-
141.《海棠》 宋·巩丰
衔子来东海,仙巢有凤雏。
华开新棣萼,莟结涉茱萸。
富贵天专与,娇柔韵不粗。
轻盈飞燕赵,韵丽彩鸾吴。 -
142.《张烈妇》 明·陆师道
抱璧置泥涂,皎然质不泯。
菖蒲九节花,虽死常流芬。
十三学裁衣,十六诵诗书。
十七妇道成,十八为君妻。 -
143.《三月二十日多叶杏盛开》 宋·苏轼
零露泫月蕊,温风散晴葩。
春工了不睡,连夜开此花。
芳心谁剪刻,天质自清华。
恼客香有无,弄妆影横斜。 -
144.《常父惠示丁卯雪十四韵谨同韵赋之》 宋·黄庭坚
春皇赋上瑞,来宁黄屋忧。
下令走百神,大云庇九丘。
风声将仁气,艳艳生瓦沟。
寒花舞零乱,表里照皇州。 -
145.《送人上燕》 元·王冕
燕山三月风和柔,海子酒船如画楼。
丈夫固有四方志,壮年须作京华游。
京华名花大似斗,看花小儿竞奔走。
蒲萄潋滟金叵罗,羊尾驼峰腻人口。 -
146.《折柳篇》 唐·许景先
春色东来度渭桥,青门垂柳百千条。
长杨西连建章路,汉家林苑纷无数。
萦花始遍合欢枝,游丝半罥相思树。 -
147.《和赵给事白蝇拂歌》 唐·卢纶
华堂多众珍,白拂称殊异。
柄裁沈节香袭人,上结为文下垂穗。
霜缕霏微莹且柔,虎须乍细龙髯稠。 -
148.《武陵春(般涉调)》 宋·张先
每见韶娘梳鬓好,钗燕傍云飞。
谁掬彤霞露染衣。
□玉透柔肌。
梅花瘦雪梨花雨,心眼未芳菲。
看著娇妆听柳枝。
人意觉春归。 -
149.《菩萨蛮》 宋·蔡伸
凝羞隔水抛红豆。
嫩桃如脸腰如柳。
心事暗相期。
阳台云雨迷。
玉楼花似雪。
花上朦胧月。
挥泪执柔荑。
匆匆话别时。 -
150.《瑞鹤仙》 宋·杨无咎
看灯花尽落。
更欲换,门外初听剥啄。
一尊赴谁约。
甚不知早暮,忒贪欢乐。 -
151.《生查子》 宋·曾觌
温柔乡内人,翠微合中女。
颜笑洛阳花,肌莹荆山玉。
东君深有情,解与花为主。
移傍楚峰居,容易为云雨。 -
152.《鹧鸪天》 宋·赵长卿
落魄东吴二十春。
风流诗句得清新。
今年却恨花星照,再见温卿与远真。
京口妓魁赵柔陈玉。
分楚佩,染巫云。
赤绳结得短花茵。
若非京口初相识,安得_陵作故人。 -
153.《忆瑶姬(骑省之悼也)》 宋·史达祖
娇月笼烟,下楚领、香分两朵湘云。
花房渐密时,弄杏笺初会,歌里殷勤。
沈沈夜久西窗,屡隔兰灯幔影昏。
自彩鸾、飞入芳巢,绣屏罗荐粉光新。 -
154.《御街行(赋帘)》 宋·高观国
香波半窣深深院。
正日上、花阴浅。
青丝不动玉钩闲,看翠额、轻笼葱茜。
莺声似隔,篆醒微度,爱横影、参差满。 -
155.《洞仙歌(惜春和李元膺)》 宋·吴泳
翠柔香嫩,乍春风庭院。
换却幽人读书眼。
淡鹅黄袅袅,玉破梢头,莺未啭,绿皱池波尚浅。
王孙才别后,长负芳时,碧草萋萋绣茵软。 -
156.《风流子(前题)》 宋·吴文英
温柔酣紫曲,扬州路、梦绕翠盘龙。
似日长傍枕,堕妆偏髻,露浓如酒,微醉欹红。
自别楚娇天正远,倾国见吴宫。
银烛夜阑,暗闻香泽,翠阴秋寂,重返春风。 -
157.《满庭芳(春日过城东旧游)》 宋·刘埙
帘卷疏棂,楼平危堞,几回笋玉凭阑。
觅花呼酒,更共理哀弹。
暖日柔风好景,行云绕、莺燕翩翩。
谁知道,冶游重到,已赋解连环。 -
158.《一翦梅》 宋·周文璞
风韵萧疏玉一团。
更着梅花,轻袅云鬟。
这回不是恋江南。
只是温柔,天上人间。
赋罢闲情共倚阑。
江月庭芜,总是销魂。
流苏斜掩烛花寒。
一样眉尖,两处关山。 -
159.《沁园春》 宋·陈坦之
睡起闻莺,卷帘微雨,黄昏递愁。
正青翰音断,离怀几折,碧云暮合,千里双眸。
思发花前,人归雁後,误记归帆天际舟。
浑无据,但余香绕梦,频到西楼。 -
160.《襄阳行》 宋·鲍輗
今日何日春气柔,东城骑马花绸缪。
为君停马一呼酒,花前倒披紫绮裘。
玉脂汎滥鱼鸟饫,歌舞倦矣蛾眉愁。
千金万寿好宾主,今我不乐岁如流。
岂此世上狂驰子,一语不合行掉头。
呜呼天伦古所定,非有大故宁相尤。