-
101.《夏日湖亭试笔》 宋·文同
亭台清凉水竹净,爱此来避蚊与蝇。
莲花窥人类楚女,野鸟弹舌如胡僧。
旋来开卷坐松荫,却把钓竿沿石棱。
二年何幸尔足乐,惭报上恩无所能。 -
102.《奉和赵王喜雨诗》 南北朝·庾信
玄霓临日谷。
封蚁对云台。
投壸欲起电。
倚柱稍惊雷。 -
103.《谒岱祠即事》 宋·晁补之
泽南三百里,极望横天云。
云端色凝黛,谛视初可分。
峥嵘介丘像,澒洞元气屯。
顷刻有变化,惨澹殊明昏。 -
104.《老柏》 宋·苏辙
柏根可合抱,柏身长百尺。
我年类汝老,我心同汝直。
我贫初无居,爱汝买此宅。
索居怀旧友,开轩得三益。 -
105.《画文殊普贤》 宋·苏辙
谁人画此二菩萨,趺坐花心乘象狻。
弟子先后执盂缶,老僧槎牙森比肩。
出林修道几世劫,颜貌伟丽如开莲。
重崖宛转带林树,野水荒荡浮云天。 -
106.《河冰》 宋·苏辙
扁舟多艰虞,与我平日类。
初乘滂洋流,旋涉冻浅地。
日西阴风作,夜半流澌至。
悄然孤寂枕,觉此凝冽气。 -
107.《六宫戏婴图》 元·杨维桢
黄云复壁椒涂苏,银床水喷金蟾蜍。
宜男草生二月初,燕燕求友乌将雏。
芙蓉花冠金结楼,飘飘尽是瑶台侣。
宫中个个承主恩,岂复君王梦神女。 -
108.《二月雪》 宋·郑獬
戊戌二月二十六,忽见大雪漫空来。
长老惊叹共相语,非时有雪诚怪哉。
阳爻四画已出地,至今百蛰不闻雷。
怪得气候斗暄暖,便疑赤帝来相排。 -
109.《春雪》 宋·李弥逊
繁云初弄日,累霭渐韬霞。
夜色连空迥,春英入望赊。
白霓分羽卫,青女乱簪珈。
栩栩思轻蝶,飞飞欲尽花。 -
110.《过分水岭》 宋·李洪
江南山尽处,开辟如石门。
下有琴筑声,哀湍激箭奔。
残雪护峰顶,篁竹如四垣。
老翁仅百岁,曝背抱儿孙。 -
111.《得家书》 宋·李洪
伤春渺渺独凝眸,黄耳归时暂放愁。
跪得双鱼开尺素,别来一日抵三秋。
花前块处怜秦赘,泽畔行吟类楚囚。
预约鲤庭归省处,清微风送木兰舟。 -
112.《冯公岭》 宋·叶适
冯公此山民,昔开此山居。
屈盘五十里,陟降皆林庐。
公今去不存,耕凿自有余。
凤篁生谷隧,雨旆来岩虚。 -
113.《魏华甫鹤山书院》 宋·叶适
苍崖有顶我为庐,日君月妃崖十趋。
梳风洗雨耳目醒,玉帝诏许瞻宸居。
周公仲尼在左右,勘点六籍开凡愚。
曾经秦祸多散阙,郑笺毛传悲纷如。 -
114.《挽郡博士待班刘公歌》 宋·王柏
东风变九野,万物负生意。
素韠何栾栾,清血洒幽隧。
猗欤静寿翁,归全可无愧。
人生托溟涬,消息同一气。 -
115.《送微文章》 宋·释重顯
双莲亭上送行客,菡萏清香散秋色。
野兴断山云片高,孤影澄江月华白。
希声险绝堪谁知,大道机存曾未可。
纵闢天常立下风,安教类变丛流火。 -
116.《铜瓶簪梅》 宋·杨公远
梅花点点自清真,雪虐风饕苦且辛。
白玉堂开虽是贵,古铜瓶浸亦非贫。
爱渠夜写灯前影,类我时挥笔底春。
雅趣有谁能领会,华光已后更无人。