-
1.《苏武传(节选)》 两汉·班固
武字子卿,少以父任,兄弟并为郎,稍迁至栘中厩监。
时汉连伐胡,数通使相窥观。
匈奴留汉使郭吉、路充国等前后十余辈,匈奴使来,汉亦留之以相当。
天汉元年,且鞮侯单于初立,恐汉袭之,乃曰:「汉天子我丈人行也。 -
2.《答苏武书》 两汉·李陵
子卿足下:勤宣令德,策名清时,荣问休畅,幸甚幸甚。
远托异国,昔人所悲,望风怀想,能不依依?昔者不遗,远辱还答,慰诲勤勤,有逾骨肉,陵虽不敏,能不慨然?自从初降,以至今日,身之穷困,独坐愁苦。
终日无睹,但见异类。
韦韝毳幕,以御风雨;羶肉酪浆,以充饥渴。 -
3.《正气歌》 宋·文天祥
余囚北庭,坐一土室。
室广八尺,深可四寻。
单扉低小,白间短窄,污下而幽暗。
当此夏日,诸气萃然:雨潦四集,浮动床几,时则为水气;涂泥半朝,蒸沤历澜,时则为土气;乍晴暴热,风道四塞,时则为日气;檐阴薪爨,助长炎虐,时则为火气;仓腐寄顿,陈陈逼人,时则为米气;骈肩杂遝,腥臊汗垢,时则为人气;或圊溷、或毁尸、或腐鼠,恶气杂出,时则为秽气。 -
4.《霍光传(节选)》 两汉·班固
霍光,字子孟,票骑将军去病弟也。
父中孺,河东平阳人也,以县吏给事平阳侯家,与侍者卫少儿私通而生去病。
中孺吏毕归家,娶妇生光,因绝不相闻。
久之,少儿女弟子夫得幸于武帝,立为皇后,去病以皇后姊子贵幸。 -
5.《题苏武忠节图》 宋·文天祥
独伴羝羊海上游,相逢血泪向天流。
忠贞已向生前定,老节须从死后休。
不死未论生可喜,虽生何恨死堪忧。
甘心卖国人何处,曾识苏公义胆不。 -
6.《览古十四首》 唐·吴筠
圣人重周济,明道欲救时。
孔席不暇暖,墨突何尝缁。
兴言振颓纲,将以有所维。
君臣恣淫惑,风俗日凋衰。 -
7.《夏节士》 元·王冕
夏侯先生天下士,风流倜傥忠义俱。
平生勋业能自知,腹内更有非常书。
浪游不废灯火读,骑马儿郎空碌碌。
王门讲道三十年,坐使穷荒移国俗。 -
8.《苏子容母陈夫人挽词》 宋·苏轼
苏陈甥舅真冰玉,正始风流起颓俗。
夫人高节称其家,凛凛寒松映修竹。
鸡鸣为善日日新,八十三年如一晨。
岂惟家室宜寿母,实与朝廷生异人。 -
9.《苏州闾丘江君二家雨中饮酒二首》 宋·苏轼
小圃阴阴遍洒尘,方塘潋潋欲生纹。
已烦仙袂来行雨,莫遣歌声便驻云。
肯对绮罗辞白酒,试将文字恼红裙。
今宵记取醒时节,点滴空阶独自闻。 -
10.《端午侍母氏饮有怀二兄偶阅苏日高安唱和慨然》 宋·孙应时
簿书束缚人,挥汗日亭午。
平生世念薄,问子何自苦。
佳辰相寻过,乐事稀可数。
拨置为亲寿,菖花糁盘黍。 -
11.《朝中措(苏少莲母生日)》 宋·洪适
西昆当日下云骈。
采藻奉苏仙。
玉节荣看棠棣,斑衣笑俯芝兰。
寿觞争举,歌萦蛾绿,香袅龙涎。
须与寄声鸾鹤,飞来岁岁年年。 -
12.《送王廷桂还姑苏》 明·刘绩
王郎入骨爱风雅,自言生长姑苏下。
一片清冰映玉壶,判知不是栖栖者。
越王台畔偶相逢,握手高谈意颇浓。
西陵缓辔吟秋霁,北瑽西杯坐日舂。 -
13.《苏潜圣挽词》 宋·苏轼
妙龄驰誉百夫雄,晚节忘怀大隐中。
悃愊无华真汉吏,文章尔雅称吾宗。
趋时肯负平生志,有子还应不死同。
惟我闲思十年事,数行老泪寄西风。 -
14.《姑苏馆上元前一夕陪使客观灯之集》 宋·杨万里
节物催人又一年,银花莲炬照金尊。
麝鎚官样陪公讌,粉茧卿风忆故园。
何似儿孙谈草草,不妨灯火半昏昏。
人生行止谁能料,今夕苏州看上元。 -
15.《题苏武忠节图》 宋·文天祥
忽报忠图纪岁华,东风吹泪落天涯。
苏卿更有归时国,老相兼无去后家。
烈士丧元心不易,达人知命事何嗟。
生平爱览忠臣传,不为吾身亦陷车。 -
16.《题苏武忠节图》 宋·文天祥
漠漠愁云海戌迷,十年何事望京师。
李陵罪在偷生日,苏武功成未死时。
铁石心存无镜变,君臣义重与天期。
纵饶夜久胡尘黑,百炼丹心涅不缁。 -
17.《感季夏南堂怀江十苏二》 宋·韩维
积雨漂暑馀,凉风作秋先。
南堂草木深,蝉蜩嘒篱掾。
感此时节流,坐伤人事变。
去年居京华,晨昏侍亲燕。 -
18.《出都寄二苏》 宋·毛滂
近年好语开蹙额,廊庙主人还稷契。
诸葛亮公彙进民所怀,械必提之右乃挈。
善随类举皆可观, -
19.《伯温索诗贺令姊夫生朝》 宋·陈藻
一生开读度残年,纠者劳劳与办钱。
恰似丛林充化士,历多世态得真禅。
忽教衰老亲题疏,也且低垂敢自贤。
随顺却遭开眼白,屈伸谁识草经玄。 -
20.《入衡州》 唐·杜甫
兵革自久远,兴衰看帝王。
汉仪甚照耀,胡马何猖狂。
老将一失律,清边生战场。
君臣忍瑕垢,河岳空金汤。