-
1.《聚八仙花歌赠江淮肥遁子》 宋·韩似山
春皇自厌花多红,欲得花颜如玉容。
春皇青女深相得,先教脸似秋霜色。
乃有雪有供光、星榆献白,斗量银汉琉璃湿。
人间美玉捣作灰,荆山昆山鬼神泣。 -
2.《飞花曲》 明·黎民表
长安戚里竞春阳,桃李花开夹道傍。
遥裔鹤烟笼上苑,丰茸鸡树迩明光。
濯锦含霞非一色,刻翠施红映朝日。
同心并蒂引鸳雏,接叶交枝栖凤翼。 -
3.《马蔺草》 明·吴宽
薿薿叶如许,丰草名可当。
花开类兰蕙,嗅之却无香。
不为人所贵,独取其根长。
为帚或为拂,用之材亦良。
根长既入土,多种河岸旁。
岸崩始不善,兰蕙亦寻常。 -
4.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
5.《神童诗》 宋·汪洙
天子重英豪,文章教尔曹;
万般皆下品,惟有读书高。
少小须勤学,文章可立身;
满朝朱紫贵,尽是读书人。 -
6.《神童诗》 宋·汪洙
天子重英豪,文章教尔曹。
万般皆下品,惟有读书高。
少小须勤学,文章可立身。 -
7.《海滨石根茎而生类于芝者俗呼为石花已为作记》 宋·郑刚中
幻化无穷,天巧难觑。
诸香妙华,种种呈露。
都随春来,亦随春去。
缤纷颠倒,与空同处。
此华希有,周流四序。
雨风雾烟,盈虚朝暮。
以何因缘,其体坚固。
无颜色染,无开落故。 -
8.《古意九首》 唐·贯休
一雨火云尽,闭门心冥冥。
兰花与芙蓉,满院同芳馨。
佳人天一涯,好鸟何嘤嘤。
我有双白璧,不羡于虞卿。 -
9.《道传山丹一本两花举以见遗夜窗翻书偶见刘潜》 宋·程公许
种类山茶花较大,一根恰有两枝开。
铅砂炼熟大还鼎,琥珀琢成双劝杯。
威凤想从彤穴下,飞仙近自赤城来。
便船惟会加培养,寄伴阶庭芍药栽。 -
10.《桃花行》 清·曹雪芹
桃花帘外东风软,桃花帘内晨妆懒:
帘外桃花帘内人,人与桃花隔不远;
东风有意揭帘栊,花欲窥人帘不卷。
桃花帘外开仍旧,帘中人比桃花瘦;