-
61.《用前韵书田间晚步》 宋·曹勋
寓居萧寺憩衰迟,得酒宁论浊与醨。
闲里风光常自喜,暑中人事弃如遗。
一溪烟水渔乡后,万叠苍山月上时。
竹杖芒鞋田岸久,稻花细细岁丰姿。 -
62.《病后有感作》 宋·虞俦
今旦病思清,把书坐晴檐。
體舒百息匀,心远万虑恬。
收视等庖郢,妙观到羲炎。
顿忘饥寒苦,但觉中边甜。 -
63.《余居太夫人忧三年泪枯老眼既除丧颇理故书似》 宋·虞俦
三年涕泪剧悬河,断简残编奈若荷。
纵使相看青眼在,故应添得黑花多。
衰迟把酒元无分,冷淡观书亦有魔。
掩卷相吁心自了,莫将文字问维摩。 -
64.《郑佥判取苏黄门图史园囿文章鼓吹之语为韵见》 宋·方岳
他山有高梧,摵摵入凉吹。
物情竞趋新,不觉失故翠。
吾生夫何如,坐为有身累。
青山久蹉跎,白发竟憔悴。 -
65.《次韵奉酬丁少詹见过同游仙岩遇雨而别》 宋·陈傅良
佳人何似似江梅,邂逅梅阴共举杯。
欲与溪山成胜话,却因风雨得空回。
新诗报我春乘兴,小径从今日扫埃。
自是衰迟愁独立,敢论名字望朋来。 -
66.《次师瑰韵》 宋·晁公溯
迩来才力愈衰迟,说向诸公笑脱颐。
来对老夫何所见,归求文字有余师。
相期要作后雕柏,自献当同前列龟。
莫学一官今潦倒,白头深愧伐檀诗。 -
67.《丙戌除夕次韵仁近二首》 宋·方回
盆梅开欲尽,翠干已苔深。
物极容春蛰,人穷自陆沈。
钟知浮世事,灯识老儒心。
冶陌饶芳草,衰迟肯重寻。 -
68.《次韵送张文焕》 宋·方回
深愧衰残蒲柳姿,忽思同眺万山时。
各将谷雨崖烟写,独许溪鸥野鹭知,两载再逢怜我老,五更不寐和公诗。
愿闻事丛如房杜,一曲清商自尉迟。 -
69.《问养生於曾端伯》 宋·郭印
平生慕道心,荏苒岁月永。
尠福未逢人,桑榆惊短景。
使君蓬莱仙,天遣下尘境。
讼简刑狱清,吏退文书省。 -
70.《和茅亦山先生杂咏》 宋·黄庚
破砚尘封懒赋诗,晚年才思觉衰迟,耽书自笑已成癖,煮字元来不疗饥。
风月满怀诗可写,地霜侵鬓镜先知。
太公八十方荣遇,把钓溪边更待时。 -
71.《垂拱殿赐对蒙恩入省》 宋·李复
黼座亲瞻咫尺威,恭承天语慰衰迟。
锦书殿陛初传赐,白发郎潜且漫为。
九日重分番直夜,六参便赴早期时。
自知麋鹿难驯习,深愧鵷鸾接羽仪。 -
72.《知府黄寺簿生日》 宋·释绍嵩
自笑无机触事真,衰迟犹许望光尘。
此邦若有诛茆地,乞借风波起涸鳞。 -
73.《南山书怀》 宋·释绍嵩
日色今朝分外明,湖光浩气共澄清。
鸣啼绿树穿花影,水泛青山入古城。
眼下见荣还见辱,病中嫌雨又嫌晴。
衰迟自喜添诗学,三十年来掉臂行。 -
74.《黄讲书太器见和五诗次韵一篇奉酬》 宋·喻良能
客毡寒莫致,官舍总萧然。
睡思茶甘外,穷愁酒力边。
未成投辖饮,时作拨书眠。
野鹤如双鬓,衰迟只自怜。 -
75.《长亭送别》 元·王实甫
(夫人、长老上云)今日送张生赴京,十里长亭,安排下筵席;我和长老先行,不见张生、小姐来到。
(旦、末 、红同上)(旦云)今日送张生上朝取应,早是离人伤感,况值那暮秋天气,好烦恼人也呵!“悲欢聚散一杯酒,南北东西万里程。
”[正宫][端正好]碧云天,黄花地,西风紧,北雁南飞。
晓来谁染霜林醉?总是离人泪。 -
76.《琵琶行/琵琶引》 唐·白居易
元和十年,予左迁九江郡司马。
明年秋,送客湓浦口,闻舟中夜弹琵琶者,听其音,铮铮然有京都声。
问其人,本长安倡女,尝学琵琶于穆、曹二善才,年长色衰,委身为贾人妇。
遂命酒,使快弹数曲。 -
77.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
78.《李端公/送李端》 唐·卢纶
故关衰草遍,离别自堪悲。
(自堪悲 一作:正堪悲)
路出寒云外,人归暮雪时。
少孤为客早,多难识君迟。
掩泪空相向,风尘何处期。 -
79.《东征赋》 两汉·班昭
惟永初之有七兮,余随子乎东征。
时孟春之吉日兮,撰良辰而将行。
乃举趾而升舆兮,夕予宿乎偃师。
遂去故而就新兮,志怆悢而怀悲! 明发曙而不寐兮,心迟迟而有违。 -
80.《运命论》 魏晋·李康
夫治乱,运也;穷达,命也;贵贱,时也。
故运之将隆,必生圣明之君。
圣明之君,必有忠贤之臣。
其所以相遇也,不求而自合;其所以相亲也,不介而自亲。