-
1.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
2.《书摩崖碑后》 宋·黄庭坚
春风吹船著吾溪,扶藜上读《中兴碑》。
平生半世看墨本,摩挲石刻鬓成丝。
明皇不作苞桑计,颠倒四海由禄儿。
九庙不守乘舆西,万官已作鸟择栖。 -
3.《赠别元十八协律六首(桂林伯,桂管观察使裴行立也)》 唐·韩愈
知识久去眼,吾行其既远。
瞢瞢莫訾省,默默但寝饭。
子兮何为者,冠珮立宪宪。
何氏之从学,兰蕙已满畹。 -
4.《黥面奴》 元·杨维桢
黥面奴,花作骨,锦作肠,行年十四善文章。
君臣赋诗及妃后,黥奴代诗毫捷走。
狎臣夺爵知几筹?黥奴兼才夸八斗。
桑阴既引武家郎,小崔更入中书堂。 -
5.《拟古诗(六首·永乐五年)》 明·朱高煦
道君莅天位,聪明迈前人。
绍述溺新法,弃彼艺祖仁。
昏荒事花石,艮岳排秋旻。
师相宠京贯,狂妄开燕云。 -
6.《排闷》 宋·陆游
造物冥冥中,与我无一面,不知获罪由,动辄被诃遣;又若哀其愚,救以药瞑眩。
我亦揣此心,安受不敢怨。
中间戍蜀汉,十载困邮传。
骑壒蒙陇干,阵云暗秦甸,齎粮杂沙墋,掬水以三咽,传烽东骆谷,倏忽若流电。 -
7.《书意》 宋·陆游
饮酒以散愁,服药以去病,区区赖外物,岂足语性命。
清晨坐堂上,万事一袖手,愁病初无根,孰谓药与酒?掀髯笑嵇阮,举袂谢和缓,气住则神住,时至骨自换。 -
8.《读书示子遹》 宋·陆游
我性苦爱书,未始去几案。
生虽後三代,意尚卑两汉。
世衰道术裂,年往朋友散。
泽居贫至骨,霜冷衣露骭。 -
9.《燕堂独坐意象殊愦愦起登子城作此诗》 宋·陆游
睡魔困衰翁,白日坐兀兀;忽然振衣起,目了尚如鹘。
凭高望中原,佳气未消歇,逆贼稽大刑,痛愤深至骨。
新霜下昌陵,草有胡马齕,羽林百万士,何日闻北伐?贱臣官有守,不敢叫行阙。
梦中涉黄河,太行高硉矹。 -
10.《巴东令廨白云亭》 宋·陆游
寇公壮岁落巴蛮,得意孤亭缥缈间。
常倚曲阑贪看水,不安四壁怕遮山。
遗民虽尽犹能说,老令初来亦爱闲。
正使官清贪至骨,未妨留客听潺潺。 -
11.《戏简朱公武刘邦直田子平五首》 宋·黄庭坚
朱公趋朝瘦至骨,归来豪健踞胡床。
日看省曹阍者面,何如田家侍儿妆。 -
12.《过洞庭青草湖》 宋·黄庭坚
乙丑越洞庭,丙寅渡青草。
似为神所怜,雪上日杲杲。
我虽贫至骨,犹胜杜陵老。
忆昔上岳阳,一饭从人讨。
行矣勿迟留,蕉林追獦獠。 -
13.《咏雪奉呈广平公》 宋·黄庭坚
连空春雪明如洗,忽忆江清水见沙。
夜听疏疏还密密,晓看整整复斜斜。
风回共作婆娑舞,天巧能开顷刻花。
正使尽情寒至骨,不妨桃李用年华。 -
14.《戏用题元上人此君轩诗韵奉答周彦起予之作病》 宋·黄庭坚
此道沈霾多历年,喜君占斗斸龙泉。
我学渊明贫至骨,君岂有意师无弦。
潇洒侯王非爵命,道人胸中有水镜。
霜钟堂下明月前,枝枝雪压如悬磬。 -
15.《辛酉憩刀坑口》 宋·黄庭坚
群山黛新染,蒙气寒郁郁。
扫除迎将家,下簟脱巾袜。
南北舍小棠,况可清烦喝。
鸟声废书眠,聊以休吏卒。 -
16.《题石恪画尝醋翁》 宋·黄庭坚
石媪忍酸喙三尺,石皤尝味面百摺。
谁知耸膊寒至骨,图画不减吴生笔。 -
17.《赠崇安刘相士》 宋·刘克庄
向来种花地,曾与五夫邻。
有客我同姓,见君如故人。
赤身穷至骨,碧眼妙通神。
且问两元老,何时定秉钧。 -
18.《宿东山村舍》 宋·文同
八十雪眉翁,灯前屡歔欷。
问之尔何者,不语惟抆泪。
良久云老矣,未始逢此事。
种粟满川原,幸已皆藏遂。 -
19.《饯寄定海交代》 宋·陈造
县尹古子男,今不一钱直。
低摧奉简书,侦伺常屏息。
白简与按间,岁月供弹劾。
当路虽所惧,奸民巧狙击。 -
20.《次韵答秦少章》 宋·陈师道
学诗如学仙,时至骨自换。
缥缈鸿鹄上,众目焉能玩。
子从淮海来,一喙当百难。
师儒有韩孟,拭目互惊惋。