-
1.《和郑拾遗秋日感事一百韵》 唐·韦庄
祸乱天心厌,流离客思伤。
有家抛上国,无罪谪遐方。
负笈将辞越,扬帆欲泛湘。
避时难驻足,感事易回肠。 -
2.《寄题陕府南溪兼简孙何兄弟》 宋·王禹偁
申湖在陕服,自昔名所重。
许昌遗唐律,人口尚传诵。
旧迹固蓁莽。
胜概犹出众。 -
3.《剑舞》 宋·史浩
声之融曳,思舞态之飘飖。
爰有仙童,能开宝匣。
佩干将莫邪之利器,擅龙泉秋水之嘉名。
鼓三尺之莹莹,云间闪电;横七星之凉凉,掌上生风。 -
4.《乔太博见和复次韵答之》 宋·苏轼
百年三万日,老病常居半。
其间互忧乐,歌笑杂悲叹。
颠倒不自知,直为神所玩。
须臾便堪笑,万事风雨散。 -
5.《秋日与张宾客舒著作同游龙门醉中狂歌凡二百三十八字》 唐·白居易
秋天高高秋光清,秋风袅袅秋虫鸣。
嵩峰馀霞锦绮卷,伊水细浪鳞甲生。
洛阳闲客知无数,少出游山多在城。 -
6.《水调歌头(上巳和黄成之韵)》 宋·魏了翁
尚记春归日,锦绣里江城。
谁推日驭西去,水认故乡痕。
鱼鸟自飞自跃。
红紫谁开谁落。 -
7.《水调歌头(上巳和黄成之韵)》 宋·魏了翁
尚记春归日,锦绣里江城。
谁推日驭西去,水认故乡痕。
鱼鸟自飞自跃。
红紫谁开谁落。 -
8.《次君用借屋》 宋·郑恕斋
抛却西湖旧绿簑,闭门无计奈愁何。
非关豪气消磨尽,自是中年感慨多。
漫漫平波鱼自跃,阴阴垂柳鸟能歌。
小楼咫尺无因到,轮与周郎日日过。 -
9.《杂言示子聿》 宋·陆游
福莫大於不材之木,祸莫惨於自跃之金。
鹤生於野兮何有於轩?桐爨则已兮岂慕为琴?古今共戒玉自献,卷舒要似云无心。
庐室但取蔽风雨,衣食过足岂所钦。
我今余年忽八十,归耕幸得安山林。 -
10.《水调歌头·尚记春归日》 宋·魏了翁
尚记春归日,锦绣裹江城。
谁推日驭西去,水认故乡痕。
鱼鸟自飞自跃。
红紫谁开谁落。 -
11.《合溪夜归呈诸大夫》 宋·钱时
前日合溪能多诗,此日合溪何以为。
是中真趣渠未知,无声之诗诗更奇。
溪山渊渊鱼自跃,溪树阴阴禽自乐。
野航日暮载牛归,陇麦已秋蚕上箔。
此时觞酒溪亭空,吾与鱼鸟皆春风。
安得四海车书同,春风浩浩游其中。 -
12.《洞庭湖》 唐·宋之问
地尽天水合,朝及洞庭湖。
初日当中涌,莫辨东西隅。
晶耀目何在,滢荧心欲无。
灵光晏海若,游气耿天吴。 -
13.《下第献座主张谓》 唐·阎济美
謇谔王臣直,文明雅量全。
望炉金自跃,应物镜何偏。
南国幽沉尽,东堂礼乐宣。
转令游艺士,更惜至公年。
芳树欢新景,青云泣暮天。
唯愁凤池拜,孤贱更谁怜。 -
14.《闲居有作》 唐·吴融
依依芳树拂檐平,绕竹清流浸骨清。
爱弄绿苔鱼自跃,惯偷红果鸟无声。
踏青堤上烟多绿,拾翠江边月更明。
只此超然长往是,几人能遂铸金成。 -
15.《闻再幸梁洋》 唐·韦庄
才喜中原息战鼙,又闻天子幸巴西。
延烧魏阙非关燕,大狩陈仓不为鸡。
兴庆玉龙寒自跃,昭陵石马夜空嘶。
遥思万里行宫梦,太白山前月欲低。 -
16.《题金陵杂兴诗后十八首》 宋·李琏
池边石是南朝石,绿梁苔花亦可怜。
今日波平人事变,白鱼犹自跃天泉。 -
17.《句》 宋·释惠觉
澜深鱼自跃,风暖客还来。
-
18.《吏隐宜春郡诗十首》 宋·祖无择
吏隐宜春郡,溪山若画图。
纤鳞时自跃,幽鸟静相呼。
晓浪喷寒雨,晴岚锁绿芜。
渔樵本吾事,搔首重踟蹰。 -
19.《舟中病起登览》 宋·戴复古
檥棹病三日,登楼举一觥。
江山从古在,花草逐时生。
南浦佳人别,西风送客行。
锦鳞能自跃,献我一杯羹。 -
20.《双清堂夜赋》 宋·陆游
陆子病少间,独卧溪上堂。
人静鱼自跃,风定荷更香。
素月行中天,流萤失孤光。
归鸟飞有声,度此十里塘。
嗟我独何事,迟暮客异乡。
太息搔短发,起视夜未央。