-
101.《冬至摄事南郊斋宫感怀作》 宋·宋庠
履至谨冬祀,摄职叨上公。
洗心奉明诫,祗宿城南宫。
芳岁正遒莫,熙阳殊未融。
西郊淡颓景,北牖来朔风。 -
102.《孟子·自暴自弃》 宋·陈普
所性自来非不善,居参豚犬岂人情。
昭昭日月明如镜,瞑目甘心冒昧行。 -
103.《以羔裘如濡洵美且侯韵为八诗送夹谷子括赴明》 宋·戴表元
鉴虚磨愈明,弦柔调自直。
临民要儒术,非但用三尺。
君看春秋学,从士能断国。
人情岂相远,赠了以不惑。 -
104.《同诸公秋日游昆明池思古》 唐·储光羲
仆人理车骑,西出金光逵。
苍苍白帝郊,我将游灵池。
太阴连晦朔,雨与天根违。
凄风披田原,横污益山陂。 -
105.《园林晏起,寄昭应韩明府、卢主簿》 唐·韦应物
田家已耕作,井屋起晨烟。
园林鸣好鸟,闲居犹独眠。
不觉朝已晏,起来望青天。
四体一舒散,情性亦忻然。 -
106.《清明》 唐·杜甫
著处繁花务是日,长沙千人万人出。
渡头翠柳艳明眉,争道朱蹄骄啮膝。
此都好游湘西寺,诸将亦自军中至。 -
107.《长安客舍,赠李行父明府》 唐·钱起
藏器待时少,知人自古难。
遂令丹穴凤,晚食金琅玕.
谁谓兵戈际,鸣琴方一弹。
理烦善用简,济猛能兼宽。 -
108.《酬叶县刘明府避地庐山言怀诒郑录事昆季苟尊师兼见赠之》 唐·吴筠
明哲良罕遇,遇君辄思齐。
挺生著天爵,自可析人珪。
河洛初沸腾,方期扫虹霓。
时命竟未合,安能亲鼓鼙。 -
109.《满江红(丙辰生初自赋)》 宋·李曾伯
明日生初,还知否、明年六十。
嗟老矣、满头都缟,寸心犹赤。
三十载间尘土债,几千里外风涛役。
赖君天、许放故山归,恩无极。 -
110.《渊明祠》 明·宋濂
官航晚泊浔阳郭,把酒长怀靖节贤。
折腰竟辞彭泽米,攒眉宁种远公莲。
归来松菊开三径,老去柴桑受一廛。
晋代衣冠谁避世,刘家社稷自书年。
虽云富贵非吾愿,已有清高独尔伟。
千载令人吊遗迹,好山青立县门前。 -
111.《题天台明岩》 宋·王衟
自古悬崖深蔽日,此心圆镜本无尘。
会知明暗非关石,便是岩中得道人。 -
112.《众乐亭》 宋·吴充
使君新自四明归,邀我同为众乐诗。
山川可爱惜不见,昼想夕思心为罢。
怳然神遇若有得,齎身乃在天之涯。
涨海连空四无岸,天吴却坐鲛人观。 -
113.《和渊明新蝉诗》 明·楚石梵琦
新蝉何处来,鸣我高槐阴。
流水欲入屋,好风自开襟。
床头一束书,壁上三尺琴。
琴以散哀乐,书以通古今。 -
114.《杂诗(二首)》 明·童冀
人生天地间,每向忧患老。
自非秉明哲,盛名安足保。
忆君堂前柏,我儿发未燥。
蹉跎两鬓衰,立身恨不早。
而中恐无闻,柏今已合抱。
草木本无情,此意向谁道。 -
115.《送汪仲嘉待制奉祠归四明,分韵得论字》 宋·范成大
丹霄碧海眇高骞,厌直承明却自论。
宝马十年听漏箭,扁舟一雨看潮痕。
侍臣相忆松门远,归客还怜菊径存。
清润要非山泽相,又烦一札下云根。 -
116.《归宗茶堂森明轩颂》 宋·黄庭坚
万竹森然,莫非自己。
作如是观,可谓明矣。
菁菁翠竹,来者得眼。
其不得者,我亦无简。
助发此观,亦有风雨。
若问轩名,请与竹语。 -
117.《沁园春·明月呈规》 宋·无名氏
明月呈规,祥烟非雾,载符梦铃。
记前时已庆,人间鸑鷟,今番再见,天上麒麟。
知是于门,功标紫府,夜半仙官敕五丁。
亲送与,向君家作个,难弟难兄。 -
118.《明经试大义多不通有感依韵和范景仁舍人》 宋·梅尧臣
明经与进士,皆欲取公卿。
自是俗儒陋,非於吾道轻。
昔由羔雁聘,今乃草莱并。
不措一辞去,缘何禄代耕。 -
119.《新秋普明院竹林小饮得高树早凉归》 宋·梅尧臣
翻然思何苦,昨夜秋风高。
良友念将别,幅巾邀此遨。
清梵隔寒流,乱蝉鸣古树。
谁知林下游,复得杯中趣。 -
120.《丘成之司理明远阁二首》 宋·周必大
榜题聊复借扬云,千古行藏本自明。
此阁定非天禄阁,肯因寂寞便轻生。