-
281.《天柱雉儿行》 宋·利书记
当年江上扬风舲,淮山望极排空青。
今登天柱赏潜皖,元是吾家翡翠屏。
禅业一室因栖寄,选胜寻幽产真伪。
虚廊揩藓读残碑,三百年前刊异事。 -
282.《答王君》 明·杨循吉
王君悯我将南归,赠我以诗兼以酒。
忽言我实无所病,托以图归诒朋友。
谓君知我不易逢,乃此相疑一向否。
君以我乐山林耶,我非忘世爱陇亩。 -
283.《送郑叔车》 明·张孟兼
郑子离襁褓,所怙惟乃父。
父昔仕燕京,半世去乡土。
子家孝义门,十世居同聚。
派衍白麟支,望出荥阳谱。 -
284.《己酉赴试白下病归得杂咏五首》 明·郑胤骥
清晨理舟楫,白门溯浩浣。
人涉邛独不,为复需吾伴。
廿年困驱驰,此日路初换。
事习巧慧多,老近节缩贯。 -
285.《和子由论书》 宋·苏轼
吾虽不善书,晓书莫如我。
苟能通其意,常谓不学可。
貌妍容有颦,璧美何妨橢。
端庄杂流丽,刚健含婀娜。 -
286.《破琴诗(并引)》 宋·苏轼
旧说,房琯开元中尝宰卢氏,与道士邢和璞出游,过夏口村,入废佛寺,坐古松下。
和璞使人凿地,得瓮中所藏娄师德与永禅师书,笑谓琯曰:“颇忆此耶?”琯因怅然,悟前生之为永师也。
故人柳子玉宝此画,云是唐本,宋复古所临者。
元祐六年三月十九日,予自杭州还朝,宿吴淞江,梦长老仲殊挟琴过予,弹之有异声,就视,琴颇损,而有十三弦。 -
287.《同王浚贤良赋龟得升字》 宋·王安石
世传一尾龟百龄,此龟逮见隋唐兴。
虽然天幸免焦灼,想屡缩颈愁严凝。
前年赴满不量力,欲替鳌负三崚嶒。
番禺使君邂逅见,知困簸荡因嗟矜。 -
288.《读徂徕集》 宋·欧阳修
徂徕鲁东山,石子居山阿。
鲁人之所瞻,子与山嵯峨。
今子其死矣,东山复谁过。
精魄已埋没,文章岂能磨。 -
289.《寤寐谣》 宋·梅尧臣
日月昼夜明,中匿暗霭物。
前世有奇疾,五日瞑未殁。
大夫家臣惧,鹊来视之脉不汨。
尝闻秦缪公,奄奄往帝所, -
290.《送戚维戚纶之阆州亳州》 宋·王禹偁
古人贵道德,岂以禄位拘。
有道不在位,颜回舜之徒。
无德殃且至,商受为独夫。
以此固名节,富贵安足图。 -
291.《送赠王平甫》 宋·王令
士学何漫漫,近习忘远绍。
文章多自名,谁出得高调。
子才希世珍,拔俗起孤峭。
如解万里骏,不以羁縻要。 -
292.《伤王司徒褒诗》 南北朝·庾信
昔闻王子晋。
轻举逐神仙。
谓言君积善。
还得嗣前贤。 -
293.《张公生日〈是岁己未初致仕·〉》 宋·苏辙
少年谈王霸,英气干斗牛。
中年事轩冕,徇世仍多忧。
晚岁探至道,眷眷怀林丘。
今年乞身归,始与夙昔酬。 -
294.《招隐(五首)》 明·刘基
流水千百折,白云三四峰。
上有喷壑泉,下有凌霜松。
中有一老人,坐啸岩间风。
素发垂两肩,朱颜映青瞳。 -
295.《荔子》 宋·邓肃
荔子有佳品,乃在府城东。
我来方秀发,黄云几万重。
遥知香味色,已具碎花中。
凭栏一念足,不食意自充。 -
296.《访汤粹》 宋·汪莘
文者道之器,诗者文之精。
世儒失本原,谓以一枝鸣。
仆昔颇好学,不与时俗并。
始求为已事,中胡济物情。 -
297.《米元章书简帖赞》 宋·岳珂
论书自晋始,盖因其风俗之清而流之于妍。
降而六代,又以其羽尚之笃而溺之于专。
维唐设科,身判书言。
作成自初,欧褚争先, -
298.《题讷斋》 宋·方岳
世人但识三尺嘴,仪从秦横竟谁是。
澜翻口角欲悬河,秋崖听之归洗耳。
万言万当不如默,视吾舌存政须讷。
云根手筑月三间,是非付与西山笏。 -
299.《中秋不见月》 宋·项安世
重云閟佳月,世谓天公悭。
一年待一夕,一夕阻开颜。
持此窥大炉,何如管中斑。
两轮驾宇宙,万世浩相关。 -
300.《哭艺堂汤先生》 宋·刘黻
天地之性人为贵,四骸仁义一只具。
先生领之皇降初,繇稚及耆全故步。
深居独观昭旷原,学不师传能自悟。
真贫不挠万境融,实行已熟群□□。