-
1.《蝶恋花·雨霰疏疏经泼火》 宋·苏轼
雨霰疏疏经泼火。
巷陌秋千,犹未清明过。
杏子梢头香蕾破。
淡红褪白胭脂涴。
苦被多情相折挫。
病绪厌厌,浑似年时个。
绕遍回廊还独坐。
月笼云暗重门锁。 -
2.《喝马一枝花·雨过山花绽》 宋·无名氏
雨过山花绽。
雾敛云收天汉。
清闲幽雅处游玩。
古洞岩前,时把金丹炼。 -
3.《冉冉云(弄花雨)》 宋·韩淲
倚遍阑干弄花雨。
卷珠帘、草迷芳树。
山崦里、几许云烟来去。
画不就、人家院宇。
社寒梁燕呢喃舞。
小桃红、海棠初吐。
谁信道、午醉醒时情绪。
闲整春衫自语。 -
4.《桃花雨》 明·袁宏道
浅碧深红大半残,恶风催雨剪刀寒。
桃花不比杭州女,洗却胭脂不耐看。 -
5.《减字木兰花·雨馀还览》 宋·倪偁
雨馀还览。
隐隐遥岑花病眼。
嫩绿浮湖。
百顷蒲萄染不如。
晨光绝胜。
不许纤尘微点镜。
满目皆诗。
莫怪骚人语益奇。 -
6.《赋金盘露、椒花雨》 宋·杨万里
金盘夜贮云表露,椒花晓滴山间雨。
一涓不用鸭绿波,双清酿出鹅黄乳。
老妻知我憎官壶,还家小槽压真珠。
江西檐取来西湖,遣我醉倒不要扶。
更携数尊往淮上,要夸亲旧尝家酿。
秪堪独酌不堪分,老夫犹要入修门。 -
7.《青玉案·无肠可断听花雨》 宋·刘辰翁
无肠可断听花雨。
沉沉已是三更许。
如此残红那得住。
一春情绪。 -
8.《桃花雨过图》 明·唐寅
桃花雨过水连天,古树高岸乱玉泉。
独立溪头穷物理,不知斜日落平川。 -
9.《花雨亭》 宋·释智愚
昔人曾此谈空有,花雨纷纷绕座寒。
堪笑空生无伎两,不曾开口被人瞒。 -
10.《蝶恋花 雨中客至》 元·王结
久客幽燕怀故里。
野鹤孤云,笑我京尘底。
郑重佳宾劳玉趾。
清谈娓娓消愁思。
细雨斜风聊尔耳。
病怯轻寒,莫卷疏帘起。
燕燕于飞应有喜。