-
101.《和微之诗二十三首·和李势女》 唐·白居易
减一分太短,增一分太长。
不朱面若花,不粉肌如霜。
色为天下艳,心乃女中郎。
自言重不幸,家破身未亡。 -
102.《登阊门闲望》 唐·白居易
阊门四望郁苍苍,始觉州雄土俗强。
十万夫家供课税,五千子弟守封疆。
阖闾城碧铺秋草,乌鹊桥红带夕阳。 -
103.《早发赴洞庭舟中作》 唐·白居易
阊门曙色欲苍苍,星月高低宿水光。
棹举影摇灯烛动,舟移声拽管弦长。
渐看海树红生日,遥见包山白带霜。
出郭已行十五里,唯消一曲慢霓裳。 -
104.《江南喜逢萧九彻因话长安旧游戏赠五十韵(见才调集)》 唐·白居易
忆昔嬉游伴,多陪欢宴场。
寓居同永乐,幽会共平康。
师子寻前曲,声儿出内坊。
花深态奴宅,竹错得怜堂。 -
105.《过春秋峡》 唐·刘言史
峭壁苍苍苔色新,无风晴景自胜春。
不知何树幽崖里,腊月开花似北人。 -
106.《送僧贞实归杭州天竺》 唐·姚合
石桥寺里最清凉,闻说茆庵寄上方。
林外猿声连院磬,月中潮色到禅床。
他生念我身何在,此世唯师性亦忘。
九陌相逢千里别,青山重叠树苍苍。 -
107.《敬宗皇帝挽词三首》 唐·姚合
从谏停东幸,垂衣宝历昌。
汉昭登位少,周代卜年长。
彩仗三清路,麻衣万国丧。
玄宫今一闭,终古柏苍苍。 -
108.《东山寺》 唐·张祜
寒色苍苍老柏风,石苔清滑露光融。
半夜四山钟磬尽,水精宫殿月玲珑。 -
109.《自澧浦东游江表,途出巴丘,投员外从公虞》 唐·李群玉
短翮后飞者,前攀鸾鹤翔。
力微应万里,矫首空苍苍。
谁昔探花源,考槃西岳阳。
高风动商洛,绮皓无馨香。 -
110.《春日游嘉陵江》 唐·刘沧
独泛扁舟映绿杨,嘉陵江水色苍苍。
行看芳草故乡远,坐对落花春日长。
曲岸危樯移渡影,暮天栖鸟入山光。
今来谁识东归意,把酒闲吟思洛阳。 -
111.《题秦女楼》 唐·刘沧
珠翠香销鸳瓦堕,神仙曾向此中游。
青楼月色桂花冷,碧落箫声云叶愁。
杳杳蓬莱人不见,苍苍苔藓路空留。
一从凤去千年后,迢递岐山水石秋。 -
112.《望未央宫》 唐·刘沧
西上秦原见未央,山岚川色晚苍苍。
云楼欲动入清渭,鸳瓦如飞出绿杨。
舞席歌尘空岁月,宫花春草满池塘。
香风吹落天人语,彩凤五云朝汉皇。 -
113.《招屈亭》 唐·汪遵
三闾溺处杀怀王,感得荆人尽缟裳。
招屈亭边两重恨,远天秋色暮苍苍。 -
114.《刘阮洞中遇仙子》 唐·曹唐
天和树色霭苍苍,霞重岚深路渺茫。
云实满山无鸟雀,水声沿涧有笙簧。
碧沙洞里乾坤别,红树枝前日月长。
愿得花间有人出,免令仙犬吠刘郎。 -
115.《春草凝露》 唐·张友正
苍苍芳草色,含露对青春。
已赖阳和长,仍惭润泽频。
日临残未滴,风度欲成津。
蕙叶垂偏重,兰丛洗转新。
将行愁裛径,欲采畏濡身。
独爱池塘畔,清华远袭人。 -
116.《哭王赞府》 唐·陈陶
白水流今古,青山送死生。
驱驰三楚掾,倏忽一空名。
金玉埋皋壤,芝兰哭弟兄。
龙头孤后进,鹏翅失前程。 -
117.《春二首》 唐·无名氏
褭褭东风吹水国,金鸦影暖南山北。
蒲抽小剑割湘波,柳拂长眉舞春色。
白铜堤下烟苍苍,林端细蕊参差香。 -
118.《感怀寄人》 唐·鱼玄机
恨寄朱弦上,含情意不任。
早知云雨会,未起蕙兰心。
灼灼桃兼李,无妨国士寻。
苍苍松与桂,仍羡世人钦。
月色苔阶净,歌声竹院深。
门前红叶地,不扫待知音。 -
119.《怀齐己》 唐·昙域
鬓髯秋景两苍苍,静对茅斋一炷香。
病后身心俱澹泊,老来朋友半凋伤。
峨眉山色侵云直,巫峡滩声入夜长。
犹喜深交有支遁,时时音信到松房。 -
120.《晓过伊水寄龙门僧》 唐·司马扎
龙门树色暗苍苍,伊水东流客恨长。
病马独嘶残夜月,行人欲渡满船霜。
几家烟火依村步,何处渔歌似故乡。
山下禅庵老师在,愿将形役问空王。