-
1.《游苍玉洞》 宋·钱元忠
峭嵘乱石满陵冈,颜色苍润如琳琅。
神恻鬼□□□惨,牛眠虎跳深伏藏。
太清灵壁不足数,涪水□麦熟可方。
剥苔剔藓验古刻,诸贤□□腾光茫。
如此至宝岂易得,宜檄山灵护□□。
□□□□□□□,却恐六丁下取将。 -
2.《丁香结》 宋·陈允平
尘拥妆台,翠闲歌扇,金井碧梧风陨。
听豆虫声小,伴寂寞、冷逼莓墙苍润。
料凄凉宋玉,悲秋恨、此际怎忍。
莲塘风露,渐入粉艳,红衣落尽。 -
3.《湘月(赋云溪)》 宋·张炎
随风万里。
已无心出岫,浮游天地。
为问山中何所有,此意不堪持寄。
淡薄相依,行藏自适,一片松阴外。 -
4.《集万松林公韵》 近代·李烈钧
匡山富岩壑,松岭有嘉闻。
森森万木阴,潜虬睡深稳。
凉风发群簌,万涛振天韵。
开胸获清赏,浩气如龙奋。
吐纳流云雾,迅扫出苍润。
众峰忽,挺秀争雄骏。
相对各欢然,共尽怀中。 -
5.《冷泉堂》 宋·宋孝宗
山中秀色何佳哉,一峰独立名飞来。
参差翠麓俨如画,石骨苍润神所开。
忽开彷像来宫囿,指顾已惊成列岫。
规模绝似灵隐前,面势恍疑天竺后。 -
6.《阁试春阴诗》 明·王韦
皇都三月春正深,东风酿暖淑气侵。
曙光溟蒙露华满,轻云阁日天沉沉。
野色垂垂十余里,草绿柔茵低迤逦。
半空落絮湿未扬,百丈游丝寒不起。 -
7.《寄茶与和甫》 宋·王安石
彩绛缝囊海上舟,月团苍润紫烟浮。
集英殿里春风晚,分到并门想麦秋。 -
8.《何德器赠太湖石》 宋·曾几
爱山已成痴,爱石又成癖。
徒闻有丝溪,时复梦灵壁。
太湖只在眼,曾未收寸碧。
多自五岭来,仍烦百书索。 -
9.《建昌守杨吉老得居湖州山间作亭於上名曰弁辉》 宋·仲并
白首苕溪几我乡,青眼弁山如故友。
诛茅晚岁合岩栖,漂梗一生嗟浪走。
往往每来每太息,去去一步一回首。
檐楹之雄谁氏室,基堂宜为后人有。 -
10.《和樊使君登润州城楼》 唐·刘长卿
山城迢递敞高楼,露冕吹铙居上头。
春草连天随北望,夕阳浮水共东流。
江田漠漠全吴地,野树苍苍故蒋州。
王粲尚为南郡客,别来何处更销忧。 -
11.《玉泉寺与润上人望秋山怀张少尹》 唐·武元衡
山寒天降霜,烟月共苍苍。
况此绿岩晚,尚馀丹桂芳。
禅心殊众乐,人世满秋光。
莫怪频回首,孤云思帝乡。 -
12.《初冬偶作寄南阳润卿》 唐·皮日休
寓居无事入清冬,虽设樽罍酒半空。
白菊为霜翻带紫,苍苔因雨却成红。
迎潮预遣收鱼笱,防雪先教盖鹤笼。
唯待支硎最寒夜,共君披氅访林公。 -
13.《润州江口送人谒池阳卫郎中》 唐·陆龟蒙
山翁曾约旧交欢,须拂侯门侧注冠。
月在石头摇戍角,风生江口亚帆竿。
闲随野醉溪声闹,独伴清谭晓色残。
待取新秋归更好,九华苍翠入楼寒。 -
14.《送人润州寻兄弟》 唐·齐己
君话南徐去,迢迢过建康。
弟兄新得信,鸿雁久离行。
木落空林浪,秋残渐雪霜。
闲游登北固,东望海苍苍。 -
15.《送人润州寻兄弟》 唐·齐己
君话南徐去,迢迢过建康。
弟兄新得信,鸿雁久离行。
木落空林浪,秋残渐雪霜。
闲游登北固,东望海苍苍。 -
16.《秋思(夹钟商荷塘为括苍名姝求赋其听雨小阁)》 宋·吴文英
堆枕香鬟侧。
骤夜声、偏称画屏秋色。
风碎串珠,润侵歌板,愁压眉窄。
动罗D64E清商,寸心低诉叙怨抑。 -
17.《沁园春(迎方右史德润)》 宋·王迈
首尾四年,台省好官,都做一回。
便前头更有,合当做底,何妨且恁,猛省归来。
甲第新成,开尊行乐,脆管繁弦十二钗。
回头笑,这狂生无用,削尽官阶。 -
18.《赠钱肃润》 清·魏耕
扶桑海水波,烛龙光景微。
蟾魄相沦惑,天地纷无禧。
苍梧狩不还,烈士志亦危。
喟然起西游,泛舟昆明池。 -
19.《挽德润》 宋·方审权
力挽端平疏,追还元佑风。
只今只未正,自古直难容。
去国身如叶,忧时鬓易蓬。
转输烦计使,镇抚仗元戎。 -
20.《晚望苍山即事》 明·包节
吏散庭闲静掩扉,点苍西望翠霏微。
云裁玉叶和烟润,瀑溅珠花映雨飞。
石洞经秋龙不起,松枝将暝鹤初归。
冷然忽动餐霞思,拟陟丹梯一振衣。