-
1.《合州津口别舍弟至东阳峡步趁不及眷然有忆作以示之》 唐·陈子昂
江潭共为客,洲浦独迷津。
思积芳庭树,心断白眉人。
同衾成楚越,别岛类胡秦。
林岸随天转,云峰逐望新。
遥遥终不见,默默坐含嚬。
念别疑三月,经游未一旬。
孤舟多逸兴,谁共尔为邻。 -
2.《清平乐(忠孝堂雨过,荷花烂然,晚晴可人,因呈李宜山同舍)》 宋·赵长卿
水乡清楚。
襟袖销袢暑,绰约藕花初过雨。
出浴杨妃无语。
葡萄酌玻璃。
已拚一醉酬伊。
浪卷夕阳红碎,池光飞上帘帏。 -
3.《迁居之夕闻邻舍儿诵书欣然而作》 宋·苏轼
幽居乱蛙黾,生理半人禽。
跫然已可喜,况闻弦诵音。
儿声自圆美,谁家两青衿。
且欣习齐咻,未敢笑越吟。 -
4.《微雨午寝梦憩道傍驿舍若在秦蜀间慨然有赋》 宋·陆游
吴中秋晚雨冥冥,自笑闲愁又尔馨。
身世已归南北陌,梦魂犹寄短长亭。
浊醪可酿樽余绿,明镜无情鬓失青。
赖有钓船堪送老,一汀鸥鹭共忘形。 -
5.《僦舍西斋小圃竹树森植秋日摇落对之翛然因作》 宋·宋祁
避事长卿志,闲居郎将流。
无心婴外物,有兴为高秋。
僦舍馀三亩,畸人代一邱。
园空树色至,日淡暝烟浮。 -
6.《竟陵酒官舍北有数步草岁寒霜落犹郁然也予为》 宋·张耒
为爱墙隅芳草色,故遮霜霰待新春。
火烧雨洗寻无处,只有东风吹旧尘。 -
7.《山舍小轩有石竹二丛鬨然秀发因成二章》 宋·林逋
麝香眠后露檀匀,绣在罗衣色未真。
斜倚细丛如有恨,冷摇疏朵欲生春。
阶前红药推词客,篱下黄花重古人。
今日含毫与题品,可怜殊不愧清新。 -
8.《山舍小轩有石竹二丛鬨然秀发因成二章》 宋·林逋
青帘有酒不妨赊,素壁无诗未足夸。
所重晚芳犹在日,可关秋色易为花。
深枝苒苒妆溪翠,碎片英英剪海霞。
莫管金钱好行市,寂寥相对是山家。 -
9.《经月门无客客至必谓予此居萧然如僧舍》 宋·郑刚中
东望麟山耸若幢,碧罗盘曲注西江。
邻家蜜满蜂臣分,屋角窠成燕子双。
门设雀罗遮坐客,灯排金粟照书窗。
须还住处如僧舍,拄杖挑云到此邦。 -
10.《与同舍游净明是日大寒予独乘马诸公以盂浩然》 宋·王之望
惨淡阴风暗广川,冲寒直到白云边。
寒驴苦忆长安道,古寺深行小有天。
岘首诗人穷入画,孤山处士句堪传。
疑君便是林君复,妙字清题故宛然。 -
11.《李起宗舍人悠然亭》 宋·楼钥
远游蜀道历艰难,径上甘泉豹尾间。
荷橐忽思辞北省,拂衣自喜见南山。
当时旁舍基犹在,回首垂髫鬓已斑。
先友脾阴尽陈迹,寒空依旧湿烟鬟。