-
121.《次韵水官诗?并引原收有老泉水官诗,今删?》 宋·苏轼
净因大觉琏师,以阎立本画水官遗编礼公。
公既报之以诗,谓某:汝亦作。
某顿首再拜次韵,仍录二诗为一卷以献。
高人岂学画,用笔乃其天。 -
122.《次韵水官诗》 宋·苏轼
高人岂学画,用笔乃其天。
譬如善游人,一一能操船。
阎子本缝掖,畴昔慕云渊。
丹青偶为戏,染指初尝鼋。 -
123.《饮酒四首?此诗为秦观作?》 宋·苏轼
我观人间世,无如醉中真。
虚空为锁殒,况乃百忧身。
惜哉知此晚,坐令华发新。
圣人骤难得,日且致贤人。 -
124.《兼并》 宋·王安石
三代子百姓,公私无异财。
人主擅操柄,如天持斗魁。
赋予皆自我,兼并乃奸回。
奸回法有诛,势亦无自来。 -
125.《江南》 宋·王安石
江南春起柂,秋至尚波涛。
问舍才能定,呼舟已复操。
行歌付浩荡,归梦得萧骚。
冉冉欲何补,纷纷为此劳。 -
126.《蔡氏哀词》 宋·秦观
惟夫人之高谊兮,真一时之女英。
既富有此好德兮,又申之以令仪。
带幽蕙之缥缈兮,佩明月之陆离。
人自操舍之不一兮,雅独取善以自持。 -
127.《夜香》 宋·陆游
投老误乘传,窃食惭无功。
清夜一炷香,实与天心通。
忤物虽至愚,许国犹孤忠。
一念倘自欺,百年宁有终。
上帝职造化,生杀操至公。
稽首矢此心,其敢累儿童! -
128.《送子龙赴吉州掾》 宋·陆游
我老汝远行,知汝非得已。
驾言当送汝,挥涕不能止。
人谁乐离别,坐贫至于此。
汝行犯胥涛,次第过彭蠡。 -
129.《怀孔明》 宋·文天祥
斜谷事不济,将星殒营中。
至今出师表,读之泪沾胸。
汉贼明大义,赤心贯苍穹。
世以成败论,操懿真英雄。 -
130.《代书》 宋·黄庭坚
阿熊去我时,秋暑削甘瓜。
离别日月除,莲房倒箭靫。
得书报平安,肥字如栖鸦。
汝才跃炉金,自必为镆鋣。 -
131.《清闲处士颂》 宋·黄庭坚
至乐山中,嘉木之樾。
有人天游,风云为马,鸥鹭为舟。
有诗客李发,字之曰清闲处士。
而蜀有豪士王当,以为盖谢敷之流。 -
132.《谢曹隐君惠扇歌》 元·王冕
去年僦屋在山脚,草居两间如蛎壳。
六月七月无雨落,田野焦枯江海涸。
人间酷烈无处逃,吾农忍气婴□熬。
编蒲缉羽不成扇,寻松访石空劳忉。 -
133.《送朱职方提举运盐》 宋·欧阳修
齐人谨盐筴,伯者之事尔。
计口收其余,登耗以生齿。
民充国亦富,粲若有条理。
惟非三王法,儒者犹为耻。 -
134.《几道隰州判官》 宋·梅尧臣
清晓赴国门,西风生早凉。
天地大道出,苑树短亭傍。
相看车马色,共照池水光。
举酒酒非浅,明朝谁重觞。 -
135.《次韵和原甫陪永叔景仁圣徒饮余家题庭中枯菊》 宋·梅尧臣
九月车马过,我庭黄菊鲜。
重来踰七旬,枯萼无复妍。
自非凌霜操,枝叶徒相连。
衰败未忍去,根荄尚翘然。 -
136.《依韵和丁元珍见寄》 宋·梅尧臣
我从江南来,挂席江上正。
轻舟自行速,不与风力竞。
乃省少时学,强勉无佳兴。
初如弄机杼,未解布丝经。 -
137.《寄谢师直》 宋·梅尧臣
忆同仲春月,冒雨过穰亭。
聊酌山酒别,独吟夜灯青。
明朝上岭路,群岫张云屏。
忽入川谷秀,固非平生经。 -
138.《谪居感事》 宋·王禹偁
迁谪独熙熙,襟怀自坦夷。
孤寒明主信,清直上天知。
消息还依道,生涯只在诗。
惟尚谕山水,讵敢咏江蓠。 -
139.《竹溪直院盛称起予草堂诗之善暇日览之多有可》 宋·刘克庄
松柏无姿媚,平时未易看。
要知渠特操,直待岁隆寒。
塞草枯先白,江枧冷变丹。
凛然友青士,至此识苍官。
物遁天刑少,人全晚节难。
惟应漆园叟,与蕣合而观。 -
140.《用强甫蒙仲韵十首》 宋·刘克庄
先生拟把衣冠挂,穉子能操杖履从。
叔夜只堪伴鱼鸟,子云何至况蛇龙。
豹皮尚欲留名死,鸡肋安知与怒逢。
老去自鸣还自止,篑桴何敢间金钟。