-
1.《富阳田家》 宋·方回
自从丧乱来,懒复治生事。
行行过田家,因之动幽意。
早稻青已黄,晚稻亦垂穗。
霅霅割稻声,自与割草异。 -
2.《自罗浮行田宿华严寺》 宋·叶适
浮山昔飞至,与罗合其巅。
严冬树色改,青松耀红鹃。
不种自生植,屡伐常苍然。
我病不暇耕,行复观我田。 -
3.《自彭田铺至汤田,道旁梅花十余里》 宋·杨万里
一行谁栽十里梅,下临溪水恰齐开。
此行便是无官事,只为梅花也合来。 -
4.《自巴陵略平江临湘入通城无日不雨至黄龙奉谒》 宋·黄庭坚
山行十日雨沾衣,幕阜峰前对落晖。
野水自添田水满,晴鸠却唤雨鸠归。
灵源大士人天眼,双塔老师诸佛机。
白发苍颜重到此,问君还是昔人非。 -
5.《奉使自蓝田玉山南行》 唐·张九龄
征骖入云壑,始忆步金门。
通籍微躯幸,归途明主恩。
匪唯徇行役,兼得慰晨昏。
是节暑云炽,纷吾心所尊。 -
6.《程倅春行》 宋·汪若容
绿杨芳草正留连,急雨催诗湿锦韉。
野花不知行乐意,背人无语自耕田。 -
7.《罗敷行》 明·高启
陌上三月时,柔桑多绿枝。
携筐行采叶,日暮畏蚕饥。
君来驻车马,相逢在桑下。
谩说同心言,不是知音者。 -
8.《喜晴赴田中》 宋·曾巩
自愁雨破西岭出,只看水缘南涧生。
青天忽从树杪见,白日渐向谷中明。
豳公涤场不可失,陶令负禾须自行。
归时小榼掐搊亦满,固有阿连相伴倾。 -
9.《自海至楚途次寄马全玉八首》 宋·张耒
少年居士正安禅,法是怀公门下传。
已解出应金里矿,何妨离欲火中莲。
苦心参道嗟予晚,极口随机恃子怜。
若许维扬傍仁里,一廛须买许行田。 -
10.《旅怀》 宋·晁说之
春来归计尚茫然,往事知非莫问天。
九牧勤王谁误国,千门受箭悔开边。
立朝不得当言路,在野无从自行田。
谁念龙锺湖海畔,苦遭风雨日留连。