-
341.《崔先生所守甚高其为人表里澹泊然其文晔如有》 宋·李廌
别久相思今见君,近诗盈轴语弥新。
雄妍不用近时律,温厚初还上世淳。
少与多仇身踽踽,乐天知命志申申。
才高所寓皆高趣,气古斯能似古人。 -
342.《次韵答西城王尉二十韵》 宋·李新
自惭井底蛙,边幅徒自饰。
行遇南山虎,引首叩白额。
前后履尾者,鲜不死其侧。
长啸激虚籁,阴风昏月夕。 -
343.《元次山作友丐予乃谚之》 宋·李新
罢惰嫉游手,孤独嗟穷民。
聋肓本定业。
疥癞讵可亲。
生事自破碎,谁肯收顽嚚。 -
344.《癸本中冬四日江行》 宋·郑刚中
新寒荡馀暑,小雨结离愁。
行人向西去,江水自东流。
我趁孤船归,回肠车万周。
假寐桨声中,清梦何悠悠。 -
345.《送何道夫秘监守潼川》 宋·楼钥
妙龄冠蜀士,名声振王畿。
晚随召节来,天朝增羽仪。
我昔倅丹丘,鹿侯挂冠归。
群公俱祖送,见公四三诗。 -
346.《次韵在伯送行》 宋·赵蕃
白石何凿凿,白鸟可鹤鹤。
吾行甚悠悠,物境自廓廊。
缅思友生良,顿使怀抱恶。
别辞固丁宁,醒矣转寂寞。 -
347.《子进游怀玉山度必有诗未辱寄来作诗索之》 宋·赵蕃
秋日清且美,于游也固宜。
迨今冬已仲,墐户惟其时。
若人兴公家,嗜好夙有诗。
几谭岩壑间,尘落不自知。 -
348.《比作诗从成父索不老泉并简子进昆仲今日成父》 宋·赵蕃
闲居顾合亲杯勺,醉后无人怪疎略。
所嗟故旧不可同,往往茅斋成独酌。
儿曹痴疾故我问,问我嗜此有何乐。
那知是乡疆场宽。 -
349.《永丰令括苍章君尉上蔡谢君以淳熙改元二月晦》 宋·赵蕃
前村后村桃李空,牡丹酴醾当春风。
令君无暇问许事,亲率僚吏行劭农。
清晨小队东郊出,宿雨初开泥尚湿。
白头扶杖稚子旁,不待符移自相集。 -
350.《访汤粹》 宋·汪莘
文者道之器,诗者文之精。
世儒失本原,谓以一枝鸣。
仆昔颇好学,不与时俗并。
始求为已事,中胡济物情。 -
351.《寿制使董侍郎》 宋·程公许
秋云阴阴压边城,秋风飒飒飞边尘。
淮堧夕烽连岘首,往来羽檄无时停。
那筹楼上一长啸,环六十郡皆阳春。
老翁哺儿夸说尹,连年我禽歌即盈。 -
352.《米元章书简帖赞》 宋·岳珂
论书自晋始,盖因其风俗之清而流之于妍。
降而六代,又以其羽尚之笃而溺之于专。
维唐设科,身判书言。
作成自初,欧褚争先, -
353.《柏梁体简龚少益》 宋·王迈
青山四面画图张,溪流月下鸣汤汤。
山之下兮水之旁,有人结茅作书堂。
诵声洒洒流琳琅,使我一听乐洋洋。
应问谁为师匠良,风流相种如龚郎。 -
354.《寿李夔州乃》 宋·阳枋
乾月生真贤,老子其犹龙。
主静以观动,万籁鸣秋虫。
片心间渊明,结社同远公。
俯仰身世浮,妍华收晴虹。 -
355.《次韵瀹留避地有忆欲归因用前韵示之》 宋·陈著
离乱身命危,烦恼头发折。
我儿在山南,百书饶苦舌。
谁知我忆儿,如火煅心铁。
人生恩爱海,各自怜骨血。 -
356.《吾党与佛会》 宋·陈著
我惜苏子瞻,气豪天地隘。
雄文万斛泉,盛名表昭代。
自负学见道,欲涨欧阳派。
胡为所以学,先与本论背。 -
357.《舟次上海县》 明·袁凯
海上惊风乱鹤飞,千村霜露亦霏霏。
清砧自是逢秋起,白骨何由远道归。
戈甲只残蝼蚁命,江山终属虎狼威。
自怜此日身将老,况复中宵泪满衣。
孟阳曰:“可谓气骨高妙。
” -
358.《翟方进》 宋·张嵲
相君事郡当少时,见谓迟钝遭谩欺。
一从蔡叟问所适,羇游万里来京师。
从冯老姥织屦卖,学问声名从此大。
胡常初毁更见誉,一日超升登掾宰。 -
359.《雅去鹊来篇》 宋·刘宰
昨日雅鸣绕庭树,道上行人色惊惧。
试呼行者问如何,身为户长催残税。
税残自昔称难理,三年尤非四年比。
加之逐保有逃户,每一申明官长怒。 -
360.《东莱吕氏宫箴以觅举求上官保庇书为第一戒今》 宋·陈宓
凡厥女子,号为无知。
十年不字,迟归有时。
正节必守,淑行惧亏。
孰谓君子,身不自持。
不艮其背,顾朵其颐。
自鬻苟售,宁不忸怩。
莫答盛意,聊赠鄙词。