-
1.《秋日见橘花二首》 宋·杨万里
花净何须艳林,深不隔香。
初闻无处觅,小摘莫令长。
春落秋仍发,梅兼雪未强。
缥瓷汲寒甃,浅浸一技凉。 -
2.《花发上林》 唐·窦常
上苑晓沈沈,花枝乱缀阴。
色浮双阙近,春入九门深。
向暖风初扇,馀寒雪尚侵。
艳回秦女目,愁处越人心。
绕绕时萦蝶,关关乍引禽。
宁知幽谷羽,一举欲依林。 -
3.《花发上林》 唐·独孤授
上苑韶容早,芳菲正吐花。
无言向春日,闲笑任年华。
润色笼轻霭,晴光艳晚霞。
影连千户竹,香散万人家。
幸绕楼台近,仍怀雨露赊。
愿君垂采摘,不使落风沙。 -
4.《花发上林》 唐·侯冽
花发三阳盛,香飘五柞深。
素晖云积苑,红彩绣张林。
落水随鱼戏,摇风映鸟吟。
琼楼出高艳,玉辇驻浓阴。
乱蝶枝开影,繁蜂蕊上音。
鲜芳盈禁籞,布泽荷天心。 -
5.《题陆侍御林亭》 唐·许浑
野水通池石叠台,五营无事隐雄才。
松斋下马书千卷,兰舫逢人酒一杯。
寒树雪晴红艳吐,远山云晓翠光来。
定知别后无多日,海柳江花次第开。 -
6.《除浙东留题桂郡林亭》 唐·元晦
紫泥远自金銮降,朱旆翻驰镜水头。
陶令风光偏畏夜,子牟衰鬓暗惊秋。
西邻月色何时见,南国春光岂再游。
莫遣艳歌催客醉,不堪回首翠蛾愁。 -
7.《水林檎花》 唐·郑谷
一露一朝新,帘栊晓景分。
艳和蜂蝶动,香带管弦闻。
笑拟春无力,妆浓酒渐醺。
直疑风起夜,飞去替行云。 -
8.《和友人寄长林孟明府》 唐·杜荀鹤
为政为人渐见心,长才聊屈宰长林。
莫嫌月入无多俸,须喜秋来不废吟。
寒雨旋疏丛菊艳,晚风时动小松阴。
讼庭闲寂公书少,留客看山索酒斟。 -
9.《寄园林主人》 唐·韦庄
主人常不在,春物为谁开。
桃艳红将落,梨华雪又摧。
晓莺闲自啭,游客暮空回。
尚有馀芳在,犹堪载酒来。 -
10.《送德林郎中学士赴东府(得菊)》 唐·萧彧
离情折杨柳,此别异春哉。
含露东篱艳,泛香南浦杯。
惜持行次赠,留插醉中回。
暮齿如能制,玉山甘判颓。