-
1.《舞鹤》 宋·曾巩
蓬瀛归未得,偃翼清溪阴。
忽闻瑶琴奏,遂舞玉山岑。
舞罢复嘹唳,谁知天外心。 -
2.《剑舞》 宋·史浩
声之融曳,思舞态之飘飖。
爰有仙童,能开宝匣。
佩干将莫邪之利器,擅龙泉秋水之嘉名。
鼓三尺之莹莹,云间闪电;横七星之凉凉,掌上生风。 -
3.《杂体五首》 唐·韦应物
沉沉匣中镜,为此尘垢蚀。
辉光何所如,月在云中黑。
南金既雕错,鞶带共辉饰。
空存鉴物名,坐使妍蚩惑。 -
4.《观公孙大娘弟子舞剑器行》 唐·杜甫
大历二年十月十九日,夔府别驾元持宅,见临颍李十二娘 舞剑器,壮其蔚跂,问其所师,曰:“余公孙大娘弟子也。
” 开元三载,余尚童稚,记于郾城观公孙氏,舞剑器浑脱, 浏漓顿挫,独出冠时,自高头宜春梨园二伎坊内人洎外供奉, 晓是舞者,圣文神武皇帝初,公孙一人而已。
玉貌锦衣,况余白首,今兹弟子,亦非盛颜。
既辨其由来,知波澜莫二,抚事慷慨,聊为《剑器行》。 -
5.《夜窗书怀》 宋·陈著
夜深万籁平,危坐弗闭户。
不著沈麝香。
一空清似许。
竹凉露易零,鲜鲜正亭午。 -
6.《送钱受之侍郎枚卜罢归一篇(崇祯元年)》 明·茅元仪
晶晶日月,雨雪忽零。
岂无师保,束此宁人。
维桑失系,朽索弗宁。
大木将拔,先剪厥阴。 -
7.《吴节推赵杨子曹器远赵子野携具用韵谢之》 宋·陈造
平日从俊游,寂寂坐多病。
犯床漫飞埃,瑶笙罢重请。
昔游喜复到,风物他日盛。
坡恐名燕支,楼亦诧端正。 -
8.《送任漕赴召》 宋·李流谦
宋十一叶圣天子,有臣伊皋佐其理。
鏖兵孽雏褫天戮,手把降幡屡摇尾。
周宣功大心愈小,盈而持之甚持水。
龙墀端笏拜疏言,有室大竞唯多士。 -
9.《伤春五首(巴阆僻远伤春罢始知春前已收宫阙)》 唐·杜甫
天下兵虽满,春光日自浓。
西京疲百战,北阙任群凶。
关塞三千里,烟花一万重。
蒙尘清路急,御宿且谁供。 -
10.《悼竹》 明·李东阳
园南旧植千竿绿,高者如墙大如屋。
风狂雨急墙屋翻,干折丛低共倾覆。
忽惊舞罢鸿门会,怒斗纷纷碎苍玉。
复似骊山坠石余,数百书生葬坑谷。 -
11.《水调歌头(自龙眠李氏夜过臞山康氏,走笔和其家灯障水调,迫暮始归)》 宋·刘辰翁
不成三五夜,不放霎时晴。
长街灯火三两,到此眼方明。
把似每时庭,传说个般障子,无路与君行。
推手复却手,都付断肠声。 -
12.《水调歌头》 宋·刘辰翁
百千孙子子,八十老翁翁。
人间天下清福,阅世苦难同。
谁叹东门猎倦,谁笑南阳舞罢,万事五更钟。
但愿人长久,聊复进杯中。 -
13.《乌栖曲》 明·黄哲
九月过姑苏,江头霜草枯。
西风吹叶尽,愁杀夜栖乌。
栖乌月明里,霜重惊还起。
无处托安巢,哑哑渡江水。 -
14.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
15.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
16.《长恨歌》 唐·白居易
汉皇重色思倾国,御宇多年求不得。
杨家有女初长成,养在深闺人未识。
天生丽质难自弃,一朝选在君王侧。
回眸一笑百媚生,六宫粉黛无颜色。 -
17.《离骚》 先秦·屈原
帝高阳之苗裔兮,朕皇考曰伯庸。
摄提贞于孟陬兮,惟庚寅吾以降。
皇览揆余初度兮,肇锡余以嘉名:
名余曰正则兮,字余曰灵均。 -
18.《拟行路难十八首》 南北朝·鲍照
奉君金巵之美酒,瑇瑁玉匣之雕琴。
七彩芙蓉之羽帐,九华蒲萄之锦衾。
红颜零落岁将暮,寒光宛转时欲沉。
愿君裁悲且减思,听我扺节行路吟。 -
19.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
20.《二十世纪太平洋歌》 清·梁启超
亚洲大陆有一士,自名任公其姓梁。
尽瘁国事不得志,断发胡服走扶桑。
扶桑之居读书尚友既一载,耳目神气颇发皇。
少年悬弧四方志,未敢久恋蓬莱乡。