-
1.《行住坐卧三十二颂》 宋·释印肃
普目不拘开合眼,意光何必待天明。
众人未起我周布,行益资他腹自膨。 -
2.《自徐州至吕梁述水势大略》 明·归有光
黄河漫徐方,原野层波生。
万人化为鱼,凛然余孤城。
仅见沮洳间,檐楹半颓倾。
日月照蛟室,风波栖蜑氓。 -
3.《小疾自警》 宋·陆游
老来土弗强,举箸辄作病。
造物盖警之,何啻三下令。
而我不自珍,若与疾竖竞。
岂惟昧摄养,实亦阙忠敬。 -
4.《饭後自嘲》 宋·陆游
岁熟家弥困,天寒酒阙倾。
仅能炊稻饭,敢望糁藜羹。
一榻解腰卧,四廊摩腹行。
诗人要疏瘦,此日媿膨脝。 -
5.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
6.《汝瘿和王仲仪》 宋·王安石
汝水出山险,汝民多病瘿。
或如鸟粻满,或若猿嗛并。
女惭高掩襟,男大阔裁领。
饮水疑注壶,吐词侔有梗。 -
7.《家居》 宋·陆游
清世念遗民,常情重老人。
馈浆烦郡府,分胙媿乡邻。
获稻黄云卷,舂粳玉粒新。
膨脝自摩腹,一笑欲忘贫。 -
8.《新作火阁》 宋·陆游
山路霜清叶正黄,地炉火暖夜偏长。
中安煮药膨脝鼎,傍设安禅曲彔床。
木槁不知年自往,云闲已与世相忘。
更阑坐稳人声静,时听风帘响暗廊。 -
9.《食荠糁甚美盖蜀人所谓东坡羹也》 宋·陆游
荠糁芳甘妙绝伦,啜来恍若在峨岷。
蓴羹下豉知难敌,牛乳抨酥亦未珍。
异味颇思修净供,秘方常惜授厨人。
午窗自抚膨脝腹,好住烟村莫厌贫。 -
10.《饭饱昼卧戏作短歌》 宋·陆游
为农得饭常半菽,出仕固应甘脱粟。
藜羹自美何待糁,况复畏人嘲苜蓿。
今年还东已八十,视听虽存鬓先秃。
安能卖药谋助道,但有知分甚养福。
水车辘辘邻馈鱼,社鼓冬冬众分肉。
可怜老子暂膨脝,午睡窗边自扪腹。 -
11.《新晴出门闲步》 宋·陆游
一夜风号作快晴。
披裘扶杖出门行。
青山绕舍雪封尽,丹叶满街霜染成。
废寺僧寒多晏起,近村农惰阙冬耕。
穷人旋画膨脝计,自买蹲鸱煮糁羹。 -
12.《和王仲仪咏瘿二十韵》 宋·梅尧臣
汝水出山险,汝民多病瘿。
或如鸡精满,或若猿嗛并。
女惭高掩襟,男大阔裁领。
饮水拟注壶,吐词侔有鲠。 -
13.《谢束丈见赠》 宋·王令
贱生不自辰,亲没身孤零。
家无一棱田,不得农以耕。
巧智不迨人,工贾难自名。
妄来觑文字,朱墨纷纵横。 -
14.《中秋夜有客携酒》 宋·方回
中秋谓无酒,忽有携酒者。
联翩二三客,柴门系嘶马。
膨脝两大瓮,待月列堂下。
空庭碧天天阔,秋色极潇洒。 -
15.《惜鸡诗》 宋·李覯
吾家有鸡母,乘春数子生。
生来逾六旬,互觉羽翼成。
其母且再卵,逐之使离散。
众雏既不来,一子独恋恋。 -
16.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
寒林气清,晚浦潮平。
自由之像,相随而名。
孤藤拳脱略,三篾肚膨亨。
闹市谁嫌机用熟,丛林人道饱参生。