-
1.《芙蓉女儿诔》 清·曹雪芹
维太平不易之元,蓉桂竞芳之月,无可奈何之日,怡红院浊玉,谨以群花之蕊,冰鲛之縠,沁芳之泉,枫露之茗,四者虽微,聊以达诚申信,乃致祭于白帝宫中抚司秋艳芙蓉女儿之前曰:窃思女儿自临浊世,迄今凡十有(通“又)”六载。
其先之乡籍姓氏,湮沦而莫能考者久矣。
而玉得于衾枕栉沐之间,栖息宴游之夕,亲昵狎亵,相与共处者,仅五年八月有奇。
忆女儿曩生之昔,其为质则金玉不足喻其贵,其为性则冰雪不足喻其洁,其为神则星日不足喻其精,其为貌则花月不足喻其色。 -
2.《惜秋华·木芙蓉》 宋·吴文英
路远仙城,自王郎去后,芳卿憔悴。
锦段镜空,重铺步障新绮。
凡花瘦不禁秋,幻腻玉、腴红鲜丽。
相携。 -
3.《逢雪宿芙蓉山主人》 唐·刘长卿
日暮苍山远,天寒白屋贫。
柴门闻犬吠,风雪夜归人。 -
4.《阳羡歌·山秀芙蓉》 宋·贺铸
山秀芙蓉,溪明罨画。
真游洞穴沧波下。
临风慨想斩蛟灵。
长桥千载犹横跨。
解佩投簪,求田问舍。
黄鸡白酒渔樵社。
元龙非复少时豪,耳根洗尽功名话。 -
5.《涉江采芙蓉》 两汉·佚名
涉江采芙蓉,兰泽多芳草。
采之欲遗谁,所思在远道。
还顾望旧乡,长路漫浩浩。
同心而离居,忧伤以终老。 -
6.《湘岸移木芙蓉植龙兴精舍》 唐·柳宗元
有美不自蔽,安能守孤根。
盈盈湘西岸,秋至风霜繁。
丽影别寒水,浓芳委前轩。
芰荷谅难杂,反此生高原。 -
7.《诉衷情·芙蓉金菊斗馨香》 宋·晏殊
芙蓉金菊斗馨香。
天气欲重阳。
远村秋色如画,红树间疏黄。
流水淡,碧天长。
路茫茫。
凭高目断。
鸿雁来时,无限思量。 -
8.《木兰花·秋容老尽芙蓉院》 宋·秦观
秋容老尽芙蓉院。
草上霜花匀似翦。
西楼促坐酒杯深,风压绣帘香不卷。
玉纤慵整银筝雁。
红袖时笼金鸭暖。
岁华一任委西风,独有春红留醉脸。 -
9.《芙蓉楼送辛渐二首》 唐·王昌龄
寒雨连江夜入吴,平明送客楚山孤。
(连江 一作:连天)
洛阳亲友如相问,一片冰心在玉壶。
丹阳城南秋海阴,丹阳城北楚云深。
高楼送客不能醉,寂寂寒江明月心。 -
10.《芙蓉楼送辛渐》 唐·王昌龄
寒雨连江夜入吴,平明送客楚山孤。
洛阳亲友如相问,一片冰心在玉壶。 -
11.《过秦楼·黄钟商芙蓉》 宋·吴文英
藻国凄迷,麹澜澄映,怨入粉烟蓝雾。
香笼麝水,腻涨红波,一镜万妆争妒。
湘女归魂,佩环玉冷无声,凝情谁诉。
又江空月堕,凌波尘起,彩鸳愁舞。 -
12.《醉桃源·芙蓉》 宋·吴文英
青春花姊不同时。
凄凉生较迟。
艳妆临水最相宜。
风来吹绣漪。
惊旧事,问长眉。
月明仙梦回。
凭阑人但觉秋肥。
花愁人不知。 -
13.《齐天乐·清溪数点芙蓉雨》 宋·周密
丁卯七月既望,余偕同志放舟邀凉于三汇之交,远修太白采石、坡仙赤壁数百年故事,游兴甚逸。
余尝赋诗三百言以纪清适。
坐客和篇交属,意殊快也。
越明年秋,复寻前盟于白荷凉月间。 -
14.《钱氏池上芙蓉》 明·文徵明
九月江南花事休, 芙蓉宛转在中洲。
美人笑隔盈盈水, 落日还生渺渺愁。
露洗玉盘金殿冷, 风吹罗带锦城秋。
相看未用伤迟暮, 别有池塘一种幽。 -
15.《木兰花·小芙蓉》 唐·魏承班
小芙蓉,香旖旎,碧玉堂深清似水。
闭宝匣,掩金铺,
倚屏拖袖愁如醉。
迟迟好景烟花媚,曲渚鸳鸯眠锦翅。
凝然愁望静相思,
一双笑靥嚬香蕊。 -
16.《窗前木芙蓉》 宋·范成大
辛苦孤花破小寒,花心应似客心酸。
更凭青女留连得,未作愁红怨绿看。 -
17.《平皋木芙蓉千株烂然云锦醉行其中如游芙蓉城》 宋·舒岳祥
牡丹一名木芍药,拒霜也号木芙蓉。
好花名尽多重叠,不取枝同取貌同。
悲鸿一声天雨血,落霞万顷江饮虹。
水花已尽岸花出,千朵万朵能白红。 -
18.《潭畔芙蓉》 宋·浣花女
芙蓉花发满江红,尽道芙蓉胜妾容。
昨日妾从堤上过,如何人不看芙蓉。 -
19.《折枝芙蓉》 明·姚绶
芙蓉花,隔江水,美人盈盈几千里。
何年濯锦堕新红,水面西风吹不起。
我欲牵之在木末,方舟翻愁江水阔。
芙蓉花,似人面,柳眉不在秋时见。
墨池为尔闲写生,鸳鸯锁合长生殿。
重咨嗟,芙蓉花,掷笔浩歌行踏沙。 -
20.《诉衷情·芙蓉金菊斗馨香》 宋·晏殊
芙蓉金菊斗馨香
天气欲重阳
远村秋色如画
红树间疏黄
流水淡,碧天长
路茫茫
凭高目断
鸿雁来时
无限思量