-
1.《予奉诏总裁元史故人操公琬实与纂修寻以病归》 明·宋濂
忆昔试艺时,年丁二十九。
不谙精与粗,运笔若挥帚。
欲尽王霸言,自寅直窥酉。
于时有操君,许子乃其友。 -
2.《雷殿画壁》 明·邓韨
艺苑有精能,凝神始臻理。
笔端具天人,难以茫昧拟。
致道古仙都,山水丽清美。
雷宫设像画,种种尽其技。 -
3.《奉和文潜赠无咎篇末多见及以既见君子云胡不》 宋·黄庭坚
荆公六艺学,妙处端不朽。
诸生用其短,颇复凿户牖。
譬如学捧心,初不悟己丑。
玉石恐俱焚,公为区别不。 -
4.《仁宗皇帝挽诗十首》 宋·文同
宝略嬉游少,珠宫艺学优。
仙毫媚风帛,睿藻焕星钩。
天极推神历,兵防演秘谋。
飚流今已矣,长共糓林秋。 -
5.《客窗夜雨》 宋·林元卿
万里辞家春复秋。
异乡何日梦刀头。
业如献豕从渠笑,艺学屠龙只自羞。
香尽一炉闻夜雨,灯残半壁数更筹。
断肠不奈梧桐上,滴碎乡心点点愁。 -
6.《送别阴阳教授》 明·吴会
天官艺学久庞纷,太史名家属有闻。
宝历敬时颁岁正,铜仪窥夜识星文。
乌飞圭表移光影,龙咽筹壶定刻分。
归后更详东井分,五珠何日聚贤群? -
7.《寄辇下传神法相大师》 宋·林逋
禁寺诸供奉,如师艺学稀。
粉轻昏古本,罢重拆秋衣。
净{左卤右兼}生瓶晕,连阴长竹围。
算应支遁马,毛骨苦无肥。 -
8.《挽杨承事并夫人诗二首》 宋·王洋
除却家传教子经,世间百事不营营。
自应艺学推前辈,故得风流劝后生。
疏傅挥金终足食,徐卿有子自成名。
后来若不流馀庆,真享千钟亦未荣。 -
9.《客观余孝经传感而有作》 宋·张九成
古人文莹理,后人工作文。
文工理愈暗,纸札何纷纷。
君看六艺学,天葩吐奇芬。
诗书分体制,礼乐造乾坤。 -
10.《进学解》 唐·韩愈
国子先生晨入太学,招诸生立馆下,诲之曰:“业精于勤,荒于嬉;行成于思,毁于随。
方今圣贤相逢,治具毕张。
拔去凶邪,登崇畯良。
占小善者率以录,名一艺者无不庸。