-
1.《二风诗·治风诗五篇·至仁》 唐·元结
(古有仁帝,能全仁明以封天下,故为《至仁》之诗
二章四韵十二句)
猗皇至圣兮,至惠至仁,德施蕴蕴。
蕴蕴如何?不全不缺,莫知所贶。
猗皇至圣兮,至俭至明,化流瀛瀛。
瀛瀛如何?不虢不赩,莫知其极。 -
2.《二风诗·治风诗五篇·至仁》 唐·元结
(古有仁帝,能全仁明以封天下,故为《至仁》之诗
二章四韵十二句)
猗皇至圣兮,至惠至仁,德施蕴蕴。
蕴蕴如何?不全不缺,莫知所贶。
猗皇至圣兮,至俭至明,化流瀛瀛。
瀛瀛如何?不虢不赩,莫知其极。 -
3.《二风诗·治风诗五篇·至仁》 唐·元结
猗皇至圣兮,至惠至仁,德施蕴蕴。
蕴蕴如何?不全不缺,莫知所贶。
猗皇至圣兮,至俭至明,化流瀛瀛。
瀛瀛如何?不虢不赩,莫知其极。 -
4.《同友人泛舟至仁王》 宋·刘焘
青身出水细於鍼,嫩叶安装齐绿未深。
又是一年春欲尽,杖藜乘兴足幽寻。 -
5.《永遇乐(送陈仁和自便东归·陈至上饶之一年,得子甚喜)》 宋·辛弃疾
紫陌长安,看花年少,无限歌舞。
白发怜君,寻芳较晚,卷地惊风雨。
问君知否,鸱夷载酒,不似井瓶身误。
细思量,悲欢梦里,觉来总无寻处。 -
6.《予放归至浙中暂憩湖上适冯子仁得宥至自岭南》 明·江以达
相逢先各问容颜,喜极翻疑梦觉关。
我舞君歌三叹息,北来南去一生还。
殷勤劝酒非为别,归到宁亲更出山。
湖主不妨频二仲,与君重醉碧云间。 -
7.《董体仁送余至固节旗亭饮别赋此贻之》 明·徐中行
自古销魂地,经过复此亭。
布衣交自重,尊酒眼偏青。
柳色春堪惜,骊歌老倦听。
因君怀旧侣,落落叹晨星。 -
8.《视陂至崇仁村落》 宋·陆游
津亭徙倚客衣单,秋尽江南亦已寒。
雁翅不禁疏雨湿,枫林初染早霞丹。
少年已叹儒冠误,暮境更知行路难。
倦马归来踏残日,长吟聊得写忧端。 -
9.《余于沂流至安仁》 宋·杨万里
半篙新涨满帆风,两岸千山一抹中。
惭愧棹郎能袖手,若非袖手更无功。 -
10.《和秉国招景仁不至云方作书与光论乐》 宋·司马光
小桃佳李实如拳,西湖尽眼铺芳莲。
景仁不从乡贤饮,为此乐论方穷研。
周衰官失畴人散,钟律要眇谁能传。
近人欺人出私意,最可闵笑房生颠。 -
11.《送景仁至于正臣园寄主人》 宋·司马光
客到暂开扃,春芜人生满庭。
主人殊不顾,修竹为谁青。 -
12.《去春与景仁同至河阳谒晦叔馆於府之后园既去》 宋·司马光
蓬飞匏击十余年,并荫华榱出偶然。
郭隗金台虽见礼,华歆龙尾岂能贤。
浮云世味闲先薄,寒柏交情老更坚。
明日河梁即分首,人生乐事信难全。 -
13.《初至青湘闻安仁帅司为曹成所袭四首》 宋·胡寅
风急滩声乱,云红雪意酣。
空庭初霰集,寒砚忽冰涵。
天造推移密,人情冷暖谙。
江头聊问信,春到一枝南。 -
14.《初至青湘闻安仁帅司为曹成所袭四首》 宋·胡寅
税鞅年华暮,围炉夜饮酣。
雪梅清共映,沙水冻相涵。
远意人谁,殊方俗未谙。
前冬发湖北,今日滞湘南。 -
15.《初至青湘闻安仁帅司为曹成所袭四首》 宋·胡寅
有道持危国,无人识素书。
屡惊时易失,更觉意难如。
莽莽旌旗暗,纷纷组绶纡。
白云一天地,今日又迁居。 -
16.《初至青湘闻安仁帅司为曹成所袭四首》 宋·胡寅
结束趋安地,征营报急书。
诸军闻好在,元帅竟何如。
岁晏风云惨,天低领海纡。
悲歌抚长剑,吾道敢怀居。 -
17.《和仁仲至荆门》 宋·胡寅
虞帝当年辟四门,三苗那更蠢迷昏。
茫茫旧楚祗芳草,处处朱楼空断垣。
不原耦耕招素隐,要看良耜接深村。
韩公守戒谁能用,虎豹难凭折柳樊。 -
18.《自安仁至豫章途中杂兴十九首》 宋·赵蕃
野市穿残路接溪,败船糜索两相依。
居人欲渡频回首,客子将行屡揽衣。 -
19.《自安仁至豫章途中杂兴十九首》 宋·赵蕃
漠漠平芜远际天,青山若个暗霾烟。
行人更说桥新断,试遣招呼与借船。 -
20.《自安仁至豫章途中杂兴十九首》 宋·赵蕃
极目荒陂十里余,坏塍依约旧犂锄。
问言业薄无牛力,更说州家催积租。