-
1.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
2.《自道场山至何山读故人洪舜俞内翰诗刻追和》 宋·程公许
褊性不谐俗,泛梗归无家。
故人右扶风,双旌拥崇牙。
款门及暇日,褰裳蹑飞霞。
维南古道场,诸天集毗耶。 -
3.《绵竹山四十韵》 唐·吴融
绵竹东西隅,千峰势相属。
崚嶒压东巴,连延罗古蜀。
方者露圭角,尖者钻箭簇。
引者蛾眉弯,敛者鸢肩缩。 -
4.《胡中丞早梅》 唐·方干
不独闲花不共时,一株寒艳尚参差。
凌晨未喷含霜朵,应候先开亚水枝。
芬郁合将兰并茂,凝明应与雪相宜。
谢公吟赏愁飘落,可得更拈长笛吹。 -
5.《上云乐 金陵曲》 南北朝·萧衍
句曲仙。
长乐游。
洞天巡。
会迹六门。
揖玉板。
登金门。
凤泉回肆。
鹭羽降寻云。
鹭羽一流。
芳芬郁氛氲。 -
6.《送從进长老归天台》 宋·钱惟济
枢府多年识相毫,又飞钚锡出神臯。
霞标起处瞻鸳刹,风信平时过鹭涛。
月露空濛迷桧楫,天香芬郁湿兰袍。
道猷法窟從兹始,应歎吾生空二毛。 -
7.《赋内阁芍药》 明·陆粲
金门柳色萦深绿,上苑春余杂花扑。
夭桃已歇秾李衰,红药翻阶正芬郁。
此花初种自宣皇,百曲雕阑七宝妆。
融风窈窕昭阳殿,暖日轻盈白玉堂。 -
8.《和寿州宋待制九题其五秋香亭》 宋·梅尧臣
高轩盛丛菊,可以泛绿樽。
余甘自同荠,忘忧宁用萱。
有木皆剥实,何草不陈根。
独此冒霜艳,芬郁满中园。 -
9.《曹使君置酒石桥山用肉字韵作诗见招不果往复》 宋·毛滂
玻璃瓶中新压玉,趋脍腥唇脯麟肉。
紫丝步障破烟霏,饴鼎灼炊千蜡烛。
山英饩公却薄相,木兰坠露和秋菊。
此公骨秀气欲仙,石室名深三十六。 -
10.《涧壁梁公主祠武帝女也据高冢上林木郁然形开》 宋·孙应时
萧翁本胜士,诸郎多艺文。
伤哉晚大谬,家国成丝棼。
主昔食何邑,桃李争农芬。
禁脔必王谢,风流映青云。 -
11.《郊庙歌辞·仪坤庙乐章·雍和》 唐·郑善玉
酌郁既灌,芗萧方爇.笾豆静器,簠簋芬飶。
鱼腊荐美,牲牷表洁。
是戢是将,载迎载列。 -
12.《杂歌谣辞·步虚词》 唐·韦渠牟
玉简真人降,金书道箓通。
烟霞方蔽日,云雨已生风。
四极威仪异,三天使命同。
那将人世恋,不去上清宫。 -
13.《仪坤庙乐章》 唐·郑善玉
酌郁既灌,取萧方爇,笾豆静器,簠簋芬飶。
鱼腊荐美,牲牷表絜.是戢是将,载迎载列。 -
14.《登重玄寺阁》 唐·韦应物
时暇陟云构,晨霁澄景光。
始见吴都大,十里郁苍苍。
山川表明丽,湖海吞大荒。
合沓臻水陆,骈阗会四方。 -
15.《步虚词十九首》 唐·韦渠牟
玉简真人降,金书道箓通。
烟霞方蔽日,云雨已生风。
四极威仪异,三天使命同。
那将人世恋,不去上清宫。 -
16.《南山诗》 唐·韩愈
吾闻京城南,兹惟群山囿。
东西两际海,巨细难悉究。
山经及地志,茫昧非受授。
团辞试提挈,挂一念万漏。 -
17.《送李策秀才还湖南,因寄幕中亲故兼简衡州吕八郎中》 唐·刘禹锡
深春风日净,昼长幽鸟鸣。
仆夫前致词,门有白面生。
摄衣相问讯,解带坐南荣。
端志见眉睫,苦言发精诚。 -
18.《和答诗十首·答桐花》 唐·白居易
山木多蓊郁,兹桐独亭亭。
叶重碧云片,花簇紫霞英。
是时三月天,春暖山雨晴。
夜色向月浅,暗香随风轻。 -
19.《文赋》 魏晋·陆机
余每观才士之所作,窃有以得其用心。
夫放言谴辞,良多变矣,妍蚩好恶,可得而言。
每自属文,尤见其情。
恒患意不称物,文不逮意。 -
20.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。