-
1.《铜雀台》 明·邵正己
寂寂铜台望,飘飘筼帐悬。
君王遗令日,是妾断肠年。
舞影伤罗绮,歌声咽管弦。
西陵松柏冷,日夕锁寒烟。 -
2.《伤妓人董氏四首》 唐·张说
董氏娇娆性,多为窈窕名。
人随秋月落,韵入捣衣声。
粉蕊粘妆簏,金花竭翠条。
夜台无戏伴,魂影向谁娇。 -
3.《念奴娇(再用韵伤春)》 宋·吴季子
花落风初定。
倚危阑、衷情欲诉,踌躇不忍。
把酒问春无语,吹落游尘怎任。
待泪雨、红妆蔫尽。 -
4.《酬娄秀才将之淮南见赠之什(娄秀才,图南也)》 唐·柳宗元
远弃甘幽独,谁云值故人。
好音怜铩羽,濡沫慰穷鳞。
困志情惟旧,相知乐更新。
浪游轻费日,醉舞讵伤春。 -
5.《伤柘枝妓》 唐·李群玉
曾见双鸾舞镜中,联飞接影对春风。
今来独在花筵散,月满秋天一半空。 -
6.《伤柘枝妓》 唐·李群玉
曾见双鸾舞镜中,联飞接影对春风。
今来独在花筵散,月满秋天一半空。 -
7.《贺新郎(清浪轩送春)》 宋·严仁
碧浪摇春渚。
浸虚檐、蒲萄滉漾,翠绡掀舞。
委曲经过台下路,载取落花东去。
问花亦、漂流良苦。 -
8.《烛影摇红·辜负天工》 明·夏完淳
辜负天工,九重自有春如海。
佳期一梦断人肠,静倚银釭待。
隔浦红兰堪采,上扁舟,伤欵乃。
梨花带雨,柳絮迎风,一番愁债。 -
9.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
10.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
11.《金明池·咏寒柳》 明·柳如是
有怅寒潮,无情残照,正是萧萧南浦。
更吹起,霜条孤影,还记得,旧时飞絮。
况晚来,烟浪斜阳,见行客,特地瘦腰如舞。
总一种凄凉,十分憔悴,尚有燕台佳句。 -
12.《太上感应篇》 宋·李昌龄
太上曰:祸福无门,唯人自召。
善恶之报,如影随形。
是以天地有司过之神依人所犯轻重,以夺人算。
算减则贫耗,多逢忧患,人皆恶之,刑祸随之,吉庆避之,恶星灾之,算尽则死。 -
13.《公子行》 唐·刘希夷
天津桥下阳春水,天津桥上繁华子。
马声回合青云外,人影动摇绿波里。
绿波荡漾玉为砂,青云离披锦作霞。
可怜杨柳伤心树,可怜桃李断肠花。 -
14.《过秦楼·大石》 宋·周邦彦
水浴清蟾,叶喧凉吹,巷陌马声初断。
闲依露井,笑扑流萤,惹破画罗轻扇。
人静夜久凭阑,愁不归眠,立残更箭。
叹年华一瞬,人今千里,梦沉书远。 -
15.《莺啼序·春晚感怀》 宋·吴文英
残寒正欺病酒,掩沉香绣户。
燕来晚、飞入西城,似说春事迟暮。
画船载、清明过却,晴烟冉冉吴宫树。
念羁情、游荡随风,化为轻絮。 -
16.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
17.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
18.《铜爵妓》 南北朝·江淹
武皇去金阁,英威长寂寞。
雄剑顿无光,杂佩亦销烁。
秋至明月圆,风伤白露落。
清夜何湛湛,孤烛映兰幕。
抚影怆无从,惟怀忧不薄。
瑶色行应罢,红芳几为乐?
徒登歌舞台,终成蝼蚁郭! -
19.《骊山老妓行(补唐天宝遗事,戏效白乐天作)》 明·孙蕡
秋风杨柳凋金缕,冷露芙蓉落芳渚。
寒香晚色何所如,骊山唐姬教坊女。
蛾眉淡扫山远碧,蝉鬓半抛云乱吐。
时妆无复新妖娆,曩态犹存旧娇妩。 -
20.《浣溪沙》 唐·孙光宪
蓼岸风多橘柚香,江边一望楚天长,片帆烟际闪孤光¤
目送征鸿飞杳杳,思随流水去茫茫,兰红波碧忆潇湘。
桃杏风香帘幕闲,谢家门户约花关,画梁幽语燕初还¤
绣阁数行题了壁,晓屏一枕酒醒山,却疑身是梦云间。