-
461.《毕少董繙经图诗》 宋·王铚
我知君子有常心,谁谓春秋无定法。
常心定法皆一途,万变在前吾不惑。
锦衣白马青油客,回首伤心沦异域。
缟带喜赠延州来,一见浑如旧相识。 -
462.《上二溪山》 宋·张嵲
积雨连日夜,敢谓今旦晴。
绿彩泛林端,爱此朝景明。
晨炊肃徒驭,结束方上征。
千岩屹穹隆,万壑临峥嵘。 -
463.《三爱吟》 宋·张镃
有手须把酒,有口须吟诗。
更留未老脚,上山当及时。
我生除此百不爱,尽着余年了三债。
一岁纵教醉百回。 -
464.《哭薛榆溆同舍》 宋·林景熙
桂花月亦灰,鹏枯海为陆。
自我哭斯文,老泪几盈掬。
故国忽春梦,故人复霜木。
矫矫榆溆君,白首尚儒服。 -
465.《挽李县丞》 宋·陈宓
文脉绍云龛,儒酸味转甘。
一官人谓晚,三邑政无惭。
身健归何早,孤贤道饱参。
渊明生自祭,挥泪听佳谈。 -
466.《孟子·大丈夫》 宋·陈普
玉食珍羞不谓荣,箪瓢陋巷岂为贫。
亭亭当当无偏倚,宇宙纲常任自身。 -
467.《孟子·天民》 宋·陈普
皇天赋予各成形,万理兼该备自身。
所谓天民非有别,能全所赋以为人。 -
468.《方处士挽诗二首》 宋·戴表元
不谓高外下,终全玉雪身。
交犹前辈,吾不似今人。
别号行鸣雁,遗编感获麟。
斂仪应自定,只著古衣巾。 -
469.《孚舟亭独坐》 宋·方回
荦确莳籼米,浅清钓鲦鱼。
兹事不在多,克俭即有余。
俯仰六十载,山城八迁居。
忆昔罢阃幕,始有此屋庐。 -
470.《三月二十日张君輗约饮王子由紫霞道院酒字为》 宋·方回
城中残春未识春,城外心赏无不有。
今年春寒晚乃暖,尚余飞絮忘高柳。
西湖孰谓西子老,虽老绝胜登徒丑。
刺水乍见新荷翻,衔泥莫辨乳燕耦。 -
471.《春寒纪异》 宋·方回
今年一何异,人日苦连雨。
甲子复不晴,吾密识诸簿。
烧灯前一夕,轰然震雷鼓。
醉卧初未闻,遄骇雪霰舞。 -
472.《夜发长山豅》 宋·方回
水面浮暗山,沙头耿微火。
好奇引吭窥,畏寒缩颈坐。
首取帛为袱,体用衾自裹。
篙师喜风定,半夜起劲柁。 -
473.《白云李处士于大樗下筑小庵用题王子由书斋韵》 宋·方回
天地元知一指齐,樗庵小小架榱题。
故应懒散身常健,孰谓昂藏意未低。
神气自调丹鼎火,仙班不藉紫芝泥。
落成此老来酣饮,酬爵端容据席西。 -
474.《次韵仁近讶约予不至》 宋·方回
风尘矫虔称寡孤,疲甿暴骨纷痕瘏。
骤得如愿宫亭湖,鬼妾色悲充尔娱。
老夫旅庖悭薪蔬,爨仆揶揄朝连晡。
畴昔过君观异书,谇语谓为饥所驱。 -
475.《陈元常醉眠庵》 宋·李复
渊明喜閒放,自号葛天民。
我眠君且去,人谓此语真。
无机物莫猜,鸥鸟犹狎驯。
欲眠何遣客,一念已生尘。 -
476.《送人赴雅州任》 宋·李复
去年送君走边州,今年送君入蜀道。
上官南北不自知,风卷孤云离海峤。
场屋争飞二十年,垂翼空归叹潦倒。
绿衣晚出外家来,一命初忻慰枯槁。 -
477.《送楼尚书》 宋·释宝昙
九关何为视荒荒,鹓鹭不汝为津梁。
刚风一上九万里,我岂无因来帝旁。
君看玉皇香案上,臣有抹月批云章。
春秋自与易表里,九师三传俱亡羊。 -
478.《偈颂一百零四首》 宋·释绍昙
寺踞千峰,十方同聚。
家贼难防,令人惊怖。
正法明王,怒发冲冠。
作如是言休惊怖,侬家自有降魔杵。 -
479.《山居》 宋·释文珦
自为山居人,梦寐亦安佚。
颇谓龟六藏,全胜兔三窟。
性中信一真,身外无余物。
形谢即示已,谁能问埋骨。 -
480.《有适》 宋·释文珦
破屋无兄弟,拙者所栖息。
衡门未尝启,声利讵能迫。
资身不求备,百事遂省力。
粪埽皆可衣,草木皆可食。