-
161.《近乏笔托二张求之于市殊不堪也作长句以资一》 宋·赵蕃
诗老作诗穷欲死,序诗乃得欧阳氏。
序言人穷诗乃工,此语不疑如信史。
少陵流落白也窜,郊岛摧埋终不起。
是知造物恶镌鑱,故遣饥寒被其体。 -
162.《放歌行》 宋·汪莘
口中吐佛子,腰间出神仙。
眉心红日大如钱,脑宫诵经声泠然。
瞿昙黄老去我久,可使举世终无传。
天亦若忌我,我自梦裹知其天。 -
163.《次德先韵》 宋·魏了翁
二气同一根,本体浩兮渊。
可见川上逝,未发心下泉。
真机亡停息,果剥根长鲜。
定理亡将迎,尘境地自偏。 -
164.《萧长公来访示以诸公诗卷谓与予游从之久不能》 宋·刘学箕
人生立志各有癖,浃髓沦肌疗无术。
君不学少年奏赋明光宫,又不能桑麻谷粟去作田舍翁。
苦心竭虑淡泊音,手携三尺绿绮琴。
七弦指下业然鸣,于以求见古人心。 -
165.《宗博宫讲何丈以诸贤所赋清赋堂诗轴示教借和》 宋·程公许
避影恶木阴,忍渴贪泉水。
君看象渡河,步步须徹底。
士当秉特操,盛行贵知止。
佳境著蔗根,甘或起瓜蒂。 -
166.《归自鄂双莲生于后池偶作再寄紫微》 宋·岳珂
岿然康户山,独秀莲花峰。
派为濂溪源,下有爱莲翁。
绝学嗣洙泗,千载同清风。
书堂二池间,浮翠笼轻红。 -
167.《吕成公宽平通鉴佚老三帖赞》 宋·岳珂
治粹于隆古,元{凯加丶}之懿,根于笃诚。
世泽未倾,英髦代兴。 -
168.《张忠献时义诚力二帖赞》 宋·岳珂
至诚动天,中贯三极。
堂堂南阳,继以魏国。
山岳鼎震,江河釜溢。
群生失宁,乃见人杰。 -
169.《奉寄子高卢兄五十韵》 宋·苏泂
君才如骕驦,道里未可量。
读书患脉络,如海东赴洋。
五年隔异县,信若参与商。
昨者戒车马,故意改未尝。 -
170.《送琴隐吴君》 宋·姚勉
天高日烈势欲然,秧已生节未入田。
谁欤操琴尊师涓,使我赤地里至千。
风雩且歌吾自乐,穷阎不可无炊烟。
薰时解愠民望切,亟为我作南风弦。 -
171.《再和》 宋·何梦桂
采芳遗所思,所思道幽绝。
濯发沐兰膏,卷然在发末。
鴃啼众芳萎,微物固先识。
我方行迈迈,我载歌昔昔。 -
172.《送高仲山通州教授》 宋·仇远
通川得通儒,善类蒙善教。
如此老成人,真足重学校。
我昔客朱方,曾窥管中豹。
言容既笃厚,文字入玄奥。 -
173.《念衰二首》 宋·宋庠
衰容览青铜,寒光了无隐。
照我颠上毛,星星罕余鬒。
持此将奈何,岁月屡遒尽。
少壮罕闻道,下士乃为哂。 -
174.《闻城中募兵有感》 宋·项安世
调发年多籍半空,虎符招补至闽中。
庄农戎服来操戟,太守儒装学拍弓。
去日初辞乡树绿,到时愁见戌旗红。
募金莫作缠头费,留制衣袍御北风。 -
175.《看涧水自警》 宋·张镃
昔往灵隐山,寺前贪看水。
木阴鉴晖彩,泓渟绝尘滓。
游鯈惯饼饵,敲栏聚如蚁。
坐玩岂不佳,直须波浪起。 -
176.《胡廷晖画》 明·张羽
画师我识吴兴胡,身长八尺苍髯须。
目光至老炯不枯,藻绘万象穷锱铢。
大儿十岁能操觚,小儿五岁能含朱。
得钱但供酒家需,时复纵博为欢娱。 -
177.《名陈宪友清轩》 宋·陈淳
名轩何以清,惟有梅与竹。
梅清清且白,竹清清更绿。
雪蕊破清洒,霜操挺清肃。
至哉双友清,格韵真寒玉。
伊谁与之友,相对淡无欲。
清心仁智翁,妙趣於中足。 -
178.《题范乌程松桂亭》 宋·陈棣
谁云宰邑难,宰邑有真乐。
但知弦歌趣,永谢尘劳缚。
琴堂吏惊散,昼日垂朱箔。
烧香对棐几,文史资优学。 -
179.《官松》 宋·陈宓
团团翠盖中圆规,风雨精神壮两仪。
一日不戕凌雪操,千年留得入云枝。
长垂道路清凉荫,更有神仙洒落姿。
南国至今忠惠泽,往来那更诵坡诗。 -
180.《荆公东坡》 宋·陈普
王苏并世时,价重连城宝。
读尽天下书,不闻性天道。
祗缘操术谬,济以言辞藻。
轻巧者便之,承风逐澜倒。