-
1.《铜官僧舍得尚书郎赵宗闵墨竹一枝笔势妙天下》 宋·黄庭坚
独来野寺无人识,故作寒崖雪压枝。
相得平生藏妙手,只今犹在鬓如丝。 -
2.《铜官僧舍得尚书郎赵宗闵墨竹一枝笔势妙天下》 宋·黄庭坚
省郎潦倒今何处,败壁风生霜竹枝。
满世□□专翰墨,谁为真赏拂蛛丝。 -
3.《村舍得近报有感》 宋·陆游
莫谓山村僻,时闻诏令传。
宽民除宿负,募士戍新边。
霜重瓦欲裂,月明人少眠。
残年抱遗恨,终媿祖生鞭。 -
4.《建溪精舍得本字》 宋·戴表元
四山翛翛风日暖,白发看花惜春晚。
当时衰草牧羊坡,今日池台红雾满。
最邻幽篁手所植,儿戏成业亦千本。
旧游聚散万事拙,客梦悲欢百年短。 -
5.《久留湖上昭庆慈受僧舍得牧斋岁暮见怀诗次韵》 明·程嘉燧
自古蛾眉叹入宫,也多失马塞垣翁。
人间岁月私蟠木,天上雷霆宥爨桐。
抱叶蝉吟圜室雨,倚空鸾啸半岩风。
屋梁月落疑颜色,时见残缸几穗红。 -
6.《送宇文舍人出宰元城(得阳字)》 唐·岑参
双凫出未央,千里过河阳。
马带新行色,衣闻旧御香。
县花迎墨绶,关柳拂铜章。
别后能为政,相思淇水长。 -
7.《送宇文舍人出宰元城(得阳字)》 唐·岑参
双凫出未央,千里过河阳。
马带新行色,衣闻旧御香。
县花迎墨绶,关柳拂铜章。
别后能为政,相思淇水长。 -
8.《得舍弟消息》 唐·杜甫
风吹紫荆树,色与春庭暮。
花落辞故枝,风回返无处。
骨肉恩书重,漂泊难相遇。
犹有泪成河,经天复东注。 -
9.《得舍弟消息》 唐·杜甫
乱后谁归得,他乡胜故乡。
直为心厄苦,久念与存亡。
汝书犹在壁,汝妾已辞房。
旧犬知愁恨,垂头傍我床。 -
10.《得舍弟观书自中都已达江陵,今兹暮春月末…情见乎词》 唐·杜甫
尔到江陵府,何时到峡州。
乱难生有别,聚集病应瘳。
飒飒开啼眼,朝朝上水楼。
老身须付托,白骨更何忧。