-
1.《二月二日》 唐·白居易
二月二日新雨晴,草芽菜甲一时生。
轻衫细马春年少,十字津头一字行。 -
2.《同辰玉过澹圃》 明·陈继儒
解带入幽丛,微凉下井桐。
谁为起予者,取次得君同。
雀乳槐花雨,鱼皦稻叶风。
琴尊不觉暮,归路月华东。
山镵汲冢书千笈,雨甲烟芽菜一筐。
羡汝半生真可了,满鞋红叶看斜阳。 -
3.《鹧鸪天·陌上柔桑破嫩芽》 宋·辛弃疾
陌上柔桑破嫩芽,东邻蚕种已生些。
平冈细草鸣黄犊,斜日寒林点暮鸦。
山远近,路横斜,青旗沽酒有人家。
城中桃李愁风雨,春在溪头荠菜花。 -
4.《画菜》 明·任道
露芽烟甲曙光寒,紫翠漙香湿未干。
记得花开曾病酒,玉人纤手荐春盘。 -
5.《菜薖为永嘉余唐卿右司赋》 明·徐贲
远辞华盖居,来卜山阴宅。
乍到俗未谙,久住地旋辟。
屋庐尚朴纯,楹桷谢雕饰。
高营踞山跗,深甃逗泉脉。 -
6.《春菜》 宋·苏轼
蔓菁宿根已生叶,韭芽戴土拳如蕨。
烂烝香荠白鱼肥,碎点青蒿凉饼滑。
宿酒初消春睡起,细履幽畦掇芳辣。
茵陈甘菊不负渠,绘缕堆盘纤手抹。 -
7.《元修菜》 宋·苏轼
彼美君家菜,铺田绿茸茸。
豆荚圆且小,槐芽细而丰。
种之秋雨余,擢秀繁霜中。
欲花而未萼,一一如青虫。 -
8.《次韵子由种菜久旱不生》 宋·苏轼
新春阶下笋芽生,厨里霜虀倒旧罂。
时绕麦田求野荠,强为僧舍煮山羹。
园无雨润何须叹,身与时违合退耕。
欲看年华自有处,鬓间秋色两三茎。 -
9.《元修菜(并叙)》 宋·苏轼
菜之美者,有吾乡之巢,故人巢元修嗜之,余亦嗜之。
元修云:使孔北海见,当复云吾家菜耶?因谓之元修菜。
余去乡十有五年,思而不可得。
元修适自蜀来,见余于黄,乃作是诗,使归致其子,而种之东坡之下云。 -
10.《罗仲宪送蔊菜谢以长句》 宋·杨万里
学琴自有谱,相鹤自有经。
蔬经我繙尽,不见蔊菜名。
金华诗里初相识,玉友尊前每相忆。
坐令芥孙薑子芽,一见风流俱避席。
取士取名多失真,向来许靖亦误人。
君不见郑花不得半山句,却参鲁直称门生。 -
11.《次韵子瞻春菜》 宋·黄庭坚
北方春蔬嚼冰雪,妍暖思采南山蕨。
韭苗水饼姑置之,苦菜黄鸡羹糁滑。
蓴丝色紫菰首白,蒌蒿芽甜蔊头辣。
生葅入汤翻手成,芼以姜橙夸缕抹。 -
12.《和挑菜》 宋·梅尧臣
中圃本膏壤,始觉气候偏。
出土蓼甲红,近水芹芽鲜。
挑以宝环刀,登之馔玉筵。
僻远尚含冻,安占春阳前。
造物非有意,地势使之然。 -
13.《春日春陪韩签虞丞解监修禊事即席中有虾菜梨》 宋·曹彦约
雨馀春水压堤沙,柳未花飞蒲茁芽。
清流激湍石佛寺,崇山峻岭野人家。
大酉之山檀溪壑,春俗未改书成车。
居夷骤得群贤集,惠风鼓动生精华。 -
14.《苦雪寄退之》 唐·卢仝
天王二月行时令,白银作雪漫天涯。
山人门前遍受赐,平地一尺白玉沙。
云颓月坏桂英下,鹤毛风剪乱参差。 -
15.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
16.《晚春田园杂兴》 宋·范成大
紫青莼菜卷荷香,玉雪芹芽拔薤长。
自撷溪毛充晚供,短篷风雨宿横塘。
湖莲旧荡藕新翻,小小荷钱没涨痕。
斟酌梅天风浪紧,更从外水种芦根。 -
17.《芦》 宋·萧崱
江客因贫识荻芽,一清鏖退杂鱼暇。
烧来味挟蠔边雨,掘得身离雁外沙。
春馔且供行釜菜,秋妆莫管钓舡花。
食根思到萧骚叶,痕感边声咽戍笳。 -
18.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
19.《新笋》 宋·释德辉
竹笋初生牛犊角,蕨芽新长小儿拳。
旋挑野菜炊香饭,便是江南二月天。 -
20.《春日田园杂兴》 宋·姚潼翔
壁写新年百事昌,春盘次第蓼芽香。
烧灯过了争挑菜,祭社归来便撒秧。
布达几声催耜亩,吴簪天伏正条桑。
一春忙过无多日,又听鹂鹒报麦黄。