欲无艺。
一源发至醇,万象赴傲睨。
平生笑此癖,论交惜晚岁。 -
135.《楚辞三章送郭教授趋朝》 宋·陈造
爰有人兮媻珊偪侧,耕耘寒暑兮图史儒墨。
吟抱膝兮山南水北,佩明月兮冠切云。
曳芙蓉兮敷芬,冰其茹兮蕙其薰。
之於世曾莫谅兮,蹇吾犹淮之濆块。 -
136.《寂照院》 宋·李新
道人筑室不草草,燕垒蜂房断有才。
细细转泉萦屋去,疏疏栽竹放山来。
琴无杀意客何惮,士怕移文车自回。
清夜不眠留迟月,譟天耘鼓急如雷。 -
137.《赵子礼劝农回有诗和者盈轴然皆颂德诗非劝农》 宋·郑刚中
山田硗薄高低春,田者缘山嗔鸟耘。
惰农不趋林外坰,每以惮此求暂宁。
守出见之告以情,尔辈勿祖米价平。
官今不用农为兵,虽屡丰年自当耕。 -
138.《送雍尧咨游青城》 宋·王灼
曾游玉垒市,长揖岷山云。
尘缘不暇往,今日翻送君。
丈人紫霞服,麻姑青练裙。
鹿车时出游,俗眼了难分。 -
139.《游山》 宋·邓肃
花柳年来不忍春,出郊聊复写忧熏。
天因御史欲飞雨,山为文公却霁云。
寸舌不须论理乱,一犁安得遂耕耘。
凭君且尽杯中物,酒恶花香自在闻。 -
140.《万卷堂》 宋·邓肃
世人无远韵,挟策干浮云。
识字仅有数,得志无短檠。
太丘妙家法,不肯卤耕耘。
藏书浩无际,兀坐观沧溟。