-
1.《和李侍郎古意(一作古意和李侍郎峤)》 唐·乔知之
妾家巫山隔汉川,君度南庭向胡苑。
高楼迢递想金天,河汉昭回更怆然。
夜如何其夜未央,闲花照月愁洞房。 -
2.《泛青苕(正月十四日与公择吴兴泛舟)》 宋·张先
绿净无痕,过晓霁清苕,镜里游人。
红柱巧,彩船稳,当筵主、秘馆词臣。
吴娃劝饮韩娥唱,竞艳容、左右皆春。
学为行雨,傍画桨,从教水溅罗裙。 -
3.《解语花》 宋·方千里
长空淡碧,素魄凝辉,星斗寒相射。
凤楼鸳瓦。
天风动,冉冉珮环高下。
歌清韵雅。 -
4.《玉烛新(海棠)》 宋·方千里
海棠初雨后。
似露粉妆成,肉红团就。
太真帐里,春眠醒、缓蹙楼前宫漏。
潮生酒晕,独自倚、阑干时候。 -
5.《念奴娇》 宋·赵鼎臣
姮娥伴侣,降人世,天与长生仙箓。
五色云开浮瑞霭,中有西真眉目。
贤德家风,艳容天赋,占尽人间福。
长庚明月,誓同千古相逐。 -
6.《传言玉女》 宋·袁綯
眉黛轻分,惯学玉真梳掠。
艳容可画,那精神怎貌。
鲛绡映玉,钿带双穿缨络。
歌音清丽,舞腰柔弱。 -
7.《念奴娇·嫦娥伴侣》 宋·赵鼎臣
嫦娥伴侣,降人世,天与长生仙箓。
五色云开浮瑞霭,中有西真眉目。
贤德家风,艳容天赋,占尽人间福。
长庚明月,誓同千古相逐。 -
8.《情人玉清歌(一作张南容诗)》 唐·毕耀
洛阳有人名玉清,可怜玉清如其名。
善踏斜柯能独立,婵娟花艳无人及。
珠为裙,玉为缨。 -
9.《蓦山溪(容州病起作)》 宋·高登
黄茅时节,病恼南来客。
瘦得不胜衣,试腰围、都无一搦。
东篱兴在,手种菊方黄,摘晚艳,泛新篘,谁道乾坤窄。
百年役役,乐事真难得。 -
10.《满江红(木芙容)》 宋·白君瑞
木落林疏,秋渐冷、芙蓉新拆。
傍碧水,晓妆初鉴,露匀妖色。
故向霜前呈艳态,想应青女加怜惜。
映朝阳、翠叶拥红苞,闲庭侧。 -
11.《邻女有自经者不晓何因而里媪述其光艳皎洁阅》 明·王彦泓
明姿靓服严妆乍,垂手亭亭俨图画。
女伴当窗唤不应,还疑背面秋千下。
娇痴小妹忽惊啼,懊恼春宵睡似泥。
何刻停灯开钿匣,几时响屟度楼梯。 -
12.《诸君和篇摩垒致师不容闭壁再绎前韵》 宋·郑清之
平生周伯仁,耿耿空洞腹。
翛然猿鹤姿,岂辨鸠鹰目。
仆射不解事,居士偶题木。
种柳仅成五,乐园祗可独。 -
13.《以道学谕凤口有感诗写物记事备极词情不容继》 宋·张镃
人间盛衰理甚明,势去有如汤沃冰。
听言一事足叹惋,恐君亦复伤中情。
行都赫奕名王第,列屋珠玑多秀慧。
主翁五十二本兵,宠冠诸家当盛世。 -
14.《相和歌辞·王昭君》 唐·刘长卿
自矜妖艳色,不顾丹青人。
那知粉缋能相负,却使容华翻误身。
上马辞君嫁骄虏,玉颜对人啼不语。 -
15.《相和歌辞·怨诗二首》 唐·薛奇童
日晚梧桐落,微寒入禁垣。
月悬三雀观,霜度万秋门。
艳舞矜新宠,愁容泣旧恩。
不堪深殿里,帘外欲黄昏。 -
16.《剪彩》 唐·张九龄
姹女矜容色,为花不让春。
既争芳意早,谁待物华真。
叶作参差发,枝从点缀新。
自然无限态,长在艳阳晨。 -
17.《浣纱篇赠陆上人》 唐·宋之问
越女颜如花,越王闻浣纱。
国微不自宠,献作吴宫娃。
山薮半潜匿,苎萝更蒙遮。
一行霸句践,再笑倾夫差。 -
18.《拟古三首》 唐·徐彦伯
遥裔烟屿鸿,双影旦夕同。
交翰倚沙月,和鸣弄江风。
vK若茂芳序,君子从远戎。
云生阴海没,花落春潭空。 -
19.《舞马篇》 唐·薛曜
星精龙种竞腾骧,双眼黄金紫艳光。
一朝逢遇升平代,伏皂衔图事帝王。
我皇盛德苞六宇,俗泰时和虞石拊。 -
20.《舞马篇》 唐·薛曜
星精龙种竞腾骧,双眼黄金紫艳光。
一朝逢遇升平代,伏皂衔图事帝王。
我皇盛德苞六宇,俗泰时和虞石拊。